Ο υποβιβασμός μιας ολόκληρης χώρας...

Ζούμε σε μια χώρα που βρίσκεται κάτω από τη γραμμή του υποβιβασμού. Δυστυχώς. Πολιτεία και κοινωνία οδεύουν ολοταχώς για τη Β' Εθνική. Παλιά το λέγαμε χρεοκοπία. Τώρα μπορούμε να μιλάμε για...

υποβιβασμό. Γιατί πώς αλλιώς μπορείς να χαρακτηρίσεις τη συλλογική ήττα που βιώνουμε;

Μια ήττα για την οποία δεν ακούγεται λέξη όταν αφορά τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, όταν αφορά την περικοπή όλων των κοινωνικών επιδομάτων προς τους οικονομικά ασθενέστερους, όταν αφορά τη συστηματική υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας, όταν αφορά τον ευτελισμό του δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας, όταν αφορά την έξαρση του αυταρχισμού και της αστυνομικής βίας, όταν αφορά την επιστροφή του εφιάλτη της ανεργίας, όταν αφορά τον ευτελισμό της διπλωματικής θέσης της χώρας, όταν αφορά την επανεμφάνιση των ακροδεξιών που αναλαμβάνουν τη «διαχείριση» του προσφυγικού.

Μικρές και μεγάλες ήττες τις οποίες η «κερκίδα» αντιμετωπίζει με σιωπή. Μικρές και μεγάλες ήττες που περνούν στα ψιλά της επικαιρότητας. Μικρές και μεγάλες ήττες που, βλέπεις, δεν απειλούν την κοινωνική συνοχή, δεν απειλούν να κόψουν τη χώρα στα δύο, δεν απειλούν τη δημοσκοπική παντοδυναμία της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν απειλούν την τηλεοπτική ευδαιμονία που οι πολίτες του επιτελικού μας κράτους νυχθημερόν βιώνουν.

Και αίφνης έρχεται ο ενδεχόμενος υποβιβασμός μιας ποδοσφαιρικής ομάδας υποστηριζόμενης από εκατομμύρια οπαδούς που βάζει σε δοκιμασία όσα δεν κατάφερε να προκαλέσει ο συστηματικός υποβιβασμός του βιοτικού επιπέδου της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών της χώρας για χάρη των λίγων και των εκλεκτών. Γιατί του Έλληνα ο τράχηλος μπορεί να υπομείνει το πετσόκομμα του μισθού και της σύνταξης, μπορεί να υπομείνει το λουκέτο των νοσοκομείων και την έλλειψη φαρμάκων, αλλά δεν μπορεί να ανεχθεί τον υποβιβασμό της ομάδας του ή τη μη σκληρή τιμωρία της αντίπαλης ομάδας.

Αντιμέτωπη με τον υποβιβασμό βρίσκεται μια χώρα όταν κινδυνεύει να πέσει μια κυβέρνηση από οργανωμένες «θύρες», αλλά δεν αντιμετωπίζει τον παραμικρό κίνδυνο από τη φτώχεια που επιστρέφει απειλητικά στα σπίτια εκατομμυρίων νοικοκυριών, καθώς τότε κανείς δεν απειλεί να κόψει τη χώρα στα δύο και κανένας άφωνος μέχρι χθες ευρωβουλευτής δεν βρίσκει τη φωνή του.

Όλη η Ελλάδα προσκυνά σώβρακα και φανέλες τραγουδούσε κάποτε κάποιος που δεν είναι πια μαζί μας. Ας τον θυμηθούμε τώρα που πέφτουμε κατηγορία...

Πέτρος Κατσάκος
Πηγή: avgi.gr