διαμόρφωση από τουρκικής πλευράς ενός ασφυκτικού κλοιού γύρω από τις δυο χώρες, όπως και η απειλή που αφήνεται να αιωρείται για έστω και δια ατυχήματος πρόκληση θερμού επεισοδίου, αποτελούν για την Τουρκία συνταγή που θα σύρει την Ελλάδα σε συζητήσεις.
Στην ατζέντα των συζητήσεων θα είναι οι "αμφισβητούμενες" περιοχές. Δηλαδή, η Τουρκία γκριζάρει περιοχές και μετά θα τις διεκδικήσει μέσω διαπραγματεύσεων έχοντας ως εργαλείο τη στρατιωτική απειλή. Όπως συναφώς αναφέρουν ενημερωμένες πηγές, η Άγκυρα επιθυμεί το σενάριο αποκλιμάκωσης της έντασης να προκύψει μέσα από μια εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση. Μία διαπραγμάτευση στην οποία θα παρακαθήσουν, αρχικά Ελλάδα και Τουρκία και στην συνέχεια ενδεχομένως και η Κύπρος, φαίνεται να ευνοούν και διάφοροι τρίτοι. Όπως κύκλοι των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση οι απόψεις αυτές δεν αγγίζουν την ουσία. Απλά ανασύρουν μια πάγια πρακτική, που παραπέμπει σε διάλογο για "επίλυση διαφορών". Ωστόσο, ουσιαστικά αυτή η προσέγγιση εκφράζει τις τουρκικές επιδιώξεις καθώς διευκολύνει την τακτική της: Αμφισβητεί, προκαλεί ένταση, εκτοξεύει απειλές, επιβάλλει τετελεσμένα και να νομιμοποιεί μέσω διαπραγματεύσεων.
Η Αθήνα αξιολογεί όλα τα σενάρια και είναι σαφές πως επί του παρόντος υπάρχει ένας έντονος προβληματισμός για το τι μέλλει γενέσθαι. Μετά και την υπογραφή του παράνομου μνημονίου Τουρκίας και Λιβύης, είναι ξεκάθαρο πως οι τουρκικές ενέργειες δεν θα περιοριστούν, όπως προφανώς κάποιοι θα υπολόγιζαν, μόνο εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Επεκτείνονται και στη θαλάσσια περιοχή της Ελλάδος.
Οι κινήσεις της Αθήνας
Την ώρα κατά την οποία όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά για τα επόμενα βήματα της κατοχικής Τουρκίας, η Αθήνα έχει ενώπιόν της διάφορα ενδεχόμενα για να διαμορφώσει τους δικούς της βηματισμούς. Πρώτον, δεν εξετάζει σε αυτή τη φάση θέμα προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Είναι δε σαφές πως το ζήτημα τούτο είναι εκτός συζήτησης, καθώς δεν υπάρχουν οι δυνατότητες, παραπέμποντας στις συνεχιζόμενες και κλιμακούμενες εντάσεις που δημιουργεί η Άγκυρα.
Περαιτέρω, σημειώνεται πως δύσκολα θα υπογραφεί ένα συνυποσχετικό στο οποίο θα συμφωνείται η ατζέντα. Επίσης, υπενθυμίζεται πως η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Αυτό το τελευταίο μπορεί να ανατραπεί, μόνο εάν η Άγκυρα θεωρήσει πως μετά από μια διαπραγμάτευση και καθορισμό της ατζέντας μπορούν οι διαφορές να παραπεμφθούν στο Δικαστήριο.
Είναι δε σαφές πως η Τουρκία μπορεί να αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου εξαιρώντας την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία ειρήσθω εν παρόδω χαρακτηρίζει «εκλιπούσα». Σημειώνεται συναφώς πως Τούρκοι αξιωματούχοι επαναλαμβάνουν και δημόσια πως είναι έτοιμοι να συζητήσουν τον καθορισμό ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες πλην της Κύπρου.
Δεύτερον, παρά το γεγονός ότι μετά την υπογραφή του παράνομου μνημονίου Τουρκίας και Λιβύης ακούστηκαν φωνές για τη δημιουργία ενός τετελεσμένου από ελληνικής πλευράς με τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου, τούτο δεν θα γίνει. Παρά το γεγονός ότι η Λευκωσία το θέλει και το επιδιώκει διαχρονικά, η Αθήνα δεν φαίνεται ούτε το τώρα να το εξετάζει.
Τρίτον, επανέρχεται η συζήτηση Ελλάδος και Αιγύπτου για τον καθορισμό μεταξύ των δυο χωρών ΑΟΖ. Όπως πληροφορούμαστε, οι συζητήσεις σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων θα ξεκινήσουν εκ νέου, ωστόσο υπάρχουν δυσκολίες. Στο Κάιρο, παρά τις κακές σχέσεις που έχουν με την Άγκυρα, σημειώνουν πως ο καθορισμός ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Αιγύπτου πρέπει να γίνει όταν η Αθήνα ξεκαθαρίσει τις διαφορές της με την Τουρκία. Τούτο σημαίνει πως επί του παρόντος δεν τίθεται να προχωρήσουν επί της ουσίας οι ελληνοαιγυπτιακές συζητήσεις...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ
Κώστας Βενιζέλος
Πηγή: slpress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου