Τα τελευταία χρόνια, όταν η Νέα Δημοκρατία ήταν αξιωματική αντιπολίτευση και κυβερνούσε αυτό το «παράξενο» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο είχε μπει στο στόχαστρο των...
μεγάλων συμφερόντων (και αριστερό και σεβόμενο όσο κανένα άλλο τους δημοκρατικούς κανόνες, και ρητά φιλοευρωπαϊκό και αναπτύσσοντας τολμηρά και με μεγάλη επιτυχία μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική), μας δόθηκε η δυνατότητα να διαπιστώσουμε πόσο μακριά από την Ευρώπη βρίσκεται ακόμα ο χώρος της ελληνικής Δεξιάς.
Η αντίφαση είναι πραγματικά τεράστια, ανάμεσα σε ό,τι όχι μόνον εκείνοι πρεσβεύουν αλλά και λογικά θα περίμενε κανείς και στην πραγματικότητα. Τα φαινόμενα διαφθοράς που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε πρέπει να πλησιάζουν τους μέσους όρους των χωρών της Μέσης Ανατολής, ανεξάρτητα αν οι στατιστικές καταγράφουν μόνον ένα μικρό ποσοστό. Η μελέτη των δεσμών της Νέας Δημοκρατίας με τους χώρους της Δικαιοσύνης, της οικονομίας, της Εκκλησίας, της δημοσιογραφίας και των ΜΜΕ περιμένει τους ιστορικούς της. Εδώ χρειάζεται ένας λόγος αναλυτικός, που δεν είναι συμβατός με την ισορροπία της σελιδοποίησης μιας κυριακάτικης εφημερίδας ή τους χρόνους μιας ραδιοφωνικής εκπομπής. Η ακραία στάση δημοσιογράφων, εφημερίδων και καναλιών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να παραμείνει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αιχμάλωτο της προπαγάνδας που καλλιεργούσαν. Σ’ αυτούς προστέθηκαν οι αξιοπρεπείς γιάπηδες που έβρισκαν πως τα αγγλικά του Τσίπρα δεν ήταν καλά, καθώς κι εκείνοι που θεώρησαν την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου προδοσία και ψήφισαν Νέα Δημοκρατία μόνο και μόνο για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα επιτελεία που δούλεψαν με τόση επιτυχία για την ανατροπή της κυβέρνησης της Αριστεράς, παραπλανώντας την κοινή γνώμη, θέλουν ξεχωριστή έρευνα. Χρειάζεται μια δουλειά από ανθρώπους του χώρου που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα, εξίσου μεθοδική με εκείνη που έγινε για την ανακάλυψη των δολοφόνων του Λαμπράκη...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Νίκος Χατζηνικολάου
Πηγή: avgi.gr
μεγάλων συμφερόντων (και αριστερό και σεβόμενο όσο κανένα άλλο τους δημοκρατικούς κανόνες, και ρητά φιλοευρωπαϊκό και αναπτύσσοντας τολμηρά και με μεγάλη επιτυχία μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική), μας δόθηκε η δυνατότητα να διαπιστώσουμε πόσο μακριά από την Ευρώπη βρίσκεται ακόμα ο χώρος της ελληνικής Δεξιάς.
Η αντίφαση είναι πραγματικά τεράστια, ανάμεσα σε ό,τι όχι μόνον εκείνοι πρεσβεύουν αλλά και λογικά θα περίμενε κανείς και στην πραγματικότητα. Τα φαινόμενα διαφθοράς που ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε πρέπει να πλησιάζουν τους μέσους όρους των χωρών της Μέσης Ανατολής, ανεξάρτητα αν οι στατιστικές καταγράφουν μόνον ένα μικρό ποσοστό. Η μελέτη των δεσμών της Νέας Δημοκρατίας με τους χώρους της Δικαιοσύνης, της οικονομίας, της Εκκλησίας, της δημοσιογραφίας και των ΜΜΕ περιμένει τους ιστορικούς της. Εδώ χρειάζεται ένας λόγος αναλυτικός, που δεν είναι συμβατός με την ισορροπία της σελιδοποίησης μιας κυριακάτικης εφημερίδας ή τους χρόνους μιας ραδιοφωνικής εκπομπής. Η ακραία στάση δημοσιογράφων, εφημερίδων και καναλιών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να παραμείνει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αιχμάλωτο της προπαγάνδας που καλλιεργούσαν. Σ’ αυτούς προστέθηκαν οι αξιοπρεπείς γιάπηδες που έβρισκαν πως τα αγγλικά του Τσίπρα δεν ήταν καλά, καθώς κι εκείνοι που θεώρησαν την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου προδοσία και ψήφισαν Νέα Δημοκρατία μόνο και μόνο για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα επιτελεία που δούλεψαν με τόση επιτυχία για την ανατροπή της κυβέρνησης της Αριστεράς, παραπλανώντας την κοινή γνώμη, θέλουν ξεχωριστή έρευνα. Χρειάζεται μια δουλειά από ανθρώπους του χώρου που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα, εξίσου μεθοδική με εκείνη που έγινε για την ανακάλυψη των δολοφόνων του Λαμπράκη...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Νίκος Χατζηνικολάου
Πηγή: avgi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου