Τα πράγματα αρχίζουν να...
αποκτούν την κυνική τους διάσταση, μέσα από μια διαβολική πραγματικότητα. Ο καθένας μιλάει από τη σκοπιά του, σύμφωνα με τις πολιτικές και τα συμφέροντα που υπηρετεί ή εξυπηρετεί, τις συλλογικές και προσωπικές δεσμεύσεις, την ιδεολογία ή την ιδεοληψία του. Μιλάει η κυβέρνηση, με τον Πρωθυπουργό και τον κάθε Υπουργό του, άλλα να λένε και άλλα να εννοούν, με το Βορίδη μαζί με το «λαθρολάγνο» πρώην πρωθυπουργό Σαμαρά να δίνουν τον τόνο. Μιλάνε-δε μιλάνε οι βουλευτές. Μιλάνε και οι αιρετοί όλων των βαθμών της αυτοδιοίκησης, Περιφερειάρχης, Δήμαρχοι και Πρόεδροι, που εκλέχτηκαν βέβαια με άλλο νόμο και με άλλο λειτουργούν (σιγά μη τους λάβουν υπόψιν τώρα), το συζητάν και μεταξύ τους. Παίρνουν το λόγο και διάφοροι τέως διατελέσαντες σε αυτές τις θέσεις, με πλούσια εμπειρία και γνώση στη «διαχείριση» του θέματος. Και στο τέλος της ημέρας, περιμένουν την επόμενη...
Μήνες τώρα, οι κυβερνώντες εφαρμόζουν το προεκλογικό σχέδιό τους και εκπληρώνουν τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις. Με τη ρητορική του μίσους, την ισλαμοφοβία, τις «θεωρίες συνομωσίας» περί αλλοίωσης των πληθυσμιακών χαρακτηριστικών (ο Αθανασίου φοβάται μη γίνει η Λέσβος Ροδόπη και στην Αλεξανδρούπολη φοβούνται μην τυχόν γίνουν Λέσβος), και με συμμάχους τα ΜΜΕ, εφαρμόζουν το σχέδιο συμφόρησης των νησιών, ούτως ώστε να θρέψουν το ακροατήριο που χάιδευαν τα προηγούμενα χρόνια και να επιβεβαιωθούν τόσο οι φόβοι των πολιτών όσο και η ανάγκη για τη δημιουργία των ανεπιθύμητων νέων Κέντρων στα νησιά.
Αποκαλυπτικός υπήρξε ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου σε σχέση με τη συνάντηση, και τη βόλτα στο ΧΥΤΑ, και το Διαβολόρεμα, και την ενημέρωση για τη συμφωνία με τον κατασκευαστή που είχαν από τον υφυπουργό Στεφανή. Μας είπε κατά λέξη: «ό,τι και να πείτε, ό,τι και να κάνετε, θα γίνει μια νέα δομή κλειστού τύπου. Είναι απόφαση της κυβέρνησης και ταυτόχρονα θα κλείσουν όλες οι υφιστάμενες δομές». Άρα, τσάμπα και οι αποφάσεις που λαμβάνουν τα αιρετά όργανα του τόπου, με το σύνηθες περιεχόμενο (καμία νέα δομή, έλεγχο των θαλασσίων συνόρων και των ΜΚΟ, κ.τλ.);
Μιλάνε για θέσεις εργασίας και προσλήψεις ειδικών φρουρών, με βασικό κριτήριο την εντοπιότητα. Εργολαβίες και υπεργολαβίες. Το που τελικά θα γίνει έχω την αίσθηση ότι το έχουν αποφασίσει (κάπου ανάμεσα στα χωριά του Αθανασίου και του Στεφανή), απλά διαχειρίζονται το χρόνο και χειρίζονται τους ανθρώπους.
Στη Λέσβο, το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλάκις. Η Παγανή, πριν χαρακτηριστεί κολαστήριο και κλείσει, ήταν η «λύση» για να τους κάνουμε το βίο αβίωτο και τάχα μου να τους «βλέπουν» οι άλλοι από μακριά και να μην έρχονται. Από την άλλη, υπήρχε και υπάρχει και το οικονομικό αντικείμενο, και ναι, είναι πολλά τα λεφτά. Ο Χρυσοχοΐδης ξέρει τι λέει και τι θέλει, δεν έρχεται πρώτη φορά με το ίδιο σχέδιο, απλά την προηγούμενη φορά πιάστηκε αδιάβαστος και «κόπηκε». Το τότε σχέδιο το υλοποίησε ο Δένδιας στη Μόρια.
Με την ίδια ρητορική, επιχειρήματα και δεσμεύσεις για την υλοποίηση, την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα του σχεδίου. Έτσι και τότε ξεκίνησαν το έργο της κατασκευής της Μόριας, το 2012, με προϋπολογισμό κατασκευής 8 εκατομμύρια ευρώ, με σωρεία κατασκευαστικών προβλημάτων. Δεν το παρέλαβαν ποτέ ως το 2015, κάνοντας το πάσα στην επόμενη κυβέρνηση. Όλοι τους, με τελευταίο το Στεφανή, ήρθαν με ελικόπτερο για να επιθεωρήσουν τις θέσεις και φυσικά για να κάνουν και εντύπωση. Η ίδια άποψη, οι ίδιες πρακτικές, τα ίδια παζάρια στην Ε.Ε., για να βγουν τα κονδύλια.
Υπάρχει, όμως, και η άλλη αντίληψη και πραγματικότητα, αυτή που ο Βορίδης χαρακτηρίζει ως προβληματική-λαθεμένη, μη κανονική (ίσως θα την πει και «λαθραία»), τη σκέψη των Αριστερών και προοδευτικών, που έχει να κάνει με τους ανθρώπους και τις ζωές τους. Τις ζωές μας!
Στη Μυτιλήνη βρίσκονται εγκλωβισμένοι περίπου 20.000 αιτούντες άσυλο, σχεδόν τριπλάσιοι από τότε που ανέλαβε η Ν.Δ. την κυβέρνηση, οι περισσότεροι πλέον χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη, με τις συνθήκες για τους περισσότερους από αυτούς να χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα. Με τις συνέπειες, τις επιπτώσεις και τα προβλήματα που προκαλεί στη καθημερινότητα ενός τόπου η συμβίωση όλων μας. Δεν θα το χαρακτηρίσω επιβάρυνση, γιατί η δική μου κανονική σκέψη μου επιβάλει να μη βλέπω τους ανθρώπους ως πρόβλημα.
Προβληματική είναι η αντιμετώπιση της πραγματικότητας και οι λύσεις που προωθούνται. Πρόβλημα είναι η μη ανανέωση των συμβάσεων των εργαζόμενων στο ΚΥΤ της Μόριας, που θα μείνει ανοιχτό, η έλλειψη γιατρών και στοιχειώδους φροντίδας των χιλιάδων παιδιών που βρίσκονται εδώ. Προβληματική είναι η δραματική καθυστέρηση στο πρόγραμμα ένταξης των παιδιών στην εκπαίδευση. Η απαγόρευση στην εργασία. Ο θάνατος που καραδοκεί.
Προβληματικό είναι να αντιμετωπίζουμε το προσφυγικό-μεταναστευτικό ως πρόβλημα, τα γυναικόπαιδα ως εισβολείς, παράνομους κατά τη sic εκδοχή του Πλακιωτάκη, ή «λαθρο-μετανάστες» κατά τη λαϊκή έκφραση (αλήθεια υπάρχουν και νόμιμοι εισβολείς;), το να εκπαιδεύουν τους συμπολίτες μας και τα παιδιά μας στο ότι υπάρχουν άνθρωποι ενός κατώτερου Θεού από τον δικό μας, και το ότι ο χώρος που τους επιφυλάσσουμε είναι το κάθε Διαβολόρεμα ή δίπλα στα σκουπίδια, στη μέση του πουθενά. Το ότι οι αποθήκες ανθρωπίνων ψυχών είναι καλή ευρωπαϊκή πρακτική.
Έκτος και αν η λύση βρεθεί με τις ευλογίες της τοπικής εκκλησίας που θα κατευνάσει το ποίμνιο της και θα δείξει τη μεγαλοψυχία της. Είπαμε, είναι πολλά τα λεφτά, χωράφια έχει η εκκλησία, και σε τούτο τον τόπο γνωριζόμαστε...
Γιώργος Πάλλης (Μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου