Ομολογώ ότι ο...
τίτλος μου φαινόταν από την αρχή ελαφρώς προβοκατόρικος, όμως, έχει το δικό του ξεχωριστό γούστο να βρίσκεσαι σε φεστιβάλ κομματικής νεολαίας και να έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθήσεις τόσο heavy μπάντας, όπως οι Okwaho, οι Nightstalker και, φυσικά, οι ιστορικοί Nebula.
Μπορεί στη σειρά εμφάνισης να μην ήταν τελευταίοι, όμως οι Αμερικανοί αποτέλεσαν το επίκεντρο μίας όμορφης και… βαριάς βραδιάς. Δεν έχουμε, άλλωστε, συχνά τη δυνατότητα να παρακολουθούμε live μία από τις μπάντες που ανήκουν στην πρώτη γενιά εκείνης της παρέας που αναβίωσε τον ήχο των Black Sabbath (στη δεκαετία του 1990) και τον ανέμειξε με ψυχεδελικά στοιχεία που αρμόζουν στην αίσθηση της ερήμου και της ελευθερίας.
Τη βραδιά άνοιξαν οι Okwaho, το ελληνικό τρίο, που κέρδισε αμέσως τις εντυπώσεις με τον ήχο μπετόν που έβγαλε επί σκηνής. Κινούμενοι σε doom sludge μονοπάτια, με αρκετά blues περάσματα, οι Okwaho (το όνομα σημαίνει λύκος στη γλώσσα των Μοϊκανών) βασίστηκαν στον περσινό ομώνυμο δίσκο τους και έστειλαν και τα δικά τους μηνύματα με τραγούδια όπως τα “Fuck Your Gods” και “Kill All Them Fascists”.
Λίγο μετά τις 10 το βράδυ ήρθε η ώρα για τον Eddie Glass και την παρέα του, τους Nebula να ορμήσουν στη σκηνή και να μας δείξουν γιατί ανήκουν δικαίως στα πιο ιστορικά συγκροτήματα του stoner/ ψυχεδελικού ήχου.
Με μία επιλογή τραγουδιών από όλη τη δισκογραφία τους, αλλά και πολλά κομμάτια από την μεγάλη τους επιστροφή με το “Holy Shit” οι Αμερικανοί έπνιξαν τον χώρο στο fuzz, σφυροκόπησαν με εκρηκτικά τύμπανα τα… ώτα μας και αποχώρησαν θριαμβευτές.
Μπορεί σε σημεία η απόδοση του γκρουπ να έδειχνε κάπως χαοτική, όμως αυτό ήταν και παραμένουν οι Nebula. Μία χαλαρή παρέα που αποδίδει τη δική της ανάγνωση του rock n roll με ιδιαίτερο τρόπο.
Στις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς συγκαταλέγονται το επικό “To The Center”, το “Messiah” και το “Man’s Best Friend” , αλλά και οι ατάκες από μικροφώνου του Eddie Glass, τις οποίες μόνο… εκείνος καταλάβαινε.
Μετά το εκρηκτικό σετ των Nebula η νύχτα είχε προχωρήσει αρκετά και είχε έρθει η ώρα για τους δικούς μας Nightstalker. Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να καταγράψουμε το πόσο σημαντικό είναι για την stoner σκηνή που βρίσκεται σε μεγάλη άνθηση τα τελευταία χρόνια, αλλά και εν γένει για την εναλλακτική σκηνή το γεγονός ότι οι Nightstalker παραμένουν ενεργοί και όχι μόνο. Κάθε τους εμφάνιση είναι ξεχωριστή και δείχνουν ότι, ακόμη και μετά από τρεις σχεδόν δεκαετίες, παραμένουν ηγέτες του συγκεκριμένου χώρου.
Ο Άρτζι είναι ο «σαμάνος» που θα θέλαμε όλοι να έχουμε στην παρέα ή στην οικογένειά μας και η μπάντα είναι τόσο δεμένη που με την πρώτη νότα σε πιάνει «από τον λαιμό».
“Go Get Some”, “God Is Dead”, “SuperFreak”, “Dead Rock Commandos”, “Children of the Sun” είναι απλά μερικές από τις φοβερές στιγμές που μας χάρισαν οι Nightstalker για ακόμη μία βραδιά, ενώ και τα τραγούδια από το νέο album που μόλις κυκλοφόρησε έχουν ήδη αποκτήσει τη δική τους δυναμική...
Χρήστος Καλλιμάνης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου