Ώριμο το αίτημα του διαχωρισμού...

Οι σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας και ο διαχωρισμός τους ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Αλλά για την κυβέρνηση δεν υπάρχει ζήτημα. Οι εκπρόσωποί της ισχυρίστηκαν χθες στη Βουλή, στο πλαίσιο της...
συζήτησης για τη συνταγματική αναθεώρηση, ότι το επίμαχο άρθρο 3 του ισχύοντος Συντάγματος δεν χρειάζεται να αναθεωρηθεί γιατί καλύπτει επαρκώς το ζήτημα του διαχωρισμού. Αυτό επιτάσσει το μικροκομματικό συμφέρον τους.

Το πρόβλημα όμως είναι υπαρκτό και μείζον. Στις σύγχρονες κοινωνίες τα προοδευτικά και φιλελεύθερα Συντάγματα δεν αντιμετωπίζουν το ζήτημα των σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας με στόχο να προστατέψουν θεσμικά μια θρησκεία, αλλά από τη σκοπιά της προστασίας της ανεξιθρησκίας.

Ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο όλες οι θρησκείες αντιμετωπίζονται ισότιμα. Το ισχύον Σύνταγμα κάνει λόγο για «επικρατούσα θρησκεία», που είναι «η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού», για την οποία προβλέπει ξεχωριστές πρόνοιες.

Αυτό σημαίνει ότι οι άλλες θρησκείες συνταγματικά είναι υποδεέστερες της επικρατούσας. Δεν προβλέπει, επίσης, τίποτε για τους άθεους. Αυτό δεν λέγεται ανεξιθρησκία. Στην καλύτερη περίπτωση είναι ανοχή, σε συγκεκριμένα πλαίσια, των άλλων θρησκειών και της μερίδας των πολιτών που δηλώνουν άθεοι. Το ισχύον Σύνταγμα, επομένως, θα έπρεπε να αλλάξει εδώ και δεκαετίες.

Όμως το επίμαχο ζήτημα των σχέσεων της Πολιτείας με την Εκκλησία δεν σταματά εδώ. Η Εκκλησία ως θεσμός έχει δημιουργήσει πολυπλόκαμους δεσμούς και συμφέροντα μέσα στο κράτος και σε βάρος των πολιτών. Οι ιερείς είναι ακόμα δημόσιοι υπάλληλοι και το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας στο σύνολό του παραμένει άλυτο. Ιδιαίτερα εκεί που οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας διεκδικούν και αμφισβητούν, ερχόμενοι σε αντιδικία με το κράτος.

Η προηγούμενη κυβέρνηση επιχείρησε να λύσει αυτά τα προβλήματα -με τρόπο συμβιβαστικό και με πολλές υποχωρήσεις- με τη γνωστή συμφωνία Τσίπρα - Ιερώνυμου. Η συμφωνία αυτή δεν προχώρησε. Και η πράξη έδειξε πως η ιεραρχία της Εκκλησίας τα θέλει όλα προς όφελός της, παρά και ενάντια σε ό,τι συμφέρει τη χώρα και το ποίμνιό της. Άρα το ισχύον Σύνταγμα δεν έχει λύσει το ζήτημα. Ο διαχωρισμός είναι υπερώριμο αίτημα και πρέπει να γίνει. Οτιδήποτε άλλο είναι αναχρονισμός...

efsyn.gr