Η πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση της ψήφου των αποδήμων ήταν, εξ αρχής, να απαντήσει σε ένα θεσμικά ανορθόδοξο δίλημμα: Να επιλέξει ανάμεσα στην δημοκρατική και προοδευτική συνέπεια και την πολιτική τακτική.Δεν είναι το...
δίλημμα για το εάν η... Κέητ που ζει 30 χρόνια στην Ατλάντα πρέπει να έχει ισότιμο δικαίωμα ψήφου με την Κατίνα από τα Φιλιατρά. Εδώ η απάντηση είναι προφανής - όσο προφανές είναι το ότι δεν μπορεί εν έτει 2019, σε μια ευρωπαϊκή κοινωνία, να μπαίνει σε συζήτηση το εάν το «δίκαιο του αίματος» υπερισχύει των δικαίων της δημοκρατίας.
Το πρόβλημα όμως είναι πως υπερασπίζεσαι και πως προωθείς αυτά τα δημοκρατικά δίκαια εάν δεν τα έχεις αναδείξει ως κοινό αίτημα του προοδευτικού κοινωνικού και πολιτικού τόξου. Πόσο μάλλον όταν, επίσης εξαρχής, βασική επιδίωξη της κυβέρνησης στο θέμα της ψήφου των αποδήμων ήταν να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ απομονωμένο πολιτικά.
Είναι ένα πρόβλημα κι ένα δίλημμα που φρόντισε να το κάνει απολύτως προφανές το ΚΚΕ ανοίγοντας - προς αιφνιδιασμό της Κουμουνδούρου - παράθυρο συναίνεσης με την κυβέρνηση για την, υπό όρους, «ισότιμη ψήφο» των αποδήμων. Και η προσπάθεια απάντησης σ’ αυτό το πρόβλημα εξηγεί και την στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσέρχεται στην σημερινή συνεδρίαση της διακομματικής επιτροπής επιμένοντας μεν στην δική του «ολοκληρωμένη πρόταση» για το θέμα, αλλά κάνοντας ταυτόχρονα κι ένα βήμα πίσω προκειμένου να μείνει εντός του κάδρου των εξελίξεων και να διαμορφώσει νέους όρους στις πιθανές συναινέσεις.
Συνταγματική κατοχύρωση
Η υποχώρηση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στο ότι συζητά πλέον την «ισοτιμία της ψήφου» - δηλαδή την προσμέτρηση της ψήφου των ομογενών στο τελικό εκλογικό αποτέλεσμα – «υπό μια προϋπόθεση» όπως αναφέρει στην χθεσινή της ανακοίνωση η Κουμουνδούρου: «Η όποια νομοθετική παρέμβαση για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού να συμπεριληφθεί στη συνταγματική αναθεώρηση ώστε να μην κινδυνεύει στο μέλλον να εκπέσει ως αντισυνταγματική (π.χ. ΑΦΜ, περίοδος απουσίας από τη χώρα κλπ)».
Σε πρακτικούς όρους, η θέση αυτή του ΣΥΡΙΖΑ κινείται πλέον πιο κοντά στις προϋποθέσεις που θέτουν το ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 και στοχεύει στο να «καεί η παγίδα», όπως λέει χαρακτηριστικά κομματικό στέλεχος: Να κατοχυρωθεί, δηλαδή, εξ αρχής ότι οι προϋποθέσεις που θα ισχύσουν για την ισότιμη ψήφο δεν κινδυνεύουν να κριθούν εκ των υστέρων αντισυνταγματικές, αφήνοντας έτσι ανοιχτό δρόμο για «εκ βάθρων αλλοίωση του εκλογικού σώματος» με την μαζική ψήφο ομογενών ψηφοφόρων τρίτης και τέταρτης γενιάς.
«Αριστερό μέτωπο»
Σε πολιτικούς όρους, με την κίνησή του αυτή ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί ρελάνς στο σχέδιο απομόνωσης και συγκρότησης νέου «αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου», επιδιώκοντας ο ίδιος την δημιουργία αριστερού πλέον «μετώπου» μαζί με το ΜέΡΑ 25 και το ΚΚΕ.
Τούτων δοθέντων το πολιτικό παιχνίδι ανοίγει ξανά και τα ερωτήματα για την σημερινή συνεδρίαση της διακομματικής είναι δύο: Το πρώτο έχει να κάνει με το πόσο ειλικρινής θα αποδειχθεί η κυβέρνησή της στην διακήρυξή της ότι θέτει ως μοναδική «κόκκινη γραμμή» την ισοτιμία της ψήφου των αποδήμων - δηλαδή την προσμέτρησή της στο τελικό αποτέλεσμα.
Με δεδομένο ότι οι όροι που θέτουν τα δύο κόμματα είναι η ύπαρξη ενεργού ΑΦΜ, η θέσπιση χρονικού ορίου παραμονής στο εξωτερικό (30 χρόνια ζητά το ΚΚΕ, 9 χρόνια το ΜέΡΑ 25) και αυτοπρόσωπη συμμετοχή στην ψηφοφορία, η ειλικρίνεια της κυβέρνησης θα κριθεί, όπως τουλάχιστον σημειώνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, και από το εάν ο υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος θα επιμείνει στην θέση να μην υπάρχει αναδρομικότητα ως προς το χρονικό όριο διαμονής στο εξωτερικό.
Εάν, δηλαδή, η κυβέρνηση θα επιμείνει να αφορά ο περιορισμός μόνον τους νέους ψηφοφόρους και όχι όσους είναι ήδη εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους - γεγονός που σημαίνει ότι θα δοθεί εν λευκώ δικαίωμα ψήφου σε όσους είναι ήδη ομογενείς τρίτης ή τέταρτης γενιάς και αποτελούν ένα απολύτως νεφελώδες εκλογικό σώμα ως προς τον πληθυσμό τους.
Το δεύτερο ερώτημα είναι το κατά πόσο ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 θα συνταχθούν με το αίτημα ΣΥΡΙΖΑ για συνταγματική κατοχύρωση των περιορισμών, όπως και το εάν θα “συγκινηθούν” από το δέλεαρ της κυβέρνησης προς τα μικρά κόμματα - ήτοι την αύξηση των βουλευτών Επικρατείας από τους 12 σε 15, μέσω της οποίας τους δίνεται η δυνατότητα με εκλέγουν πλέον βουλευτή Επικρατείας ακόμη και με ποσοστό της τάξης του 3%.
Για την στάση του ΚΙΝΑΛ ερωτήματα και προβληματισμοί δεν υπάρχουν. Τα απάντησε όλα εκ προοιμίου και μόνο του με θέσεις που, επίσης όπως λέγεται στην Κουμουνδούρου, παραπέμπουν σε «θέσεις κυβερνητικού εταίρου»:
«Το ΚΙΝΑΛ καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να βρεθούν οι 200 ψήφοι που απαιτούνται» για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, διαμήνυσε η Χαριλάου Τρικούπη με την τελευταία της ανακοίνωση, χωρίς να θέτει κανέναν όρο και καμία προϋπόθεση και χωρίς να συμμερίζεται καν ακόμη και τους κυβερνητικούς προβληματισμούς στο θέμα έστω της επιστολικής ψήφου...
Νικόλ Λειβαδάρη
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου