στέλνει καραβιές μεταναστών κατά των δοκούν.
Ωστόσο, το μείζον αφορά το μέλλον, ανεξάρτητα από τις σημερινές διευθετήσεις και τους κυβερνητικούς χειρισμούς (προαναχωρησιακά κέντρα, καλύτερη φύλαξη των συνόρων κλπ).
Συγκεκριμένα: πως θα εξελιχθεί η συμβίωση αλλόθρησκων πληθυσμών, με εντελώς διαφορετικούς πολιτισμικούς πυρήνες; Θα εξασφαλιστεί ανέφελη συνύπαρξη ή εγκυμονείται κίνδυνος να δημιουργηθούν γκέτο, με αποτέλεσμα συγκεκριμένες επιπτώσεις και συγκρούσεις;
Μέχρι πρότινος, δεν είχαν υπάρξει προβλήματα στην συμβίωση αλλοθρήσκων (Εβραίοι, Βουδιστές, Ινδουιστές κ.α.) με τους κατά τεκμήριον χριστιανικούς πληθυσμούς της Ευρώπης. Όμως δεν συμβαίνει το ίδιο με τις μουσουλμανικές κοινότητες, ακόμη κι όταν δεν πρόκειται για ριζοσπαστικούς πυρήνες, με έντονη παρουσία και δράση.
Δύο πρόσφατα γεγονότα, αρκούντως διαφωτιστικά: Στην Γαλλία, απαγορεύτηκε ο στολισμός των δημαρχείων με φάτνες. Στο σχετικό δημοσίευμα (του Τάκη Θεοδωρόπουλου, στην «Καθημερινή») δεν αναφέρεται αν υπήρξε πίεση και αίτημα από την μουσουλμανική κοινότητα ή αν πρόκειται για αυτόβουλη κυβερνητική απόφαση.
Γεγονός δεύτερο: Σε συνοικία των Βρυξελλών, οι μουσουλμάνοι γονείς μαθητών ενός σχολείου ζήτησαν να μην διατίθεται χοιρινό για τα παιδιά τους στα καθ΄ ημέραν γεύματα. Το αίτημα έγινε δεκτό. Και σωστά.
Μετά από λίγο, ζήτησαν να είναι διακριτά τα σκεύη και τα πιάτα, ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα σύγχυσης (π.χ. καζάνια, χύτρες κλπ όπου μαγειρεύτηκε χοιρινό, να χρησιμοποιούνται και για φαγητά μουσουλμανόπαιδων). Κι αυτό έγινε δεκτό.
Όμως τα αιτήματα συνεχίστηκαν: ζητήθηκε να αποκλειστεί εντελώς το χοιρινό από το φαγητό που διατίθεται στους μαθητές του σχολείου! Φυσικά, το αίτημα αυτό απορρίφθηκε. Αλλά οι απορίες μένουν, κρίνοντας και τα δύο προαναφερθέντα γεγονότα:
Ποιο είναι το όριο άσκησης δικαιωμάτων των αλλοθρήσκων -κυρίως των μουσουλμάνων; Όταν η διεκδίκηση του κατ΄ αυτούς αυτονόητου προσκρούει στο δικαίωμα των άλλων ,και στο κατ΄ εθος της παράδοσης τους, τι θα συμβεί;
Πως ορίζεται πια ο περιώνυμος πολυπολιτισμός και τι συνθήκη δημιουργεί για τις κοινωνίες της Ευρώπης; Θα δημιουργηθεί βαθμηδόν ένας κόσμος ανοχής, ελεύθερης έκφρασης (ιδεών και δογμάτων) ή θα διαμορφωθεί κοινωνία «δύο κόσμων χωριστά» με διαρκή ένταση και αντιθετική δυναμική;
Μέχρι στιγμής, η σημασία του θέματος αυτού δεν αντιμετωπίζεται σοβαρά και υπεύθυνα. Λείπει ο δημόσιος προβληματισμός και απουσιάζει ο ανοιχτός διάλογος. Αντ΄ αυτών, κυριαρχούν ο καταγγελτικός λόγος, τα φοβικά σύνδρομα, ο τυποποιημένος δικαιωματισμός και, δυστυχώς, η αιδήμων σιγή από τα πολιτικά κόμματα.
Όμως έτσι, το άχθος του προσφυγικού/μεταναστευτικού θα προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Ενας ιδιότυπος εμφύλιος πολιτισμών εν όψει; Πολύ πιθανό...
Γιάννης Τριάντης
Πηγή: newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου