Διαβάζεις και λες αυθορμήτως: Δεν είναι δυνατόν. Ναι. Για τις απεργίες/κινητοποιήσεις και την δήλωση Μητσοτάκη, τους υδρογονάνθρακες και τη απίστευτη κυβίστηση του ΣΥΡΙΖΑ και για το...
ΚΕΘΕΑ. Αρκούν αυτά, ενδεικτικώς, για να σε κάνουν ν΄ απορείς και να εξίστασαι…
1)Τι νόημα είχε η δήλωση του πρωθυπουργού για τις όντως καχεκτικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων; Ο κόσμος ξέρει και για το ολιγάριθμον και για το ενοχλητικό παράδοξο να απονεκρώνεται η καρδιά της πόλης από λίγους διαδηλωτές. Αδηλον, τι φοβήθηκε ο πρωθυπουργός και προέβη στη δήλωση αυτή.
Θα μπορούσε να υπενθυμίσει ότι είναι ιερό το δικαίωμα της απεργίας και να θέσει στην διάθεση της κοινωνίας το υλικό της αντιμαχίας, ώστε εκείνη να κρίνει που κείται το δίκιο και, φυσικά, το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον. Αλλά δεν το έπραξε. Λειτούργησε ex cathedra. Κι έτσι έμεινε ως απόσταγμα μια αίσθηση δυσανεξίας για τις κινητοποιήσεις, καθώς και η προσπάθεια να προκαταλάβει την κρίση του κόσμου για το επίμαχο νομοσχέδιο.
Πέραν αυτού, όμως, είναι τερατώδες να μην καταλαβαίνουν-να μη θέλουν να καταλάβουν -οι συνδικαλιστές το προφανές. Ότι δεν κινητοποιούν κανέναν οι κινητοποιήσεις αυτές, οι ισχνές, που αναστατώνουν την ζωή της πόλης. Και ότι γίνονται μπούμερανγκ… Δυστυχώς, φαίνεται ότι λείπει ο «κοινός νούς» αλλά και το ευφάνταστον, ώστε να καταλάβει ο κόσμος το δίκαιο των αιτημάτων κι έτσι να λειτουργούν παιδευτικά οι κινητοποιήσεις.
Για να διαβάσετε ολοκληρο το κείμενο του Γιάννη Τριαντη, πατήστε ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου