Η αστυνομική αυθαιρεσία και η έκρηξη Αλιβιζάτου...

Τα περιστατικά απροκάλυπτης βίας και χυδαίας συμπεριφοράς εκ μέρους αστυνομικών οργάνων δεν είναι λίγα ούτε ήσσονος σημασίας. Αποκαλύπτουν εναργώς την ενδιάθετη ροπή ορισμένων αστυνομικών να θεωρούν λεπτομέρειες τα...

στοιχειώδη μιας ευνομούμενης δημοκρατικής χώρας.

Έτσι, δημιουργείται η εντύπωση, όχι αδίκως, ότι επιζητούν να διαμορφωθεί συν τω χρόνω ένα σιδηρούν καθεστώς. Φυσικά, δεν υπάρχει χούντα σήμερα ούτε κράτος γενικευμένης καταστολής. Όμως η κυβερνητική ανοχή ή το σιωπηλό σήμα προς τους αστυνομικούς ότι «το κράτος είστε εσείς» προϊδεάζουν για εκτράχυνση της καταστάσεως.

Μέχρι τώρα τα περιστατικά αυτά αντιμετωπίζονται αμήχανα από την ηγεσία του υπουργείου και τους συνδικαλιστές αστυνομικούς. Η καταδικαστική ρητορεία μοιάζει κάτι σαν άχθος τυπική διεκπεραίωσης ενοχικών διαστάσεων. Κι αυτό λειτουργεί σαν πράσινο φως για συνέχιση της παραβατικής ωμότητος.

Κατά τούτο, δεν είναι τυχαία η έκρηξη του Νίκου Αλιβιζάτου που απείλησε με παραίτηση, αν συνεχιστεί το αστυνομικό ρεσιτάλ αυθαιρεσίας, αδιερεύνητο ή ατιμώρητο.

Όμως εκείνο που συνεχίζεται αμείωτο είναι το όργιο της κοινής εγκληματικότητος. Διαρρήξεις, κλοπές, ληστείες και πυροβολισμοί από ασύστολες ομάδες (π.χ. στο κέντρο της Θεσσαλονίκης) δείχνουν ότι τίποτε δεν άλλαξε στο θέμα της αν-ασφάλειας των πολιτών.

Και πως ν΄ αλλάξει; Δεν είναι παίξε-γέλασε η αντιμετώπιση του φαινομένου ούτε θέμα πολιτικής βούλησης, όπως λαϊκίστικα έλεγε προεκλογικώς η ΝΔ. Πρόκειται για ζόρικη πραγματικότητα που διαμορφώνεται από λογής παράγοντες, με κυριότερο την οικονομική κρίση.

Το αστείο είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να σφυροκοπά επ΄ αυτού την κυβέρνηση, προτιμά τον υψίσυχνο καταγγελτικό λόγο περί αστυνομοκρατίας (άλλης τάξεως ζήτημα η παραβατική συμπεριφορά αστυνομικών, την οποία σωστά στηλιτεύει και καταγγέλλει η αξιωματική αντιπολίτευση).

Τέλος, σχετικά με τις καταλήψεις, πρώτον, όντως δεν συνιστούν στις περισσότερες των περιπτώσεων απειλή για την ασφάλεια. Ωστόσο, όταν οι ιδιοκτήτες κατειλημμένων οικημάτων έχουν προσφύγει στην δικαιοσύνη για απόδοση της περιουσίας τους, η κατάληψη είναι έκνομη.

Και, δεύτερον, περιπτώσεις καταλήψεων που δημιούργησαν παράδοση ως ιδιαίτερα φαινόμενα, με πολιτιστικές πτυχές ελευθεριακού χαρακτήρα (π.χ. Κριστιάνια, στην Κοπεγχάγη), δεν έχουν καμία σχέση με τις περισσότερες καταλήψεις στη χώρα μας...

Γιάννης Τριάντης
Πηγή: newpost.gr