Στο δίλημμα «μετασχηματισμός ή διεύρυνση» απαντά κατηγορηματικά «μετασχηματισμός», και προτείνει «δημοψήφισμα» στην βάση των μελών για αλλαγή του ονόματος του κόμματος με μια προσθήκη που «θα αποτυπώνει το άνοιγμα στον προοδευτικό χώρο με ισχυρό οικολογικό πρόσημο».
Ο τομεάρχης Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς, στη...
συνέντευξη του στο Τvxs.gr, χαρακτηρίζει «ιστορική τομή» την συγκρότηση και την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης, παίρνει καθαρή θέση στον προσυνεδριακό διάλογο, και λέει ότι η διακήρυξη που εγκρίθηκε ομόφωνα το Σαββατοκύριακο, «το σχέδιό μας», όπως το χαρακτηρίζει, «περιλαμβάνει για πρώτη φορά και τους ανθρώπους που συγκλονίστηκαν από την δημοκρατική έκρηξη του 1981».
Απαντώντας στις ανησυχίες για ιδεολογική μετατόπιση του κόμματος λέει ότι «δεξιές στροφές κάνουν τα κόμματα που δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί», προσθέτει ότι «τα μέλη μας τα θέλουμε συνδιαμορφωτές, όχι απλά αφισοκολλητές και διεκπεραιωτές μιας γραμμής» και τονίζει: «Δεν μπορεί να έχουμε συγκυβερνήσει με τον Καμμένο για τρία χρόνια και να μας ξινίζουν στελέχη που προέρχονται από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και είναι έτοιμοι να συστρατευτούν μαζί μας».
Ο Νίκος Παππάς καταλογίζει στην κυβέρνηση « μεγάλη απάτη» προς την μεσαία τάξη, αλλά αναγνωρίζει και πιθανά λάθη του ΣΥΡΙΖΑ στην υπερφορολόγηση. Αναφερόμενος στα σενάρια για διπλές κάλπες τονίζει ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική και εμπερικλείουν την ευκαιρία προοδευτικής διακυβέρνησης, ενώ αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά για την στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Νίκου Παππά στο tvxs.gr:
Κατηγορείτε την κυβέρνηση για εξαπάτηση της μεσαίας τάξης. Γιατί; Μειώθηκε ήδη ο ΕΝΦΙΑ και ο πρώτος φορολογικός συντελεστής...
Η μεσαία τάξη θα περίμενε από την κυβέρνηση για το 2020 να μειωθεί η προκαταβολή φόρου κατά 50% και να μηδενιστεί η εισφορά αλληλεγγύης για τα εισοδήματα μέχρι 20.000 ευρώ. Αντ’ αυτού βλέπει μία μείωση στον ΕΝΦΙΑ μικρότερη από αυτή που εμείς είχαμε δρομολογήσει, αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ και, βεβαίως, μεγάλες αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές για το 80% των ασφαλισμένων. Η χαμηλότερη εισφορά από τα 168 ευρώ θα πάει στα 210. Πρόκειται για την μεγάλη απάτη.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, ως κυβέρνηση, είχε αναγνωρίσει ότι εφάρμοσε πολιτική με ταξική μεροληψία, ότι υπερφορολόγησε συνειδητά την μεσαία τάξη. Ηταν τελικά σωστή ή λάθος αυτή η επιλογή;
Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι εμείς τα κάναμε όλα σωστά. Προφανώς κάναμε και λάθη και τα πληρώσαμε. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι προφανές ότι η μεγάλη εικόνα είναι η εικόνα μιας ιστορικής δικαίωσης. Της δικαίωσης μιας παράταξης η οποία πήρε τα ηνία της διακυβέρνησης σε μια χώρα υπερχρεωμένη και την έβγαλε από τα Μνημόνια με πολύ θετικά αποτελέσματα σε μία σειρά από τομείς.
Εσείς λέτε θετικά αποτελέσματα – ο Αντώνης Σαμαράς όμως, για παράδειγμα, είπε στο συνέδριο της ΝΔ πως σε, ό,τι αφορά, το αναπτυξιακό πεδίο παραδώσατε «ναρκοθετημένη» γη...
*Ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά στα χρονικά, παρέδωσε και γεμάτα ταμεία, και απόθεμα 37 δις και ισορροπημένα δημοσιονομικά και, βεβαίως, μια ολιστική, καθολική αναπτυξιακή στρατηγική. Αντ’ αυτού βλέπουμε τώρα την πλήρη αποχώρηση της πολιτείας από τον σχεδιασμό για την ανάπτυξη και επιλογές στην δημοσιονομική πολιτική οι οποίες έχουν αποτύχει παταγωδώς στο πρόσφατο παρελθόν. Οι μειώσεις των φόρων, ας πούμε, στις μεγάλες επιχειρήσεις πολύ λίγο θα ωφελήσουν την τεράστια πλειοψηφία της επιχειρηματικής κοινότητας στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση έχει φέρει έναν προϋπολογισμό ο οποίος θα βγει εαν - και μόνον εαν - η οικονομία πάει με 2,8% ανάπτυξη, εάν εξοικονομηθούν 800 εκ. από τις λειτουργικές δαπάνες του δημοσίου, εάν χτυπηθεί η φοροδιαφυγή μέσω των ηλεκτρονικών συναλλαγών και μαζευτούν 550 εκ. ευρώ, και εάν επίσης μαζευτούν και 2,5 δις από ιδιωτικοποιήσεις. Όλα αυτά υποθέσεις που θα τις χαρακτήριζα τουλάχιστον αισιόδοξες. Αρα έχουμε ένα πισωγύρισμα σε συνταγές οι οποίες δεν έχουν δείξει ότι είναι καλές και βέλτιστες ως προς το συνολικό συμφέρον της κοινωνίας.
Kαι σε ό,τι αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις έχετε κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι είναι «δούλος ιδεών που έχουν αποτύχει παταγωδώς». Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ήταν εκείνος που δρομολόγησε ιδιωτικοποιήσεις όπως εκείνες της ΔΕΗ και των ΕΛΠΕ.
Εμείς παραλάβαμε ένα πλάνο συνολικής αποχώρησης του δημοσίου απ’ όλες τις δημόσιες υποδομές. Το επαναδιαπραγματευτήκαμε στο σύνολο του και, για παράδειγμα, στην μικρή ΔΕΗ σταματήσαμε το πλάνο για τον κατατεμαχισμό της και μειώσαμε το εύρος των υποδομών τα οποία θα πηγαίναν προς πώληση. Το ίδιο κάναμε και στα ΕΛΠΕ. Στα ΕΛΠΕ φτιάξαμε και την κρατική εταιρία υδρογονανθράκων η οποία έχει και τα δικαιώματα των εξορύξεων.
Μία συνολική πώληση του μεριδίου του δημοσίου στα ΕΛΠΕ αυτή η στιγμή, και μάλιστα και της κρατικής εταιρίας υδρογονανθράκων που έχει τα δικαιώματα των εξορύξεων θα είναι μία εγκληματική πολιτική. Θέλω να πω, με την ευκαιρία, το εξής: Εάν η δεξιά νομίζει ότι η αριστερά στην Ελλάδα θα κινείται πάνω στις μνημονιακές ράγες ως προς τα προτάγματα, τα οράματα και τον σχεδιασμό της, κάνει πάρα πολύ μεγάλο λάθος. Κληρονομήσαμε ισχυρές μνημονιακές δεσμεύσεις από την κυβέρνηση Σαμαρά, την πιο καταστροφική κυβέρνηση, τις αμβλύναμε, αλλά τώρα σχεδιάζουμε στο πλαίσιο μίας πραγματικότητας όπου υπάρχει μία χώρα εκτός μνημονίων.
Υπό αυτό το –εκτός Μνημονίων πλέον -πρίσμα, πώς αντιμετωπίζεται το σχέδιο Ηρακλής για τις τράπεζες;
Εδώ θα πρέπει να περιμένουμε την τελική μορφή του σχεδίου. Το μείζον για εμάς είναι το ποιο θα είναι το κοινωνικό αποτύπωμα, ποιο θα είναι το αναπτυξιακό αποτύπωμα και βεβαίως εάν θα ακουμπήσουν το αποθεματικό, το μαξιλάρι για να διευκολύνουν τις τράπεζες. Γιατί πρέπει να σας θυμίσω ότι μία από τις πρώτες κινήσεις του κ. Μητσοτάκη ήταν να πει ότι δεν αγγίζω το μαξιλάρι για να διαμορφώσω δημοσιονομικό χώρο. Ιδού λοιπόν η αντίφαση: Ενώ δεν προτίθενται να το χρησιμοποιήσουν για να ελαφρύνουν την μεσαία τάξη είναι έτοιμοι να το κατασπαράξουν στην κυριολεξία για να διευκολύνουν τις τράπεζες σε σχέση με το σχέδιο Ηρακλής.
Να περάσουμε και στον προσυνεδριακό διάλογο του ΣΥΡΙΖΑ: Διεύρυνση, επανίδρυση ή μετασχηματισμός; Και γιατί;
Μετασχηματισμός. Διεύρυνση μεγάλης κλίμακας που σηματοδοτεί μετασχηματισμό. Αυτό το κόμμα είναι ένα κόμμα εν κινήσει. Αλλά αυτό που συνέβη το περασμένο Σαββατοκύριακο είναι μία ιστορική τομή. Και είναι μια ιστορική τομή όχι μόνον λόγω του εύρους των προσωπικοτήτων και των αγωνιστών οι οποίοι πλέον δίνουν την μάχη με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, αλλά διότι ποιοτικά στα κείμενά μας για πρώτη φορά συγκροτείται ένα νέο «εμείς».
Ένα νέο «εμείς», το οποίο περιλαμβάνει, συμπεριλαμβάνει, αγκαλιάζει όλες τις θετικές παραδόσεις του αριστερού και προοδευτικού κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα. Ξέρετε είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ, στο Συνασπισμό, από το 1993, ήμουν 17 χρονών. Για πρώτη φορά καταγράφεται σε κείμενό μας – κι αυτό το κείμενο εγκρίθηκε ομόφωνα - ότι μας αφορά, και ότι το σχέδιο μας περιλαμβάνει και τους ανθρώπους που συγκλονίστηκαν από την δημοκρατική έκρηξη του 1981. Θέλω να θυμίσω ότι τότε και η Αυγή και ο Ριζοσπάστης είχαν διθυραμβικούς τίτλους.
Σήμερα όμως συγκλονίζονται και αρκετά μέλη και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από την ανησυχία ότι το άνοιγμα μπορεί να οδηγήσει σε μια βίαιη μετατόπιση προς την κεντροαριστερά. Στο πρόσφατο κείμενο των «53» είδαμε να γίνεται λόγος για «αλλαγή αξιών και συνειδήσεων»...
Γνωρίζω το κείμενο των «53». Νομίζω ότι η διακήρυξή μας και το πρόγραμμα το οποίο θα συγκροτηθεί είναι η εγγύηση της πορείας μας. Το δε άνοιγμά μας σε ευρύτερα στρώματα και η πύκνωση, και η ανάπτυξη της οργανωτικής μας δομής είναι αυτή ακριβώς που εγγυάται την αριστερή μας και προοδευτική φυσιογνωμία, διότι ξέρετε κάτι; Δεξιές στροφές κάνουν τα κόμματα τα οποία δεν είναι ζωντανοί οργανισμοί ή είναι οργανισμοί αδύναμοι.
Οι αδύναμοι οργανισμοί που έχουν μικρά πατήματα μέσα στην κοινωνία είναι πολύ πιο εύκολο να πιέζονται από τις συνθήκες, τα συμφέροντα και τις υπέρτερες δυνάμεις. Θα σας πως ένα παράδειγμα. Εάν εμείς είχαμε πάρα πολύ σοβαρή και οργανωμένη και δυνατή παρουσία στην οργανωμένη επιχειρηματικότητα, ενδεχομένως τις 120 δόσεις για τις επιχειρήσεις να τις είχαμε φέρει νωρίτερα γιατί θα είχαμε εισπράξει το κύμα και την ατμόσφαιρα της δυσαρέσκειας που υπήρχε στην επιχειρηματικότητα εκείνον τον καιρό.
Θα μπορούσαμε λοιπόν σε πολλά πράγματα να είμαστε τολμηροί. Και κυρίως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μετά από μια πορεία διακυβέρνησης τεσσεράμισι ετών. Στο μεγαλύτερο μέρος αυτής της διακυβέρνησης συγκυβερνούσαμε με τους Ανεξάρτητους Ελληνες. Δεν μπορεί, λοιπόν, να έχουμε συγκυβερνήσει με τον Καμμένο για τρία χρόνια και βάλε και να μας ξινίζουν στελέχη που προέρχονται από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο και είναι έτοιμοι να συστρατευτούν μαζί μας.
Εσεις προτείνατε και την αλλαγή του ονόματος του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί? Και ποιο θεωρείτε ότι πρέπει να είναι το όνομα, π.χ. ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία;
Το πώς θα είναι το συμπλήρωμα του ισχυρού brandname «ΣΥΡΙΖΑ», μπορούμε να το συμφωνήσουμε. Επειδή όμως, τηρουμένων των αναλογιών , γίνεται μια κοσμογονία στον χώρο, αυτό πρέπει να αποτυπωθεί και στο όνομα. Επειδή όμως έχει ανοίξει και μια κουβέντα για τις δημοκρατικές διαδικασίες του κόμματος– διότι έχει διατυπωθεί και η άποψη ότι το όνομα πρέπει να παραμείνει ΣΥΡΙΖΑ σκέτο –, τι καλύτερο θα έλεγα από το να επισφραγιστεί αυτός ο μετασχηματισμός από μια καθολική ψηφοφορία. Η οποία ψηφοφορία– προσέξτε – δεν θα εκχωρεί σε ένα πρόσωπο μία εξουσία, αλλά θα δεσμεύει την επόμενη ηγεσία, όποια κι εάν είναι αυτή, σε κάποιες πολιτικές συντεταγμένες. Αυτή είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας.
Καταλάβατε ποια η διαφορά? Δηλαδή δεν λέμε να ψηφίσουμε το άλφα ή το βήτα πρόσωπο, που θα μπορούσε να αποτελεί μια κριτική για την εκλογή προέδρου από την βάση. Εδώ μιλάμε για μια διαδικασία η οποία θα δεσμεύσει την επόμενη ηγεσία, όποια κι εάν είναι αυτή, που θα εκλεγεί μέσα από το δημοκρατικό μας συνέδριο σε κάποιες πολιτικές συντεταγμένες. Και αλήθεια, ποιος και γιατί μπορεί να αρνηθεί αυτή την στιγμή να δώσουμε τον λόγο στα μέλη; Τα μέλη τα θέλουμε συνδιαμορφωτές, όχι απλά αφισοκολλητές και διεκπεραιωτές μιας γραμμής.
Δηλαδή, να αποφασιστεί μια αλλαγή ονομασίας μέσα από δημοψήφισμα στο οποίο θα μετάσχει η βάση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ;
Βεβαίως. Αυτό είναι μια διαδικασία την οποία μπορούμε να επιλέξουμε εάν δεν καταφέρουμε να συμφωνήσουμε ότι το όνομα πρέπει να συμπληρωθεί, και μάλιστα με μια σηματοδότηση η οποία να αποτυπώνει το άνοιγμα στον προοδευτικό χώρο με ισχυρό οικολογικό πρόσημο.
Βλέπετε πρόωρες εκλογές; Εχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα η συζήτηση για τις λεγόμενες διπλές κάλπες…
Είμαστε σε μια πολιτική φάση όπου στην κυβέρνηση εμφανίζονται οι πρώτες ρωγμές, - αποκαλύπτεται η μεγάλη εξαπάτηση και με το προσφυγικό και με το μακεδονικό και στον σκληρό πυρήνα της οικονομικής πολιτικής -, έχουμε στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο αναζητά την δυναμική του και έχει πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα – δεν θα ήθελα να επεκταθώ –, και βεβαίως τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αποδεικνύει ότι μόλις τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές έχει πάρα πολύ μεγάλες δυνατότητες διεύρυνσης της επιρροής του και της στράτευσης στις γραμμές του πάρα πολύ σημαντικών στελεχών του προοδευτικού χώρου.
Η κυβέρνηση απείλησε με διπλές εκλογές. Σχόλιο πρώτο: Είναι πρωτόγνωρο τέσσερις μήνες μετά την κάλπη να ανοίγει η ίδια η κυβέρνηση το ζήτημα της εκλογολογίας. Σχόλιο δεύτερο: Είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει η κυβέρνηση οι επόμενες εκλογές γίνονται με απλή αναλογική. Γνωρίζει λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης ότι από την επόμενη κάλπη θα χάσει 50 βουλευτές. Και κατά μεγίστη πιθανότητα δεν θα είναι εκείνος πρωθυπουργός.
Εμείς είμαστε ακριβώς εδώ, για να το εγγυηθούμε αυτό. Να δώσουμε από τώρα την μάχη να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων και από την επόμενη κάλπη που θα γίνει με απλή αναλογική να προκύψει μία προοδευτική κυβερνητική λύση.
Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας; Υπάρχει προοπτική συναίνεσης σε πρόσωπο πέραν του Προκόπη Παυλόπουλου – εάν αυτό προέρχεται από την κεντροαριστερά ή και την αριστερά;
Εδώ νομίζω ότι θα πρέπει να περιμένουμε. Εχουμε τοποθετηθεί και για την πολιτεία του Προκόπη Παυλόπουλου, κι έχουμε αποδείξει πως όταν έχουμε τον πρώτο λόγο εμείς, όταν είμασταν κοινοβουλευτική πλειοψηφία καταφέραμε και διαμορφώσαμε συναινέσεις.
Εδώ είμαστε και θα τα δούμε – εμείς είμαστε το κόμμα που μπορεί να παράξει πολιτική και κοινωνική σταθερότητα. Ο κ. Μητσοτάκης ήδη, τέσσερις μήνες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας, αποδεικνύει ότι είναι συνώνυμο της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής αστάθειας...
Νικόλ Λειβαδάρη
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου