Η Τουρκία σήμερα καλύπτει πλήρως όλα τα κριτήρια, που σύμφωνα με τους ειδικούς διεθνών σχέσεων, συνιστούν ένα «Κράτος Εγκληματία». Ο ορισμός αυτής της «ταυτότητας», όπως δημιουργήθηκε από αμερικανούς, προβλέπει: «ένα αδίστακτο κράτος που...
δεν σέβεται τους βασικότερους διεθνείς κανόνες, οργανώνει ή υποστηρίζει επιθέσεις ή παραβιάζει συστηματικά τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα».
Το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Λιβύη έχουν ήδη χαρακτηριστεί από την Ουάσινγκτον ως τέτοια κράτη, επειδή αυτό εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα. Αντίθετα η Σαουδική Αραβία, για παράδειγμα, η οποία επίσης πληροί όλα τα κριτήρια δεν περιλαμβάνεται στο σχετικό κατάλογο επειδή είναι σύμμαχος των ΗΠΑ. Η απουσία της Κίνας επίσης από τη λίστα οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στην πολιτική, στρατιωτική και οικονομική ισχύ του Πεκίνου.
Πολύ λίγοι είναι αυτοί που συμπεριλαμβάνουν την Τουρκία σε αυτή την κατηγορία, παρά το γεγονός πως ο τουρκικός στρατός επιχειρεί στο Βόρειο Ιράκ εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια και στη βορειοανατολική Συρία για τουλάχιστον δύο χρόνια. Η αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες, οι πολιτοφυλακές, ένα τεράστιο σύστημα που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Προέδρου Ερντογάν και στο περιλαμβάνεται και η Δικαιοσύνη συνεχίζουν από το 1984 ένα ανελέητο κυνηγητό των Κούρδων σε όλη τη χώρα.
Ο «παγκόσμιος ηγέτης της σύγχρονης εποχής», όπως χαρακτηρίζεται ο Ερντογάν από τους υποστηρικτές του, οι οποίοι ωστόσο διαρκώς μειώνονται, επεκτείνει την παράνομη δράση σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο παραβιάζοντας και τα χωρικά ύδατα άλλων κρατών στην Ανατολική Μεσόγειο και σκοπεύει να συνεχίσει τις γεωτρήσεις έως ότου εντοπίσει τους πολυπόθητους υδρογονάνθρακες. Η Κύπρος, η Ελλάδα και η ΕΕ διαμαρτυρήθηκαν έντονα ενάντια σε αυτές τις επιχειρήσεις, όμως η Άγκυρα συνεχίζει να αδιαφορεί.
Μάλιστα ο «Σουλτάνος» προχώρησε σε μια ακόμη κίνηση υπογράφοντας τη συμφωνία για τον ορισμό των θαλάσσιων συνόρων με την κυβέρνηση της Λιβύης, μιας διχασμένης χώρας που μαστίζεται από εμφύλιο και σε καμία περίπτωση η ηγεσία της, αν και διεθνώς αναγνωρισμένη, δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο του λαού. Σημειώνεται πως η Τουρκία προμηθεύει και με όπλα την κυβέρνηση της Τρίπολης, ενώ οι δύο χώρες δεν έχουν καν κοινή ακτογραμμή στη Μεσόγειο.
Ο Ερντογάν απείλησε να μπλοκάρει και το σχέδιο του ΝΑΤΟ για την ενίσχυση των κρατών της Βαλτικής εναντίον της Μόσχας, αν η Συμμαχία δεν αναγνωρίσει τις κουρδικές δυνάμεις στη Συρία ως «τρομοκρατικές οργανώσεις». Η αντικουρδική εμμονή της Άγκυρας έφτασε έως τις ακτές της Βαλτικής. Είναι πλέον ο μόνος πρόεδρος στον κόσμο που αποκαλεί τους Κούρδους της Συρίας (όπως εξάλλου και της Τουρκίας, του Ιράκ και του Ιράν) «τρομοκράτες». Αντίθετα οι ηγέτες των Δυτικών χωρών αναγνωρίζουν πως οι Κούρδοι της Συρίας υπήρξαν οι στενότεροι σύμμαχοι της Ευρώπης και των ΗΠΑ στην καταπολέμηση της πραγματικής τρομοκρατίας του «Ισλαμικού Κράτους».
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Ραγκίπ Ντουράν, πατήστε ΕΔΩ...
δεν σέβεται τους βασικότερους διεθνείς κανόνες, οργανώνει ή υποστηρίζει επιθέσεις ή παραβιάζει συστηματικά τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα».
Το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Λιβύη έχουν ήδη χαρακτηριστεί από την Ουάσινγκτον ως τέτοια κράτη, επειδή αυτό εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα. Αντίθετα η Σαουδική Αραβία, για παράδειγμα, η οποία επίσης πληροί όλα τα κριτήρια δεν περιλαμβάνεται στο σχετικό κατάλογο επειδή είναι σύμμαχος των ΗΠΑ. Η απουσία της Κίνας επίσης από τη λίστα οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στην πολιτική, στρατιωτική και οικονομική ισχύ του Πεκίνου.
Πολύ λίγοι είναι αυτοί που συμπεριλαμβάνουν την Τουρκία σε αυτή την κατηγορία, παρά το γεγονός πως ο τουρκικός στρατός επιχειρεί στο Βόρειο Ιράκ εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια και στη βορειοανατολική Συρία για τουλάχιστον δύο χρόνια. Η αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες, οι πολιτοφυλακές, ένα τεράστιο σύστημα που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Προέδρου Ερντογάν και στο περιλαμβάνεται και η Δικαιοσύνη συνεχίζουν από το 1984 ένα ανελέητο κυνηγητό των Κούρδων σε όλη τη χώρα.
Ο «παγκόσμιος ηγέτης της σύγχρονης εποχής», όπως χαρακτηρίζεται ο Ερντογάν από τους υποστηρικτές του, οι οποίοι ωστόσο διαρκώς μειώνονται, επεκτείνει την παράνομη δράση σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο παραβιάζοντας και τα χωρικά ύδατα άλλων κρατών στην Ανατολική Μεσόγειο και σκοπεύει να συνεχίσει τις γεωτρήσεις έως ότου εντοπίσει τους πολυπόθητους υδρογονάνθρακες. Η Κύπρος, η Ελλάδα και η ΕΕ διαμαρτυρήθηκαν έντονα ενάντια σε αυτές τις επιχειρήσεις, όμως η Άγκυρα συνεχίζει να αδιαφορεί.
Μάλιστα ο «Σουλτάνος» προχώρησε σε μια ακόμη κίνηση υπογράφοντας τη συμφωνία για τον ορισμό των θαλάσσιων συνόρων με την κυβέρνηση της Λιβύης, μιας διχασμένης χώρας που μαστίζεται από εμφύλιο και σε καμία περίπτωση η ηγεσία της, αν και διεθνώς αναγνωρισμένη, δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο του λαού. Σημειώνεται πως η Τουρκία προμηθεύει και με όπλα την κυβέρνηση της Τρίπολης, ενώ οι δύο χώρες δεν έχουν καν κοινή ακτογραμμή στη Μεσόγειο.
Ο Ερντογάν απείλησε να μπλοκάρει και το σχέδιο του ΝΑΤΟ για την ενίσχυση των κρατών της Βαλτικής εναντίον της Μόσχας, αν η Συμμαχία δεν αναγνωρίσει τις κουρδικές δυνάμεις στη Συρία ως «τρομοκρατικές οργανώσεις». Η αντικουρδική εμμονή της Άγκυρας έφτασε έως τις ακτές της Βαλτικής. Είναι πλέον ο μόνος πρόεδρος στον κόσμο που αποκαλεί τους Κούρδους της Συρίας (όπως εξάλλου και της Τουρκίας, του Ιράκ και του Ιράν) «τρομοκράτες». Αντίθετα οι ηγέτες των Δυτικών χωρών αναγνωρίζουν πως οι Κούρδοι της Συρίας υπήρξαν οι στενότεροι σύμμαχοι της Ευρώπης και των ΗΠΑ στην καταπολέμηση της πραγματικής τρομοκρατίας του «Ισλαμικού Κράτους».
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Ραγκίπ Ντουράν, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου