«πολιτική τηλεόραση».
Μάλιστα, το δικό του πόνημα θα μπορούσε να διαθέτει παρόμοιο τίτλο με εκείνο των Γαβρά-Βαρουφάκη – να λέγεται, ας πούμε, Adults in the Cell (Ενήλικοι στο Κελί). Και αυτό γιατί αμέσως μετά το πνίξιμο στο αίμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ο Μαστοράκης, εξανάγκασε μερικούς εμφανώς βασανισμένους φοιτητές να του δώσουν «συνέντευξή», με προφανή στόχο να ξεπλύνει τη Χούντα.
Αυτό ήταν και το magnum opus του, η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του. Μετά την πτώση της Χούντας είδε ότι δεν τον σήκωνε το κλίμα της δημοκρατίας και έφυγε στις ΗΠΑ για να κάνει «διεθνή» καριέρα. Εκεί γύρισε κάποιες b movies της συμφοράς που δεν τις θυμούνται ούτε οι πρωταγωνιστές τους. Επέστρεψε όμως στην Ελλάδα με το ξεκίνημα της ιδιωτικής τηλεόρασης, για να σκηνοθετήσει κάτι άθλια τηλεπαιχνίδια και να παρουσιάσει ορισμένες ακόμη πιο ελεεινές εκπομπές, αισθητικής Μάρκου Σεφερλή, χωρίς καν την τηλεθέαση του Σεφερλή.
Αν λοιπόν, υπάρχει ένας άνθρωπος κατάλληλος, τόσο από καλλιτεχνική, όσο και από πολιτική σκοπιά, για να κρίνει την ταινία του Γαβρά, αυτός αναμφίβολα είναι ο Νίκος Μαστοράκης...
Δημήτρης Τσίρκας (fb)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου