Βρέχει δεκαετίες η ζωή...

Μια χρονιά μόλις έφυγε· μια δεκαετία μόλις άλλαξε αριθμητικό πρόταγμα: το 2000+’10 έγινε 2000+’20. Παράγουμε παρελθόν με ταχύτητες ασύλληπτες. Το πόσο μεγάλες είναι το συνειδητοποιούμε ευθέως ανάλογα με το πόσο μεγαλώνουμε. 

Από τα 25 και μετά ο...
τροχός τού χρόνου αρχίζει και αυξάνει στροφές. Μετά τα -άντα γίνονται περισσότερες, μετά τα –ήντα ανεμοστρόβιλος! Σκεφτείτε, το Μιλένιουμ ήταν (σαν) χθες, αλλά ήδη διανύουμε το εικοστό έτος τού αιώνα· το είπαμε: ασύλληπτο!

Κλείνουμε τη δεύτερη δεκαετία και μετράμε  –αναλογιζόμαστε–  τι φτιάξαμε σε αυτήν, τι χαλάσαμε, τι χάσαμε, τι κερδίσαμε, τι αφήσαμε σε διαρκή εκκρεμότητα, ποιες ψυχούλες έφυγαν ανεπίστρεπτα από πολύ κοντά μας ή από λίγο μακρύτερα (και τις σκεφτόμαστε με διαρκή νοσταλγία), ποιες νέες ψυχούλες ήρθαν για να δώσουν ομορφιά στην εξίσωση της ζωής, ισορροπία στο ισοζύγιό της (και τις αγκαλιάζουμε με όλη τη δύναμη που έχει η αγκαλιά της ψυχής.)

Στις τελευταίες ώρες του έτους γράφω αυτό το κείμενο και το προγραμματίζω να ανέβει αυτόματα (έχει αυτές της ευκολίες η διαδικτυακή τεχνολογία) στο πρώτο λεπτό της δεκαετές τους ’20· για ποδαρικό στο μπλογκ με ένα από καρδιάς κείμενο και για ευχές, καθόλου τυπικές, καθόλου ετοιμοπαράδοτες. Όποια και να είναι η διάθεσή μας, ας σκεφτούμε ότι όλοι εμείς, που είμαστε εδώ, είχαμε την τύχη να προλάβουμε το «’20» στον αρίθμηση του αιώνα. Μια τύχη που τόσοι άλλοι ΔΕΝ είχαν.

Στο πρώτο λεπτό του ’20 οι ευχές βγαλμένες από την ψυχή, από τα πιο ζεστά της βάθη. Ευχές για καλή δεκαετία! Και μην ξεχνάτε: βρέχει δεκαετίες η ζωή. Μόλις τώρα αρχίζει να πέφτει μια ακόμα σταγόνα της. Να είναι γεμάτη από υγεία, χαρά, αγάπη και ειρήνη. Όσο γίνεται, δηλαδή...

Δ.Β. 

harddog-sport.blogspot.com