Θέλεις να παραμερίσεις, αν και οι ενδείξεις περί του αντιθέτου είναι πολλές, τις ισχυρές αμφιβολίες σου για τη δεσπόζουσα θεωρία ότι η Δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και δεν χειραγωγείται από την...
πολιτική εξουσία. Ξεχνάς τα όσα ευτράπελα αλλά και σοβαρά έχουν συμβεί στον χώρο της Δικαιοσύνης.
Ξεχνάς τις ωμές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ για να τοποθετηθούν σε θέσεις - κλειδιά πρόσωπα της εμπιστοσύνης τους, παραβιάζοντας επετηρίδες και κανόνες. Ξεχνάς τις καταγγελίες για χυδαίες και αντιθεσμικές πρακτικές στη Δικαιοσύνη που εκτόξευε το ένα κόμμα εναντίον του άλλου όταν άλλαζαν θέση στο πολιτικό σύστημα.
Ξεχνάς τις μεταπηδήσεις κορυφαίων δικαστικών από τα έδρανα στην κομματική πολιτική σε χρόνο ρεκόρ καταργώντας στην πράξη κάθε έννοια αυτονομίας. Ξεχνάς τη δουλοπρεπή προς την εξουσία στάση ορισμένων δικαστικών με ιδιοτελείς ενέργειες, εξωφρενικούς εξωραϊσμούς κυβερνητικών επιλογών και σκόπιμες παραλείψεις για να πέσουν στα μαλακά μεγαλόσχημοι της οικονομικής και πολιτικής ελίτ.
Ξεχνάς τα πολλά περιστατικά προβληματικής εφαρμογής των νόμων: εξοντωτικές ποινές σε αποσυνάγωγους, προκλητική... επιείκεια σε έχοντες και κατέχοντες. Ξεχνάς τον εμφύλιο που έχει ξεσπάσει στις τάξεις των δικαστών και εισαγγελέων με αιχμές για συμπεριφορές που είναι ευάλωτες στην υποψία περί παραταξιακής στράτευσης...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Τάσου Παππά, πατήστε ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου