«αέρα». Μάλλον ο Σταύρος Ψυχάρης χρησιμοποίησε τον ίδιο «αέρα” με τους ήρωες «εθελοντές» του 1940 για αυτό δεν επέστρεψε ποτέ τα 44 εκατομμύρια και η ελληνική δικαιοσύνη τον αθώωσε πριν λίγες εβδομάδες.
Πόσα αντεθνικά συνθήματα έχουν γραφτεί και φωναχθεί, πόσες αφίσες έχουν κολληθεί μέσα στη νύχτα για να έρθει μια άγνωστη ομάδα να κάνει το πιο εθνοπροδοτικό και συνάμα καταστασιακό σκηνικό στην παρέλαση της 28ης Οκτώβρη με κυβέρνηση Νεας Δημοκρατίας μετά από δέκα χρόνια κρίση.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναλύσω το γιατί πρέπει να καταργηθούν οι παρελάσεις… χθες. Όποιος πιστεύει πως τις χρειαζόμαστε μπορεί να πάει να ζήσει πίσω στο 50 παίζοντας μπαρμπούτι με τον χωροφύλακα και τον παπά του χωριού. Επενδύσεις-καινοτομία-εξωστρέφεια δεν συμβαδίζουν με τις στρατιωτικές παρελάσεις. Ας καλέσουμε τους επενδυτές και τα funds που καλοβλέπουν την χώρα να παρακολουθήσουν μια παρέλαση δίπλα στους ιερωμένους για να δούμε αν θα φύγουν τρέχοντας ή όχι.
Ωστόσο νομίζω πως πρέπει να αφήσουμε τους ξένους έξω από τα εγχώρια ζητήματα. Παρά τον αγγλοσαξωνικό βηματισμό των κοριτσιών και επιχειρώντας να ζουλήξω την σημειολογία της περφόρμανς για να χωρέσει στα δικά μας σύνορα, βλέπω μεγαλύτερη ομοιότητα με τους δέκα μικρούς Μήτσους του Λάκη Λαζόπουλου παρά με τους Monty Pythons. Και εξηγούμαι. Στον βηματισμό κάθε κοπέλας είδα έναν «γυφτοσκοπιανό», έναν «σακάτη» που λοιδωρείται από τις πρόσφατες δηλώσεις του κου Βορίδη, μια «πουτάνα με AIDS» που κυνηγήθηκε με μίσος από τον κο Λοβέρδο, τον «κομμουνιστοσυμμορίτη» που κάρφωσε ο κος Μπογδάνος, το «πουστράκι» που δολοφονήθηκε από νοικοκυραίους στην Γλάδστωνος, τον «λαθροπακιστανό» που δολοφονήθηκε όταν πήγαινε στην δουλειά του με το ποδήλατο, τα «ανθρώπινα σκουπίδια» του κου Μπαλάσκα, τους «Αμερικανοεβραίους που κρύβονται πίσω από τα πάντα» του Μίκη Θεοδωράκη και άλλους…
Η κίνηση των κοριτσιών θυμίζει τους «καταστασιακούς φοιτητές με χόμπι την ζαχαροπλαστική» του πολυτεχνείου Κρήτης που το 2005 πέταξαν μια τούρτα στα μούτρα του πρύτανη τους και βιντεοσκόπησαν την ρίψη του γλυκού και την performance της Γεωργίας Σαγρή στο Πολυτεχνείο το 1999 που κυνηγήθηκε δικαστικά για προσβολή εθνικών συμβόλων. Παρά τα χιλιάδες event και performance στην πολιτιστικά πολύπαθη Αθήνα που έχει συγκεντρώσει καλλιτέχνες από όλα τα μήκη και πλάτη της γής που την είδαν σαν γη της καλλιτεχνικής επαγγελίας δεν έχουμε ξαναματαδεί τέτοιο παρόμοια κίνηση. Τι biennale και antibiennale τα κορίτσια στη Νέα Φιλαδέλφεια εκτέλεσαν ίσως την κορυφαία αντιμιλιταριστική περφόρμανς που έχει γίνει ποτέ σε αυτόν τον τόπο.
Την ίδια στιγμή που οι 10 νεαρές έκαναν την περφόρμανς τους, στην Θεσσαλονίκη έδιωξαν γονείς από την παρέλαση των παιδιών τους επειδή είναι Ρομά ενώ στον Πειραιά παρέλασαν μικρά παιδιά με ποδοσφαιρικές στολές του Ολυμπιακού.
Η διακωμώδηση αυτή θα πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για έναν πολύ γόνιμο διάλογο που πρέπει να συνεχιστεί με το 2021 εν΄όψει δηλαδή τα 200 χρόνων από την Ελληνική επανάσταση και τα 2.500 χρόνια από την μάχη των Θερμοπυλών και τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Αν ο μέσος Κυρ-Παντελής νιώθει να προσβάλλεται από τα 10 «στρατιωτάκια» της υπο-κριτικής τέχνης σκεφτείτε τι έχουμε να δούμε/ακούσουμε όταν θα γίνει κάποια παρέλαση από τριήρεις στην Πανεπιστημίου και στο Next Top Model 2021 θα πρέπει να ντυθούν Σουλιωτοπούλες.
Σαν λάτρης των αεροπορικών επιδείξεων παρακολούθούσα την τιμητική πτήση του F-16 της Ομάδας Αεροπορικών Επιδείξεων Ζευς της Πολεμικής Αεροπορίας που παρουσίαζε τις δυνατότητες του αεροσκάφους αλλά και του πιλότου με κατακόρυφους ελιγμούς αλλά και χαμηλές πτήσεις με ταχύτητα πανω από 650 μίλια την ώρα. «Τούτος δω ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του» ακούστηκε να λέει από το κοκπιτ ο επισμηναγός Δημήτρης Βολακάκης προκαλώντας τα χειροκροτήματα των παριστάμενων. Στην Ελλάδα του 2021 πρέπει να χωράνε και το F-16 που χορεύει κυριολεκτικά στον αέρα αποτίοντας έναν φόρο τιμής στους πεσόντες αλλά και η περφόρμανς από τις στρατιωτίνες. Δεν είναι θέμα χώρου ή χρόνου ή context, είναι θέμα δημοκρατίας, αντίληψης και προόδου. Ο αφορμαλισμός του F-16 και της περφόρμανς πρέπει να συνυπάρχουν μακριά από στρατιωτάκια ακούνητα και αμίλητα και να μας εμπνέουν.
Μετά από δέκα χρόνια βαθύτατης πολιτικής κρίσης και με τα πιο βρωμερά εθνικιστικά περιττώματα να έχουν αναδυθεί στην επιφάνεια κάποιες συμπολίτισσες μας βρήκαν το θάρρος να ξεκινήσουν πολύ έξυπνα μια κουβέντα που οφείλουμε να συνεχίσουμε. Το ερώτημα είναι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα τις μεταμορφώσει στις Ελληνίδες pussy riot ή αν θα τις βάλει ενεργά στο debate για το παρελθόν και το μέλλον της συλλογικής μνήμης της χώρας. Έχω την αίσθηση πως για το καλό όλων μας θα πρέπει να επιλεγεί το δεύτερο.
Και ένα τραγουδάκι για κλείσιμο:
Σύνορα σίδερα κάγκελα και φράχτες
Ιερά και ευλογημένα από τον δικό σας τον θεό
Μα ο δικός μου θεός είναι ένα απένταρο ρεμάλι
Που εσείς μου τον σταυρώσατε σε αγκυλωτό σταυρό
Τούτη την πατρίδα που θα έρθω να υπηρετήσω
Τη φράξατε με σύνορα σαν να ήταν φυλακή
Κάψατε τα δάση τα βουνά και τα λαγκάδια
Και θέλετε να κάψετε και μένανε μαζί
Ζούμε σε ένα θρίλερ με σκυλιά που κομματιάζουν
Τα λείψανα που απόμειναν από το ένδοξό μας χτες
Ήρθαν και οι τουρίστες για να κατασπαράξουν
Αυτά που δεν προλάβανε οι πολυεθνικές
Δεν έχω πατρίδα, δεν έχω μυαλό
Σε δυο λεπτά μπορείς να βγάλεις τρελό
Βανδαλούπ - Τρελός - «Νέα Τάξη Καθαρμάτων»...
Τάσος Μόρφης
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου