Η ακινησία της δυναμικής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης την τελευταία δεκαετία –με βαρύνουσα ευθύνη του Βερολίνου, που δεν ήθελε να αναλάβει το κόστος της αμοιβαιοποίησης των κινδύνων στην ευρωζώνη– φωτίζεται δραματικά από την αποτυχία μιας...
ουσιαστικής και αποτελεσματικής ευρωπαϊκής παρέμβασης σε δύο εν εξελίξει κρίσεις στο Ιράν και στη Λιβύη.
Σε ό,τι αφορά το Ιράν οι τρεις ευρωπαϊκές δυνάμεις που μετέχουν στην Ομάδα Πέντε συν Ενα –τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ συν η Γερμανία–, η Γαλλία, η Βρετανία και η Γερμανία, κινητοποίησαν τον μηχανισμό που προβλέπεται από τη Συμφωνία του 2015 για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης καταγγέλλοντας τα νέα βήματα απομάκρυνσης από τις δεσμεύσεις της στα οποία προχώρησε η ιρανική ηγεσία μετά τη δολοφονία του Σουλεϊμανί.
Στην πράξη πρόκειται για μια στροφή των τριών ευρωπαϊκών δυνάμεων, οι οποίες μέχρι τώρα δήλωναν ότι έχουν προτεραιότητα την διάσωση της Συμφωνίας του 2015.
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Καπόπουλου, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου