Αναδείχθηκε ο ρόλος του Τύπου...

Ως εφημερίδα δεν χαιρόμαστε που παραιτήθηκε ο Αντ. Διαματάρης. Δεν χαιρόμαστε που αποδείχτηκε πανηγυρικά ότι ένα στέλεχος της κυβέρνησης έλεγε ψέματα και για τα απλούστερα πράγματα, όπως οι τίτλοι σπουδών του. Δεν...
χαιρόμαστε που αποδεικνύεται κούφια ρητορεία το περί «αριστείας» και «αρίστων» κυβερνητικό αφήγημα.

Δεν χαιρόμαστε που επιβεβαιώθηκε ότι ο παραιτηθείς υφυπουργός Εξωτερικών παραβίασε ακόμη και το Σύνταγμα, διατηρώντας τις ασυμβίβαστες επιχειρηματικές δραστηριότητές του ή επιλέγοντας συμβούλους με αποδεδειγμένη εμπλοκή σε σκάνδαλα σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

Πολύ περισσότερο, δεν χαιρόμαστε που η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση αναγκάζεται να αποπέμψει μέλος της έπειτα από πολυήμερη, γελοία προσπάθεια κάλυψής του και διάψευσης του ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών». Ελπίζουμε τα καθυστερημένα ανακλαστικά που επέδειξε με την αποπομπή του να μην προδίδουν την αγωνία της να αποτρέψει τη συνέχεια της έρευνας με νέες αποκαλύψεις.

Χαιρόμαστε, όμως, που και στην περίπτωση του Αντ. Διαματάρη παίξαμε τον ρόλο μας ως εφημερίδα. Λειτουργήσαμε -εμείς, όπως και όσα, δυστυχώς λίγα, μέσα ενημέρωσης επέμειναν στην έρευνα του θέματος- όπως ταιριάζει στον Τύπο σε κάθε δημοκρατία. Αναλάβαμε την ευθύνη που μας εμπιστεύεται η κοινωνία ως «τέταρτη εξουσία»: να ελέγχουμε την εξουσία, όποιος και αν την ασκεί.

Να αποκαλύπτουμε την αυθαιρεσία των κυβερνώντων. Να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των πολιτών. Να είμαστε στην πλευρά των αδικούμενων. Να υπηρετούμε το δημόσιο συμφέρον. Πάνω από όλα να αποκαλύπτουμε την αλήθεια. Χωρίς εμπάθειες, προκαταλήψεις και αυτολογοκρισία, αλλά με επισταμένη έρευνα, σεβασμό στη δεοντολογία και τεκμηρίωση.

Δεν αντιμετωπίζουμε την παραίτηση ενός υφυπουργού ως «λάφυρο» σε έναν ανταγωνισμό ανθρωποφαγίας, αποκλειστικότητας ή κυκλοφοριακής επίδοσης. Τη θεωρούμε, όμως, επιβεβαίωση του θεσμικού, κοινωνικού και πολιτικού ρόλου του Τύπου.

Επιβεβαίωση της δυνατότητάς του να επιδρά στις εξελίξεις, ακόμη και σε ένα περιβάλλον πρωτοφανούς μονοπωλίου στα ΜΜΕ, επικίνδυνης κυριαρχίας τους από επιχειρηματικά συμφέροντα και καταθλιπτικής ιδεολογικής και πολιτικής μονοφωνίας, η οποία, δυστυχώς, δεν αφορά μόνο τους ιδιοκτήτες των μέσων, αλλά και δημοσιογράφους των οποίων ο υπερβάλλων ζήλος στην αποσιώπηση και στην αυτολογοκρισία συχνά υπερβαίνει και τις προθέσεις των εργοδοτών τους.

Πάνω από όλα θεωρούμε την εξέλιξη επιβράβευση για τους αναγνώστες μας, τους δικούς μας εργοδότες. Όσο ασήμαντη και αν φαίνεται, τελικά η αγορά και ανάγνωση μιας εφημερίδας αποδεικνύεται μια επιλογή που μπορεί να αφήνει το αποτύπωμά της στην κεντρική πολιτική...

efsyn.gr