«Γλοιώδη στόματα υποκριτικά»...

«Σας καλώ να μην κυρώσουμε μία συμφωνία που, θυμηθείτε τα λόγια μου, θα τη βρούμε μπροστά μας και δεν θα είναι για καλό[...] Γιατί αποτελεί εθνική ήττα[...]».

Μ’ αυτά τα λόγια, ο μέχρι πρόσφατα, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης, χαρακτήριζε την...
ψηφισθείσα συμφωνία των Πρεσπών, μια συμφωνία η οποία προασπίζει τα συμφέροντα και των δυο γειτονικών λαών, αλλά, παράλληλα, κλείνει κι ένα ζήτημα το οποίο για δεκαετίες ταλάνιζε τις διακρατικές τους σχέσεις.

Αίσθηση προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί η υποκριτική στάση του κυβερνώντος –πλέον– κόμματος, το οποίο από τη μια εμφανιζόταν να εναγκαλίζεται με ακροδεξιά στοιχεία και να καταδικάζει ως προδοτική την εν λόγω συμφωνία, προβαίνοντας σε μια λυσσαλέα εκστρατεία μίσους, πατριδοκαπηλείας και διχασμού, και από την άλλη, με την άνοδό τους στα κυβερνητικά έδρανα, με διάφορους δειλούς και καλυμμένους τρόπους να παραδέχονται – τελικά – πως η συμφωνία των Πρεσπών δεν ήταν και τόσο επιζήμια, όσο διατείνονταν προεκλογικά.

Από πολύ νωρίς, από τις επόμενες κιόλας μέρες της ανάληψης του κυβερνητικού θώκου, άρχισε να αποδεικνύεται η διγλωσσία και η φενάκη που είχε στήσει η Νέα Δημοκρατία, εξαπατώντας μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ο οποίος είτε από προσωπική άποψη είτε από ικανή δόση αμάθειας και παραπληροφόρησης, τάχθηκε κατά της συμφωνίας και προέβη σε μια σειρά εκτρόπων.

Πρώτο αποκαλυπτήριο δείγμα αυτής της εξαπάτησης υπήρξε, στις 9 Ιουλίου, η διαβεβαίωση, εκ μέρους του νέου πρωθυπουργού στην τέως Βρετανή πρωθυπουργό Τερέζα Μέι, πως θα τηρηθεί η συμφωνία των Πρεσπών, είδηση την οποία τα ελεγχόμενα μιντιακά συγκροτήματα προσπάθησαν, μάταια, να αποκρύψουν.

Σειρά είχαν, λίγες μέρες μετά, οι δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Μ. Βαρβιτσιώτη και του υπουργού Άμυνας Ν.Παναγιωτόπουλου, στο συνέδριο του Economist, σύμφωνα με τις οποίες η κατάπτυστη, μέχρι πριν την 7η Ιουλίου, συμφωνία έχει επωφελείς τρόπους συνεργασίας και για τις δύο πλευρές, οι οποίοι μπορούν να σηματοδοτήσουν ένα καλύτερο μέλλον για τις δύο γειτονικές χώρες.

Φυσικά, προκειμένου να αμβλυνθούν τυχόν αντιδράσεις των εξαπατημένων μακεδονομάχων, μέλη της νέας κυβέρνησης επέμειναν, εντός της ελληνικής επικράτειας πάντα, να λένε και να γράφουν σε προσωπικούς λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πως η συμφωνία ναι μεν είναι επιζήμια αλλά δεν μπορεί να γίνει κάτι άπαξ και έχει κυρωθεί, παρακάμπτοντας προηγούμενες δηλώσεις τους περί βέτου και ακύρωσης της συμφωνίας, όπως διατύπωσε σε tweet του ο Βασίλης Κικίλιας στις 18 Απριλίου 2019.

Πριν καν ολοκληρώσουν δυο μήνες στην εξουσία, ένα νέο κρούσμα παραδοχής έκανε την εμφάνισή του στην επιστολή που απέστειλε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μ.Βαρβιτσιώτης, προς τον αντιπρόεδρο την κυβέρνησης της Βόρειας Μακεδονίας, Μπ.Οσμάνι, πως η συμφωνία αυτή πρέπει να τηρηθεί, όπως έχει υπογραφεί, και πως η Ελλάδα θα στηρίξει την ενταξιακή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παράλληλα, ερωτηματικά εγείρει και η σιγή που τήρησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρόσφατη επίσκεψη του στο Βερολίνο, για τα σενάρια ανταλλαγής της μη περικοπής των συντάξεων με τη Συμφωνία των Πρεσπών, προκαλώντας ένα ερώτημα, ως απόρροια της δικής τους κακόπιστης και συνωμοσιολογικής θεωρίας: μήπως και η δική τους, τωρινή, στάση απέναντι στην συμφωνία των Πρεσπών είναι προϊόν συναλλαγής ή είναι απλώς μιας κρίση μεταμέλειας;

Τελικά, η υποκρισία είναι, όντως, αποτέλεσμα της αδυναμίας...

Παναγιώτα Απέργη

efsyn.gr