Μια του Αρχηγού, δυο του Αρχηγού, τρεις και... Αυτή τη φορά ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος δεν μπορεί να αποφύγει το εδώλιο του κατηγορουμένου. Αύριο το πρωί καλείται να απολογηθεί για τη δράση της οργάνωσής του, η οποία, σύμφωνα με το πολυσέλιδο παραπεμπτικό βούλευμα χρησιμοποιεί τον μανδύα του πολιτικού κόμματος για να καλύψει τα εγκλήματά της.
Αυτή τη φορά ο Μιχαλολιάκος δεν μπορεί να...
επαναλάβει τα ίδια που έκανε τόσα χρόνια, να αφήνει δηλαδή τους «συναγωνιστές» του να υφίστανται τις ποινικές συνέπειες της δράσης της Χρυσής Αυγής, ενώ εκείνος παρέμενε στα «μετόπισθεν», έτοιμος, μάλιστα, ακόμα και να τους καταγγείλει ότι έδρασαν «εκτός γραμμής», μόνο και μόνο για να διασωθεί ο ίδιος. Δεν μπορεί, δηλαδή, με άλλα λόγια, να κάνει τώρα στον Ιωάννη Λαγό, όσα είχε κάνει στον Αντώνιο Ανδρουτσόπουλο ή τον Χαράλαμπο Κουσουμβρή ή να τον «αδειάσει» όπως έκανε παλιότερα και με άλλους άτυπους υπαρχηγούς του, όπως ο Ιωάννης Γιαννόπουλος ή ο Δημήτριος Ζαφειρόπουλος.
Είδαμε την περασμένη Τετάρτη να απολογείται ο Λαγός, ο οποίος επιχείρησε να αποσείσει τις δικές του ευθύνες για την καθοδήγηση των Ταγμάτων Εφόδου της οργάνωσης. Αλλά τα στοιχεία σε βάρος του είναι τόσο συντριπτικά, ώστε περιορίστηκε σε μια ευθεία επίθεση στο δικαστήριο. Βέβαια έτσι δεν έπεισε κανέναν. Ούτε πρόκειται να τρομάξει τους δικαστές «ο άντρακλας που δέρνει». Απλώς προετοίμασε τους «συναγωνιστές» του για την επικείμενη δικαστική απόφαση. Προσπάθησε βέβαια να προστατέψει το Τάγμα Εφόδου της Νίκαιας και να καλύψει ταυτόχρονα τον Μιχαλολιάκο. Αλλά δεν παρέλειψε να παραδεχτεί ότι ο ίδιος είχε την ευθύνη της «ασφάλειας» του Αρχηγού και ήταν εκείνος που τον συνάντησε πρώτος το πρωί της 18ης Σεπτεμβρίου 2013, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Οι ισχυρισμοί του Μιχαλολιάκου στις αρχικές του απολογίες, ότι δηλαδή πληροφορήθηκε τη δολοφονία του Φύσσα την επομένη το μεσημέρι έχουν βέβαια καταπέσει προ πολλού, και έχουν μετατραπεί σε αποδεικτικό στοιχείο για την επιχείρηση συγκάλυψης που επιχειρήθηκε εκείνες τις μέρες. Τα ψέματα του Αρχηγού δεν μπορούν πλέον να τον σώσουν. Αυτή τη φορά θα υποχρεωθεί να δώσει εξηγήσεις για όσα τον συνδέουν με την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής και έχουν αναλυτικά εξεταστεί από το δικαστήριο.
Πρώτα απ’ όλα το πραγματικό Καταστατικό της οργάνωσης, το οποίο επιχείρησε με κάθε τρόπο να μην αναγνωστεί, αμφισβητώντας τη γνησιότητά του. Η ένστασή του απορρίφθηκε και έτσι το δικαστήριο διαθέτει ένα αδιάσειστο ντοκουμέντο για τη ναζιστική ιδεολογία της οργάνωσης, την αυστηρά ιεραρχική δομή της, αλλά και την υιοθέτηση της χιτλερικής «Αρχής του Αρχηγού» (Führerprinzip): «Ο Αρχηγός είναι ο Ανώτατος Ηγέτης της Χρυσής Αυγής. Προΐσταται του Κεντρικού Συμβουλίου, χωρίς να μετέχει σ’ αυτό. Δεν δεσμεύεται κατά τη λήψη των τελικών αποφάσεων από τη γνώμη των μελών του Κ.Σ., την οποία αποδέχεται κατά βούλησιν. Εχει την απόλυτη ευθύνη των τελικών αποφάσεων. Το πρόσωπο του Αρχηγού είναι απολύτως απαραβίαστο».
Το κρυφτούλι του ναζιστή
Η αχίλλειος πτέρνα του Αρχηγού είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια αισθανόταν υποχρεωμένος να κρατά μια διπλή στάση. Από τη μια απέφευγε τις άμεσες αναφορές στον ναζισμό και από την άλλη περηφανευόταν ότι η Χρυσή Αυγή είναι «η σπορά των ηττημένων του 1945, οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες» (3.3.2012). Από τη μια πλευρά επαναλάμβανε με κάθε ευκαιρία ότι η οργάνωσή του τηρεί τους νόμους, από την άλλη εκθείαζε κάθε βίαιη και εγκληματική ενέργεια των συναγωνιστών του, ομολογώντας έτσι έμμεσα ότι δρούσαν με την ομπρέλα της οργάνωσης και υπάκουαν στις δικές του εντολές.
Προκειμένου να γεφυρώσει την αντιφατική αυτή συμπεριφορά ο Μιχαλολιάκος επαναλαμβάνει ένα σόφισμα, το οποίο εμπνεύστηκε από τον διαπρεπή νομικό του Τρίτου Ράιχ Καρλ Σμιτ: «Είμαστε νομοταγείς και το έχουμε δηλώσει. Τίποτα όμως δεν μας υποχρεώνει να είμαστε νομιμόφρονες».
Ο συνιδρυτής της Χρυσής Αυγής Ιωάννης Περδικάρης έχει κι αυτός γράψει τα ίδια: «Η Χρυσή Αυγή είναι νομοταγής καίτοι μη νομιμόφρων. Δεν φρονεί τον νόμο και θέλει να τον αλλάξει, αφού πιστεύει ότι η δημοκρατία είναι πολίτευμα που εγγενώς ζημιώνει τον λαό και την πατρίδα και δεν επιζητεί να την ανατρέψει, όπως άλλα κόμματα, αλλά να πείσει τον λαό για το δίκαιο της πεποίθησής της μέσα από τη δημοκρατική τάξη. [...] Μόνον η δημοκρατία που καταργείται από τον λαό πεθαίνει» [Ιων Φιλίππου (Ιωάννης Περδικάρης), «Χρυσή Αυγή. Πολιτικός Οδοδείκτης», εκδ. Ηλεκτρον, Αθήνα 2013, σ. 280].
Το όραμα της κατάργησης της δημοκρατίας με «ειρηνικά μέσα» είναι κι αυτό αντιγραφή του τρόπου που κατέκτησαν την εξουσία ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, αφού πρώτα είχαν επιβάλει τον τρόμο στις πόλεις της Γερμανίας και της Ιταλίας με τα Τάγματα Εφόδου (SA) ο πρώτος και με τους «σκουαντρίστι» ο δεύτερος.
Εξηγώντας για ποιο λόγο δεν θα μετάσχει η Χρυσή Αυγή στις εκλογές του 2007, ο Μιχαλολιάκος περηφανεύεται: «Οσο περισσότερο περνούν τα χρόνια, τόσο περισσότερο “ακραίος”, “φασίστας” ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε γίνομαι» (Ν. Γ. Μιχαλολιάκος, «Γιατί δεν θα ψηφίσω», εφ. «Χρυσή Αυγή», 5.9.2007). Η απέχθεια του Αρχηγού προς τη δημοκρατία και το Σύνταγμα είναι κι αυτή όρος συστατικός της οργάνωσης: «Εμείς οι χρυσαυγίτες δεν πιστεύουμε σε κανενός είδους συνταγματικό “πατριωτισμό”» γράφει αλλού (εφ. «Χρυσή Αυγή», 12.1.2011).
Από το 2007 ο Μιχαλολιάκος συγκρίνει τον εαυτό του με τον Οδυσσέα και θεωρεί ότι η οργάνωσή του θα μπει στη Βουλή σαν Δούρειος Ιππος για να σφάξει όσους βρίσκονται μέσα: «Ο Οδυσσέας μπαίνοντας στο κάστρο διά της πλαγίας οδού κατέσφαξε τους Τρώες» (περ. «Χρυσή Αυγή», τχ. 134, Οκτ.-Νοέμβρ. 2007).
Οσο πλησίαζαν οι εκλογές του 2012, ο Μιχαλολιάκος προετοίμαζε τους χρυσαυγίτες για κλιμάκωση της βίας, με στόχο την ίδια τη δημοκρατία: «Θα γίνουμε ακόμα χειρότεροι, άμα δεν μπούμε στη Βουλή. Τότε δεν θα έχουμε να φοβηθούμε καμία πολιτική σκοπιμότητα και ίσως χρειαστεί να κλείσουμε και τα γραφεία αυτά, να μην ξέρουνε πού να μας βρούνε, και τότε θα ψάχνουνε όπου νομίζουνε για να βρουν αυτούς [και να τους παραδώσουν] στη δικαιοσύνη» (27.11.2011).
Η Χρυσή Αυγή συμμετέχει στις εκλογές επειδή δεν μπορεί να κάνει πραξικόπημα: «Δεν διαθέτουμε τεθωρακισμένες μεραρχίες να γλιτώσουμε και από εκλογές και από τα έξοδα για ψηφοδέλτια. Θα γίνονταν πολύ πιο εύκολα τα πράγματα» (24.12.2011). Και λίγο αργότερα: «Δεν μας καίγεται καρφί αν θα μπούμε στη Βουλή, αλλά αυτοί εκεί έξω οι οποίοι ονομάζονται ελληνικός λαός είναι ένας όχλος, μια μάζα, που του έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου, που δεν ξέρει τι του γίνεται, και μην ενθουσιάζεστε, μην γοητεύεσθε για να μην απογοητευθείτε. Είτε μπούμε στη Βουλή είτε δεν μπούμε. Κάποτε θα μπούμε στη Βουλή, είτε με εκλογές είτε χωρίς εκλογές» (3.3.2012).
Ο Αρχηγός και η εγκληματική βία
Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία για τις κατηγορίες που τον βαρύνουν είναι η πεποίθηση του Μιχαλολιάκου ότι η οργάνωσή του αποκτά δημοφιλία μέσω της βίας που ασκεί.
Μετά την επίθεση του Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη, στο μεσοδιάστημα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2012, ο Μιχαλολιάκος θα απευθυνθεί στο Τάγμα Εφόδου της Νίκαιας: «Να καθησυχάσω όσους πιστεύουν ότι θα μας κοστίσει εκλογικά το επεισόδιο στον ΑΝΤ1. Λοιπόν, ακούστε τα νέα: η Χρυσή Αυγή ανέβηκε δύο ολόκληρες μονάδες στις κρυφές δημοσκοπήσεις μετά το επεισόδιο αυτό». Ακούγονται ζωηρές επευφημίες: «Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή». Και συνεχίζει: «Ας το πάρουν απόφαση. Δεν τελειώνει ο αγώνας έτσι εύκολα. Κι αν νομίζουν τα ορφανά του Μαρξ και του Στάλιν, οι διάφορες Κανέλλη και οι διάφορες Δούρου και οι Τσίπρες ότι θα σταματήσουν το ποτάμι το εθνικιστικό, το κάναν κι άλλη φορά και τους θάψαμε στον Γράμμο και στο Βίτσι και νικήσαμε. Αυτό θα ξαναγίνει αν το θέλουν». Ενθουσιασμένο, το Τάγμα εκφωνεί την ύστατη απειλή που αποδίδεται στον Γκέμπελς: «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη».
● Στην ίδια ομιλία, ο Μιχαλολιάκος θα δικαιολογήσει ακόμα και το γεγονός ότι ο Κασιδιάρης το έσκασε μετά το γρονθοκόπημα στη Λιάνα Κανέλλη, προκειμένου να αποφύγει το αυτόφωρο. «Ας το πάρουν χαμπάρι. Αν χρειαστεί, γινόμαστε και φυγόδικοι. Ας πάρουν αυτό το μήνυμα. Αν χρειαστεί, θα μας ψάχνουν» (Ομιλία στις 9.6.2012. Βλ. https://goo.gl/GsCewL). Πρόκειται για εκ των υστέρων δικαίωση της επτάχρονης φυγοδικίας και του Ανδρουτσόπουλου (Περίανδρου). Αλλά, ασφαλώς, αυτή η ωμή ομολογία δικαιώνει και τις δικαστικές αρχές, που το 2014 απέρριψαν όλα τα αιτήματα αποφυλάκισης του Αρχηγού, θεωρώντας ότι ήταν «ύποπτος φυγής». Και ασφαλώς θα ληφθεί υπόψη και κατά την επιμέτρηση των ποινών στη μεγάλη δίκη.
● Εξάλλου ο Αρχηγός είχε προαναγγείλει τη βίαιη επίθεση ένα χρόνο νωρίτερα, λέγοντας ότι, αν μπει η οργάνωση στη Βουλή, «θα τους χαστουκίζουμε, θα τους χλευάζουμε, θα τους υβρίζουμε», γιατί «αυτό δεν θα μπορούν να το κρύψουν». Σε άλλο σημείο, θα προσθέσει: «Στις σφαίρες, θα απαντήσουμε με σφαίρες [...] κι από κει και πέρα, στο διάολο και οι εκλογές τους και οι κάλπες τους» (21.5.2011). Αλλά και στις 2.7.2011, σε ομιλία του στα γραφεία του κόμματος, επέμενε: «Ακόμα και αν εκλέξουμε βουλευτές, στα παλιά μας τα παπούτσια. Η Χρυσή Αυγή είναι μια ακλόνητη εθνικιστική φάλαγγα που θα τσακίσει στο διάβα της όλους τους προδότες. Ο τελικός σκοπός δεν είναι να μπούμε στη Βουλή. Εμείς θέλουμε να ζήσουμε τη Βουλή του ’65 με καρεκλιές... Αν είναι καλά παιδιά δεν θα φάνε ξύλο. Ο πόλεμος είναι η κατάργηση του αμαρτωλού πολιτεύματος. Μόνο τη δύναμη θα σεβαστούν. Ολα από τη δύναμη εξαρτώνται».
● Στις 3.9.2011, σε ομιλία του στα κεντρικά γραφεία, θα δηλώσει: «Αν χρειαστεί, θα λερώσουμε και τα χέρια μας. Και ας μας πουν ή ρατσιστές ή ό,τι άλλο θέλουν. Δεν μας ενδιαφέρει». Και, αναφερόμενος σε Ελληνα εκδότη, πρόσθετε: «Και αν υπάρχει δίκαιο, αυτός θα γίνει σαπούνι. Αυτός και τα Εβραιόπουλά του. [...] Μη λογαριάζετε εσείς οι απλοί άνθρωποι, αν θα σας πουν φασίστες, αν σας πουν ναζιστές».
● Στις 17.9.2011, στην 11η Γιορτή Νεολαίας της Χρυσής Αυγής, θα προκαλέσει και πάλι με ναζιστικό χαιρετισμό, εξύμνηση της βίας και δημόσια άρνηση της δημοκρατίας: «Ε ναι, κερδίζουμε την ελευθερία μας στο πεζοδρόμιο με θράσος, περιφρονώντας τα δημοκρατικά ήθη, χαιρετώντας με το δεξί χέρι υψωμένο ψηλά. Γιατί δεν πιστεύουμε στον ψηφοφόρο, παρά μόνο στον απλό στρατιώτη ή μαχητή. Ο λαός ή ο ψηφοφόρος είναι άτιμο πράγμα και δεν θα τον σεβαστούμε ποτέ. Γι’ αυτό και εμείς έχουμε την ιδεολογία που έχουμε. Και ότι θα συμμετάσχουμε στις εκλογές δεν σημαίνει ότι θα αλλάξουμε τις αρχές μας σε ουδεμία των περιπτώσεων».
● Υπάρχει μια ακόμα πιο ακραία διατύπωση της υποκίνησης σε βία. Την ίδια ακριβώς περίοδο, ο Μιχαλολιάκος θα ισχυριστεί ότι, αν οι χρυσαυγίτες σκοτώσουν κάποιον μετανάστη, θα εκτιναχτεί η λαϊκή υποστήριξη προς την οργάνωση: «Ελπίζουν ένας χρυσαυγίτης να σφάξει έναν ξένο, για να αναστρέψουν το πολιτικό κλίμα. Εχουν χάσει την μπάλα. Γιατί σ’ αυτή την περίπτωση θα φτάσει 15% και 20% η Χρυσή Αυγή. Δεν ξέρουν τι τους γίνεται» (Ομιλία στις 26.5.2012. Περιλαμβάνεται στα αναγνωστέα έγγραφα της δίκης: «Αναγνωστέο 327, 3022_21_2983-στ΄ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ». Βλ. omniatv.com).
Το μήνυμα προς τους μαχαιροβγάλτες της οργάνωσης είναι σαφές. Και όπως μαρτυρούν τα δεκάδες αιματηρά επεισόδια στα οποία εμπλέκονται τα Τάγματα Εφόδου, το μήνυμα ελήφθη από τους περιφερειάρχες, τους πυρηνάρχες και τα μέλη της ναζιστικής οργάνωσης...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου