...για τις χοντρές, αλλά τι θα λέγαμε για το GNTM που ενώ προωθεί το πρότυπο της (υπερβολικά) αδύνατης γυναίκας, βάζει και ένα plus size μοντέλο για ξεκάρφωμα; Προβάλλει δηλαδή, το...
«τέλειο» αδύνατο σώμα και αξιολογεί τις γυναίκες βάσει αυτού, αλλά επειδή το body positivity είναι της μόδας, θα πάρει και μια κοπέλα με παραπάνω κιλά για να δείξει diversity. Αυτού του τύπου η υποκρισία δεν περιορίζεται φυσικά, μόνο στο GNTM αλλά χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο μέρος της show biz.
Έχουμε λοιπόν μια βιομηχανία που επαναλαμβάνει ακατάπαυστα ότι όμορφο και αποδεκτό σώμα είναι το αδύνατο σώμα και υποβιβάζει τις γυναίκες στην εμφάνισή τους, και την ίδια στιγμή σε νουθετεί, όχι να μη βλέπεις το χοντρό σώμα ως άσχημο και τις χοντρές ως ανάξιες, αλλά να μην το μαρτυράς δημόσια. Που ενώ διαμορφώνει και αναπαράγει μια εξόχως σεξιστική κουλτούρα, προσπαθεί να τη συγκαλύψει πίσω από μια γλώσσα που ομνύει στον σεβασμό της διαφορετικότητας. Μια βιομηχανία, με άλλα λόγια, που υποδύεται τον πλουραλισμό και την ανεκτικότητα ενόσω φυσικοποιεί τον σεξισμό.
Ακριβώς αυτή η υποκρισία είναι που δίνει πάτημα στον Λιάγκα και σε κάθε κάγκουρα να φαντασιώνεται πως όταν μειώνει και εξευτελίζει τις γυναίκες εξεγείρεται ενάντια στην «πολιτική ορθότητα» που θέλει να τον φιμώσει. Σου λένε όλοι αυτοί: μα αφού το «χοντρό» (γυναικείο) σώμα είναι «εκ φύσεως» άσχημο, αυτό μαθαίνουμε από μικροί, γι αυτό δεν το βλέπουμε ποτέ στις οθόνες μας, γιατί μας επιβάλλετε να λέμε ότι δεν είναι;
Δημητρης Τσιρκας (FB)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου