Τα καρούμπαλα του χαλιού...

Έξις δευτέρα φύσις» έλεγε ο Αριστοτέλης. Η συνήθεια είναι η δεύτερη φύση του ανθρώπου. Τόσο σημαντική, που μπορεί να "νομιμοποιεί" στο φαντασιακό μας, καταστάσεις που δεν υπάρχουν! Τόσο ισχυρή, που...
πολλοί δημιουργούν γύρω της ένα προστατευμένο παράλληλο σύμπαν, πιο δυνατό κι από την πραγματικότητα.

Δείτε για παράδειγμα το ΚΚΕ! Μακάριο κι ευτυχισμένο, απομονωμένο στην κοσμάρα του, το κοράκι αισθάνεται αηδόνι. Πρότυπο συντηρητισμού, υπνωτισμένο στις βεβαιότητες, εχθρός της αμφιβολίας, πιστεύει ότι εκφράζει την πρόοδο και την αριστερά.

Ίσως μια αιτία ή ερμηνεία γι' αυτό, να είναι ο φόβος του, μπροστά στην πολυπλοκότητα των πραγμάτων. Πρέπει με κάποιο τρόπο να εκλογικεύσει αυτή την αδυναμία του για να ισορροπήσει. Συνήθως το "σωσίβιο" είναι η αναχώρηση από τα εγκόσμια, οι απλουστευτικές θεωρίες και οι αφοριστικοί τρόποι ανάγνωσης της ζωής.

Αλλά, ας μην αδικούμε το ΚΚΕ. Μπορεί αυτή η λογική εκεί να κυριαρχεί, όμως αρκετοί κρύβουν ένα ΚΚΕ μέσα τους, ανεξαρτήτως κόμματος! Και φυσικά δεν εξαιρείται ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτό.

Συχνά φαντασιωνόμαστε ότι ζούμε σε ένα κόμμα και μάλιστα της Σύγχρονης Ριζοσπαστικής Αριστεράς, το οποίο στην οργάνωση και λειτουργία του όχι μόνο δεν υπάρχει στην πραγματικότητα, αλλά συχνά αντιστρατεύεται την ίδια την ψυχή και το σύστημα αξιών και δημοκρατικών αρχών, που υποτίθεται πως εκπροσωπεί.

Δεν χρειάζεται σοφία για να το δεις, απλά ειλικρίνεια και απόφαση να καθαρίσουμε επιτέλους κάτω από το χαλί, γιατί τα σκουπιδάκια που χώναμε έχουν γίνει πια καρούμπαλα.

Χωρίς αναισθητικό...

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Θανάση Χαλιώτη στο tvxs.gr