Το Ίδρυμα Ωνάση, μετά τα καυστικά σχόλια για τον χριστουγεννιάτικο φωτισμό στη Βασ. Σοφίας που ανέλαβε ως χορηγός παίρνει θέση. Η διευθύντρια πολιτισμού του Ιδρύματος, Αφροδίτη Παναγιωτάκου, σε...
στο ραδιόφωνο των Παραπολιτικών ανέφερε ότι η ομάδα του Iδρύματος Ωνάση ήταν υπεύθυνη για τον στολισμό από κοινού με τον Δήμο της Αθήνας και συμφώνησαν στο συγκεκριμένο τρόπο στολισμού της Βασιλίσσης Σοφίας και ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Είναι ένας φωτισμός που έχει μέσα του χιλιάδες σενάρια που μπορούμε να κάνουμε ως προς τα χρώματα και ως προς το πως αναβοσβήνουν αυτά. Δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα, τεστάρουμε τα σενάρια, μέχρι και την Τρίτη θα γίνονται δοκιμές για να δούμε ποια φώτα ταιριάζουν καλύτερα με τα κτίρια των Αθηνών. Στη Βασιλίσσης Σοφίας υπάρχουν νεοκλασικά κτίρια, μοντέρνα κτίρια. Σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες πλέον οι φωτισμοί δεν είναι μόνο αγγελάκια και αστεράκια επειδή είναι το οικείο. Σε πολλές πόλεις έχουν φωτιστεί από σύγχρονους φωτιστές οι δρόμοι. Το ίδρυμα Ωνάση υποστηρίζει τον σύγχρονο πολιτισμό, ο συγκεκριμένος φωτισμός έχει προσεγγιστεί με την έννοια μιας καλλιτεχνικής εγκατάστασης».
Η Ελενα Ακρίτα πήρε θέση με ανάρτησή της στο Facebook, αναφέροντας:
«Η δικαιολογία χειροτέρα του σφάλματος» έλεγε η γιαγιά Λουκία. Κάτι δηλαδή σαν την ανακοίνωση της κυρίας από την Στέγη Γραμμάτων του ιδρύματος Ωνάση: η γραπτή δήλωση όπου υπερασπίζεται τον στολισμό της Βασιλίσσης Σοφίας, είναι χειρότερη από το στολισμό τον ίδιο.
‘Δήλωση’ κατ’ ευφημισμόν δηλαδή. Ένα κουνημένο δάχτυλο στα μούτρα μας ήταν οι ανόητες παράγραφοι που έφεραν την υπογραφή της. Παράγραφοι που ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτήριζαν την προσωπική αισθητική του καθενός από μας, ως μια παρωχημένη bon pour l’ orient αντίληψη εορταστικού στολισμού που πλέον, λέει, δεν εφαρμόζεται πουθενά στον κόσμο (της).
Πριν λίγες μέρες, ήμουν στο Λονδίνο για την παρουσίαση του βιβλίου μου «Τα τάπερ της Αλίκης». Μόλις άφησα τα πράγματα στο ξενοδοχείο, πήγα κατευθείαν στη Regents Street για δυο λόγους. Πρώτον γιατί εκεί βρίσκεται το αγαπημένο μου Cos Stores με την υπέροχη μίνιμαλ αισθητική των ρούχων που προτιμώ. Και δεύτερον για να δω τη χριστουγεννιάτικη διακόσμηση που ήταν όντως ένα όνειρο. Νιώθεις ξαφνικά πως βρίσκεσαι μέσα σε ένα παραμύθι κι εγώ τα αγαπώ τα παραμύθια. Πολύ.
Ελάτε σας παρακαλώ, χρυσή μου γυναίκα. Αξιολογείστε πρώτα το δικό σας έργο, ως διευθύντρια πολιτισμού στη Στέγη που αγαπάμε, και μετά ποινικοποιείστε το εορταστικό φαντασιακό των συμπολιτών σας. Γιατί αυτό ακριβώς κάνατε - σε περίπτωση που δεν το έχετε αντιληφθεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου