καθεστώς «διορισμών και επιδοτήσεων», μια άποψη που αποτελεί θλιβερή παραφωνία μέσα στην καθολική αναγνώριση του Μικρούτσικου, μετά το θάνατό του.
Ο κ. Χωμενίδης επαναδιατυπώνει τη θεωρία της «ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς» που διακινούν οι πλέον ακραίοι της Δεξιάς, υποβιβάζει το έργο του Θάνου με τον πολιτικό χαρακτήρα του, ως μουσική υπόκρουση της εποχής της ευδαιμονίας. Όμως δεν κάνει τίποτε λιγότερο ή περισσότερο από το να μιλά εκ μέρους όλων όσων χρεοκόπησαν τη χώρα και επιδιώκουν επάνοδο στη φαυλότητα του παρελθόντος και τον ψευδεπίγραφο «εκσυγχρονισμό» της αισθητικής και ηθικής παρακμής.
Από τις «κοινωνικές τάξεις του Mega» και τους «Μένουμε Ευρώπη», στους «Παραιτηθείτε» και το «κίνημα της γραβάτας», με διάφορες ετικέτες και προφάσεις, όλοι αυτοί εκπροσώπησαν τα προηγούμενα χρόνια ακριβώς αυτή την κάστα Ελλήνων που μάλλον βρίσκεται στην ίδια όχθη: Τους κοσμικούς εκδότες, τους νεόπλουτους επιχειρηματίες και μεταπράτες, την καινοφανή αλλά στείρα διανόηση, το λούμπεν lifestyle. Όλους όσοι απομυζούσαν από κρατικές εργολαβίες, επιδοτήσεις, τραπεζικά θαλασσοδάνεια και κυβερνητικά payrolls που στα χρόνια της κρίσης και, ειδικά στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, έμειναν ξεκρέμαστοι και τώρα επιχειρούν τη ρεβάνς.
Σύμφωνα με το αφήγημα που αναπαράγει ο κ. Χωμενίδης, για τη χρεοκοπία της χώρας το 2010 ευθύνεται η μοναδική παράταξη που δεν είχε κυβερνήσει, ενώ οι υπεύθυνοι για το πάρτι της «ευμάρειας», της «ισχυρής Ελλάδας», της σπατάλης και της επίδειξης, παρασύρθηκαν από τις «δυνάμεις του λαϊκισμού». Όλοι αυτοί θεωρούν ότι απενεχοποιήθηκαν μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και, πλέον, από τα άκρα δεξιά μέχρι το ακραίο κέντρο, στοιχήθηκαν πίσω από τον Μητσοτάκη. Όψιμα, γιατί στα χρόνια της ευδαιμονίας αρκετοί ήταν αυτοί που εργαλειοποίησαν το υπαρκτό ή ανύπαρκτο αριστερό παρελθόν τους για ασκήσουν γοητεία ή να αποκτήσουν προσβάσεις.
Αν κάποιος αντιπαραθέτει ως παράδειγμα, τη νέα κυβέρνηση, τότε επικροτεί το καθεστώς «διορισμών» και φαυλοκρατίας που επανήλθε μαζί με όλες τις παλαιοκομματικές πρακτικές και πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και, με μαθηματική ακρίβεια, θα την οδηγήσουν και πάλι. Το κατεστημένο που επανακάμπτει δεν αρκείται στις δάφνες του αλλά παραμένει εκδικητικό απέναντι σε όσους αντιστάθηκαν στη λεηλασία της χώρας, ειδικά όσους με το πνευματικό τους έργο κατέκτησαν την καθολική αναγνώριση και συνεχίζουν να επηρεάζουν, παρόντες ή απόντες, πια.
Παραβιάζοντας ακόμη και την αρχαία, πανανθρώπινη επιταγή του σεβασμού των νεκρών, ο κ. Χωμενίδης αποκαλύπτει την πνευματική ένδεια των μεταλλαγμένων νεοφιλελεύθερων. Έχει πάντως δίκιο να δυσανασχετεί με το πάνδημο πένθος για τον Θ. Μικρούτσικο: στην πολιτιστική παράδοση της χώρας δεν θα μείνει τίποτα από την στερεμένη έμπνευση του ή κάποια πρώιμα έργα με τα οποία κυκλοφορεί ακόμη ως γυρολόγος με ξινισμένη πραμάτεια. Πως μπορεί άλλωστε να δημιουργήσει κανείς, όταν συνοδοιπορεί με τον Άδωνι Γεωργιάδη και τα γαλάζια παιδιά που όρμησαν ηρωικά να καταλάβουν το κράτος; Αντίθετα ο Θάνος Μικρούτσικος είναι ήδη αθάνατος. Και το έργο του και θα τραγουδιέται για πάντα...
Πηγή: tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου