Είναι δείγμα της ποδοσφαιρικής μας παιδείας το γεγονός ότι συνηθίζουμε να μετράμε την απήχηση του Πολυτεχνείου από τα χαρακτηριστικά της πορείας. Τόσες χιλιάδες πάνω, τόσες χιλιάδες κάτω, πολλά συνθήματα, λίγα συνθήματα, παλμός και...
ζωντάνια, χαλαρότητα και ύπνος βαθύς. Και πάει λέγοντας λες και έχουμε να κάνουμε με κόρνερ, κατοχή μπάλας, πέναλτι, άσο ημίχρονο διπλό τελικό. Λες και αυτή η υπερβατική ανάταση της εξέγερσης, μετριέται με στατιστικές και νουμεράκια και εξελόφυλλα…
Αλλά ήταν μια γαμάτη πορεία παλικάρια μου, αν θέλετε να μάθετε δηλαδή! Ήταν μια πορεία με συμμετοχή μεγάλη πολύ μεγαλύτερη απ’ όση προέβλεπαν κάποιοι λόγω του κλίματος τρομοκρατίας των περασμένων ημερών, ήταν μια πορεία δίχως μαγκιά και κλανιά από βλαμμένα παιδάκια που δεν μπορούν να καταλάβουν το νόημα της θυσίας, ήταν μια πορεία από ανθρώπους που βάδιζαν με το κεφάλι ψηλά έτοιμοι να διεκδικήσουν ένα καλύτερο αύριο για την Ελλάδα. Χώρια βέβαια, γιατί το χώρια το έχουμε τιμή μας και καμάρι μας στην Ψωροκώσταινα, αλλά τουλάχιστον βάδιζαν στον ίδιο δρόμο.
Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά αυτό το χώρια. Το χόμπι, ως γνωστόν, της δικής μας αριστεράς είναι να διασπάται κάθε τρεις και λίγο, πράγμα το οποίο φάνηκε και στην χθεσινή πορεία. Άμα μέτραγα υπογραφές στα πανό, δεν θα μου φτάνανε τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Και βάλε ρε φίλε, γιατί δεν είναι μόνο οι αριστεροί, είναι και οι αναρχίζοντες που έχουν και αυτοί τις διαφορές τους. Άλλα φρούτα από εκεί, ωραία φρούτα δεν λέω, τους έχω αδυναμία, αλλά κι αυτοί χίλια κομμάτια είναι. Ποιος Αϊνστάιν και μαλακίες τώρα, τη διάσπαση του ατόμου την πέτυχαν πρώτα τα ελληνικά γκρουπούσκουλα!
Τι να κάνεις όμως, έτσι είναι η ζωή. Κι επειδή το δημοσιογραφικό καθήκον είναι να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά, χάρηκα που είδα με δικό του πανό το ΜέΡΑ25 του Γιάνη μας, που διαδήλωσε κανονικά με τη Δανάη στο πλευρό του. Και λίγο κόσμο πλάι του, ομολογουμένως, αλλά αρχή είναι ρε γαμώτι, μην τα θέλουμε και όλα δικά μας με τη μία. Αντιθέτως με αποκαρδίωσε το μπλοκ της άλλοτε κραταιάς ΛΑΕ, που χάλαγε κόσμο μια φορά κι έναν καιρό, αλλά πλέον έχει φυλλορροήσει εντυπωσιακά. Και ούτε ένας νεολαίος στις τάξεις της…
Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί που νόμιζε κανείς ότι θα κατεβάσει δέκα πιτσιρίκια και πολλά λέω, έριξε στο δρόμο ένα φορτσάτο πακέτο από νεολαίους και νεολαίες. Και γενικά το μπλοκ του είχε κόσμο, είχε συμμετοχή, είχε βαβούρα. Συνοχή δεν είχε, μην τα θέλουμε όμως και όλα δικά μας. Μια χαρά τα πήγε ως αξιωματική αντιπολίτευση με πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν, πράγμα το οποίο σε μεγάλο βαθμό πρέπει να πιστωθεί στη συμμετοχή του Αλέξη Τσίπρα. Αν δεν κατέβαινε, αλλιώς θα ήταν τα κόζια!
Όσο για το χρυσό μετάλλιο της χθεσινής πορείας το κατέκτησε το ΚΚΕ, που κατέβασε μια πραγματική λαοθάλασσα. Τον ατελείωτο είχαν τα διακριτά μπλοκ του, με συμμετοχή απ’ όλες τις ηλικίες. Το είδα και εντυπωσιάστηκα και σκέφτηκα ότι έτσι και αποφασίσει ο Περισσός να πάει κόντρα στην κυβέρνηση (πραγματική κόντρα, όχι αψιμαχίες), το αποτέλεσμα δεν θα είναι τόσο προβλέψιμο. Αρκεί να το αποφασίσει φυσικά, μιας και τα γρανάζια τα κομμουνιστικά γυρνάνε πάντοτε στους δικούς τους ρυθμούς...
Χρήστος Ξανθάκης
Πηγή: newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου