Τελείωσε το πρώτο ημίχρονο στο Βελιγράδι, και ο Ολυμπιακός που έπαιζε σ’ ένα 20% των δυνατοτήτων του (ποσοστό με το οποίο, φυσιολογικά, δεν κερδίζεις τίποτα στο επίπεδο του Τσάμπιονς Λιγκ, κι όμως…) είχε στα χέρια ένα ολόκληρο εκτός έδρας παιγνίδι. Και το είχε, δικαιολογημένα!
Όσο below par και να παρουσιάστηκε, πάλι ήταν (πολύ) καλύτερος από τον...
Ερυθρό Αστέρα που, μάλλον καταρρακωμένος για τους δικούς του λόγους, έπαιζε σε κάτι κοντινό στο 0%. Το εξώφθαλμο 0% του Ερυθρού Αστέρα έφερε στον Ολυμπιακό, σχεδόν αμηχανία.
Ο Ρούμπεν Σεμέντο σκόραρε (εκεί που εννοούσε να πασάρει…) και ο πανηγυρισμός αντιστοιχούσε σε γκολ που μπαίνει στο δίτερμα της προπόνησης. Εάν στην ανάπαυλα πέρασε από τον νου των παικτών του Ολυμπιακού η ιδέα ότι αυτό το ματς το κερδίζει ακόμη και η Κ-19 του κλαμπ, έχουν την κατανόησή μας! Είναι και η εξήγηση συνάμα, γιατί από κακοί έγιναν εν συνεχεία χειρότεροι.
Δεύτερο ημίχρονο, απλώς ο Ερυθρός Αστέρας βγήκε από τον λήθαργο. Σαν να ξύπνησε από το κακό όνειρο. Το ποδόσφαιρό του δεν είχε καλύτερη ποιότητα, μόνον είχε μεγαλύτερη επιθετικότητα. Την αγκρέσιβ διάσταση. Αρκούσε, ώστε εκείνο το 20% του Ολυμπιακού να διολισθήσει περαιτέρω.
Στην κλήρωση των ομίλων τέλη Αυγούστου, επισήμανα εδώ ότι το πιο δύσκολο κομμάτι του όλου εγχειρήματος για τον Ολυμπιακό θα ήταν ο Ερυθρός Αστέρας. Το αποτέλεσμα, το επιβεβαιώνει. Άλλη μία φορά, η σύγκριση της market value πήγε στα σκουπίδια. Αλλά, να μη κάνω τον πονηρό, ποδοσφαιρικά δεν είχα κάτι τέτοιο στο μυαλό.
Ο Ολυμπιακός, ακόμη και στο α’ μέρος που το έκλεισε στο 0-1, «δεν πήγε» στο Μαρακανά. Η απόδοσή του από το ξεκίνημα, ήταν μια αλυσίδα αβίαστων λαθών. Όλα, λάθη συγκέντρωσης και έντασης. Μάλλον, μη-συγκέντρωσης και μη-έντασης. Το απερίγραπτο ποσοστό ευστοχίας, αστοχίας πες, στην πάσα, δεν άντεχε ούτε για ματς ρουτίνας στη Σούπερ Λιγκ.
Και δεν είχε να κάνει, με το ποιοι επελέγησαν και έπαιζαν. Την πρώτη ατομική ενέργεια, την πήρε ο Λοβέρα. Την πρώτη κάθετη πάσα που έβγαζε ποδοσφαιρικό νόημα, την έδωσε ο Καμαρά. Την πρώτη κίτρινη κάρτα στο παθητικό του Ερυθρού Αστέρα, την κέρδισε ο Μπενζιά (και τη δεύτερη, στη φάση που οδήγησε στο 0-1, ο Καμαρά). Αυτά ωστόσο, ήταν μεμονωμένες στιγμές. Δίχως ειρμό.
Σκόρπιες, σ’ ένα γενικό μοτίβο αφόρητης ανακρίβειας. Τίποτα δεν γινόταν, όπως γινόταν με την Τότεναμ, πολύ συγκεκριμένα. Ενιωθες ότι κυβερνούσαν όλοι, το ίδιο πειραγμένο μυαλό. Διότι, περισσότερο απ’ το τι θα τους πει ο ιδιοκτήτης ή τι θα κάνει ο προπονητής, εκείνο που εν τέλει μετράει είναι πώς το μεθερμηνεύουν αυτό, την κουβέντα του ιδιοκτήτη ή την κίνηση του προπονητή, οι ποδοσφαιριστές.
Φαίνεται πως οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού θέλοντας και μη, με ό,τι άκουσαν ή είδαν, μπήκαν στην παντελώς άσκοπη συλλογιστική των προτεραιοτήτων. Είχε συμβεί και στον Παναθηναϊκό παλαιότερα (όταν ήταν πρόεδρος ο κύριος Αγγελος Φιλιππίδης), όχι με την καλύτερη κατάληξη. Δεν ωφελεί σε τίποτα, να χαλάς το μυαλό του ποδοσφαιριστή με θεωρίες ποιος στόχος είναι πρώτος και ποιος δεύτερος. Μη τον μπερδεύεις, αμόλα τον κι άσ’ τον να παίξει!
Η ισοφάριση του Ερυθρού Αστέρα, δεν συνέβη εξαιτίας της δεύτερης κίτρινης στον Μπενζιά. Η κόκκινη, μονάχα αποχάλασε το μυαλό του γκρουπ…ως το σημείο να ζητάνε VAR εκτός πρωτοκόλλου! Αλλά το 1-1 ήλθε, για τον ένα και μοναδικό λόγο ότι ο Ολυμπιακός εξακολουθούσε να είναι όσο κακός ήταν και στο 11 v 11. Ούτε τα δύο στημένα του Μάριν οδήγησαν σε ισάριθμα γκολ, επειδή ο Ολυμπιακός έπαιζε στο 10 v 11. Στημένα ήταν, όχι open play.
Ο Μεριάχ έχει σημανθεί ως εστία αιμορραγίας, σε πρότερες 11 v 11 καταστάσεις. Είναι εμφανές ότι ο Τυνήσιος χρειαζόταν/χρειάζεται ένα ρεπό, ή δύο, αποσυμπίεσης. Αλλ’ ο παλαίμαχος Αβραάμ είναι διακοσμητικό στοιχείο στον πάγκο, όχι εναλλακτική. Εκεί που είχε αληθινές εναλλακτικές, ο Πέντρο Μαρτίνς τις χρησιμοποίησε.
Με το rotation ωστόσο, είναι πάντοτε έτσι. Αν δεν το κάνεις, γιατί δεν το έκανες; Αν το κάνεις, γιατί το έκανες; Το μόνο που σε σώζει απ’ τις ερωτήσεις, είναι το αποτέλεσμα. Και με τον Παναθηναϊκό τις προάλλες, και με τον Ερυθρό Αστέρα τώρα, η πραγματικότητα είναι ότι το αποτέλεσμα δεν γλίτωσε τον προπονητή απ’ τις ερωτήσεις…
sdna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου