Είδαμε ουκ ολίγες προεδρικές εκλογές. Από τη μακρινή δεκαετία του εβδομήντα, όμως, μέχρι σήμερα, τέτοια εμποροπανήγυρη, τέτοια θεσμική ελαφρότητα, τέτοιο «έλα, έλα, κι εσύ στην πασαρέλα», δεν...
έχουμε ξαναδεί.
Και προσέχω τις λέξεις μου, γιατί πολύ χειρότερα έρχονται στον νου όταν ακούς τον Μητσοτάκη να ναρκισσεύεται ότι θα αποφασίσει στην επί του όρους διάσκεψη με τον Κυριάκο!
Να περιγράφει σαν χαρτορίχτρα πώς θα είναι ο νέος πρόεδρος, που η επιφοίτηση θα επιλέξει, ούτως ώστε να μην μπορεί κανείς να τον αρνηθεί άνευ απολογίας. Να σφυρίζουν σαν σφαίρες γύρω του ονόματα, που το περιβάλλον του ρίχνει, και ο ίδιος να καλαμπουρίζει με δημοσιογράφους για τον Μωυσή και τις πλάκες του. Χωρίς να συνειδητοποιεί ότι αν το παίζει γιος του Αμράμ, οι πλάκες του παραπέμπουν σε άλλου είδους πλάκες. Κακόγουστες και επικίνδυνες.
Δεν είναι σοβαρός ο άνθρωπος, πάει, τελείωσε. Και τα καλλιστεία για την Προεδρία δεν είναι παρά κορύφωση του γελοίου. Ξεκίνησε πουλώντας εκλογικά φούμαρα για στέρεη σκέψη, στέρεη πράξη, στέρεα μέτρα, στέρεη αξιοκρατία, και στέρεες συμφωνίες αλήθειας. Για να καταλήξει στο καλαμπούρι του επιτελικού κράτους, και να καταντήσει ο λέων της σοβαρότητας Κοντολέων της ελαφρότητας.
Να διαβεί τον Διαματάρη και να σταθεί παπί και ψύχραιμος στην όχθη του Πατέρα. Να αιχμαλωτίσει την πρωτεύουσα σε πέντε πόντους χιόνι, και να καταφτάσει με τα σκι του για να φορτώσει το μπάχαλο σε έναν αξιωματικό της Τροχαίας. Και, ό,τι κι αν συμβαίνει, όσοι μισθοί κι αν κόβονται, όσα κοινωνικά μερίσματα κι αν υπεξαιρούνται, όσο του Ινδαρέ κι αν γίνεται, όσες υποσχέσεις κι αν διακτινίζονται στα τρία τέρμινα, αυτός... φωτογραφίζεται.
Ναι, φωτογραφίζεται. Από κλικ σε κλικ διευρύνει τη δόξα Του. Στα βουνά με ποδήλατο, στα χιόνια με κολάν, στα έμπεδα με ακρίτες, στους δρόμους με ενορίτες, πού τον βρίσκεις, πού τον χάνεις, στη φωτογραφία της ημέρας θα τον βρεις. Με τη Μαρέβα ανυπερθέτως. Κι όταν δεν φωτογραφίζεται, φωτογραφίζει.
Μέσω της Μαρέβας, που χάρισε ένα κλικ στη Δαμανάκη -στη Δαμανάκη!- σε ανάρτησή της, ενώ έβραζαν οι διαρροές για γυναίκα Πρόεδρο. Μέσω των προφητικών του δηλώσεων, για το πώς θα είναι ο Πρόεδρος, τι σαμπουάν θα χρησιμοποιεί και τι κολόνια θα φοράει. Και φυσικά μέσω δηλώσεων συνεργατών, ειδικευμένων στη διαρροή που δροσίζει, αλλά και σ’ εκείνη που ζεματίζει. Αποτέλεσμα; Περάστε, κόσμε. Δήμας, Δαμανάκη, Αλεβιζάτος, Μαριέττα, Αννούλα, ό,τι πάρετε μισό ευρώ.
Μόνο το όνομα του Παυλόπουλου δεν προφέρει. Θα υποχρεωθούν να εξηγήσουν, λέει, οι συριζαίοι, γιατί δεν εγκρίνουν το πρόσωπο που θα προτείνει. Αλλά δεν μας εξηγεί γιατί καθαιρεί τον δικό τους συναινετικό Παυλόπουλο.
Ο Θεός συγχωρεί, ο Κυριάκος όχι. Τι ακριβώς δεν συγχωρεί θα φανεί στο χειροκρότημα...
Θανάσης Καρτερός
Aυγή
έχουμε ξαναδεί.
Και προσέχω τις λέξεις μου, γιατί πολύ χειρότερα έρχονται στον νου όταν ακούς τον Μητσοτάκη να ναρκισσεύεται ότι θα αποφασίσει στην επί του όρους διάσκεψη με τον Κυριάκο!
Να περιγράφει σαν χαρτορίχτρα πώς θα είναι ο νέος πρόεδρος, που η επιφοίτηση θα επιλέξει, ούτως ώστε να μην μπορεί κανείς να τον αρνηθεί άνευ απολογίας. Να σφυρίζουν σαν σφαίρες γύρω του ονόματα, που το περιβάλλον του ρίχνει, και ο ίδιος να καλαμπουρίζει με δημοσιογράφους για τον Μωυσή και τις πλάκες του. Χωρίς να συνειδητοποιεί ότι αν το παίζει γιος του Αμράμ, οι πλάκες του παραπέμπουν σε άλλου είδους πλάκες. Κακόγουστες και επικίνδυνες.
Δεν είναι σοβαρός ο άνθρωπος, πάει, τελείωσε. Και τα καλλιστεία για την Προεδρία δεν είναι παρά κορύφωση του γελοίου. Ξεκίνησε πουλώντας εκλογικά φούμαρα για στέρεη σκέψη, στέρεη πράξη, στέρεα μέτρα, στέρεη αξιοκρατία, και στέρεες συμφωνίες αλήθειας. Για να καταλήξει στο καλαμπούρι του επιτελικού κράτους, και να καταντήσει ο λέων της σοβαρότητας Κοντολέων της ελαφρότητας.
Να διαβεί τον Διαματάρη και να σταθεί παπί και ψύχραιμος στην όχθη του Πατέρα. Να αιχμαλωτίσει την πρωτεύουσα σε πέντε πόντους χιόνι, και να καταφτάσει με τα σκι του για να φορτώσει το μπάχαλο σε έναν αξιωματικό της Τροχαίας. Και, ό,τι κι αν συμβαίνει, όσοι μισθοί κι αν κόβονται, όσα κοινωνικά μερίσματα κι αν υπεξαιρούνται, όσο του Ινδαρέ κι αν γίνεται, όσες υποσχέσεις κι αν διακτινίζονται στα τρία τέρμινα, αυτός... φωτογραφίζεται.
Ναι, φωτογραφίζεται. Από κλικ σε κλικ διευρύνει τη δόξα Του. Στα βουνά με ποδήλατο, στα χιόνια με κολάν, στα έμπεδα με ακρίτες, στους δρόμους με ενορίτες, πού τον βρίσκεις, πού τον χάνεις, στη φωτογραφία της ημέρας θα τον βρεις. Με τη Μαρέβα ανυπερθέτως. Κι όταν δεν φωτογραφίζεται, φωτογραφίζει.
Μέσω της Μαρέβας, που χάρισε ένα κλικ στη Δαμανάκη -στη Δαμανάκη!- σε ανάρτησή της, ενώ έβραζαν οι διαρροές για γυναίκα Πρόεδρο. Μέσω των προφητικών του δηλώσεων, για το πώς θα είναι ο Πρόεδρος, τι σαμπουάν θα χρησιμοποιεί και τι κολόνια θα φοράει. Και φυσικά μέσω δηλώσεων συνεργατών, ειδικευμένων στη διαρροή που δροσίζει, αλλά και σ’ εκείνη που ζεματίζει. Αποτέλεσμα; Περάστε, κόσμε. Δήμας, Δαμανάκη, Αλεβιζάτος, Μαριέττα, Αννούλα, ό,τι πάρετε μισό ευρώ.
Μόνο το όνομα του Παυλόπουλου δεν προφέρει. Θα υποχρεωθούν να εξηγήσουν, λέει, οι συριζαίοι, γιατί δεν εγκρίνουν το πρόσωπο που θα προτείνει. Αλλά δεν μας εξηγεί γιατί καθαιρεί τον δικό τους συναινετικό Παυλόπουλο.
Ο Θεός συγχωρεί, ο Κυριάκος όχι. Τι ακριβώς δεν συγχωρεί θα φανεί στο χειροκρότημα...
Θανάσης Καρτερός
Aυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου