Aπό τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής επιλέχθηκαν την περασμένη Πέμπτη τα τρία πρόσωπα που προκρίνονται για τη θέση του προέδρου του Αρείου Πάγου. Η σχετική ειδησεογραφία εστιάστηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, στο...
γεγονός ότι με τη διαδικασία αυτή ακυρώθηκε η ανάλογη –και απολύτως σύννομη– επιλογή του ίδιου θεσμικού οργάνου πριν από τις εκλογές. Δόθηκε επίσης δημοσιότητα στην αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μαζί με το ΚΚΕ απείχαν από τη σχετική ψηφοφορία.
Αντίθετα δεν έγινε κανείς λόγος για τα ίδια τα πρόσωπα που προτείνει η νέα κυβερνητική πλειοψηφία στην… κυβέρνηση. Και όμως, αυτή η επιλογή έκρυβε μια μεγάλη έκπληξη. Δεύτερη κατά σειρά μεταξύ των τριών προτεινόμενων αντεισαγγελέων είναι η Πηνελόπη Ζωντανού, που έλαβε επτά ψήφους.
Αλλά η κυρία Ζωντανού έχει υποστεί τον τελευταίο καιρό μια εξαιρετικά σφοδρή επίθεση από μέσα ενημέρωσης, τα οποία κατά τα άλλα έχουν ταχθεί στην υπηρεσία του κ. Μητσοτάκη, ενώ και εκείνος έχει αυτοχριστεί δημόσιος υπερασπιστής τους. Τι ακριβώς συμβαίνει;
Ο λόγος για το περιοδικό Athens Review of Books, το οποίο με άρθρο του διευθυντή του έχει στραφεί με βαρύτατους υπαινιγμούς κατά της Π. Ζωντανού (Μανώλης Βασιλάκης, «Η εξαγορασμένη προαγωγή της αρεοπαγίτου Ζωντανού», τχ. 98, Σεπτέμβριος 2018). Σύμφωνα με τον κ. Βασιλάκη, «η αρεοπαγίτης Πηνελόπη Ζωντανού πούλησε στην κυβέρνηση (σ.σ. ΣΥΡΙΖΑ) την ψήφο της “τοις μετρητοίς”, με τρόπο αηδιαστικά αυτοεξευτελιστικό». Και πώς έγινε αυτό;
Πρόκειται για μία από τις τελευταίες πράξεις στη γνωστή υπόθεση της αντιδικίας μεταξύ του πρώην υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και του μηνιαίου περιοδικού, με αφορμή τη δημοσίευση επιστολής, την οποία θεώρησε ο κ. Κοτζιάς συκοφαντική για το πρόσωπό του. Εχω προσωπικά ταχθεί σε ανύποπτο χρόνο υπέρ του περιοδικού σ’ αυτή τη διαμάχη και εξακολουθώ να θεωρώ ατυχή την επιμονή του πρώην υπουργού Εξωτερικών στην αγωγή εναντίον του και ακόμα περισσότερο στην εκτέλεση της δικαστικής απόφασης που τον δικαιώνει (βλ. ενδεικτικά, «Διπλή αστοχία», 5.9.2016, «Πύρρειος νίκη», 14.7.2017, «Οι πολιτικοί “γκαουλάιτερ” της Δικαιοσύνης», 19.7.2017, «Γκαουλάιτερ», 26.7.2017, «Δικαίωση κατόπιν εορτής», 7.12.2018).
Η εμπλοκή της κυρίας Ζωντανού στην υπόθεση συνέβη όταν ορίστηκε εισηγήτρια στην εξέταση της αναίρεσης που είχε υποβληθεί στον Αρειο Πάγο και εκδικάστηκε το 2017. Αυτό που σχολιάζει με τόσο επικριτικό τόνο το περιοδικό είναι ότι, ενώ ως εισηγήτρια η κυρία Ζωντανού είχε υποστηρίξει την αναίρεση, τελικά ψήφισε εναντίον της χωρίς να δικαιολογήσει αυτή τη μεταστροφή.
Σύμφωνα με το περιοδικό, αυτό συνέβη επειδή η αρεοπαγίτης ευθύνεται για «μια κυνικά άδικη απόφαση την οποία τούτη εδώ η κυβέρνηση (σ.σ. του ΣΥΡΙΖΑ) δίκην επιταγής ξεπλήρωσε επί τη εμφανίσει. Η απόδειξη της εξαγοράς της ψήφου Ζωντανού είναι η άμεση προαγωγή της. Η απόδειξη του αυτοδιασυρμού της είναι η αναξιοπρεπής ψήφος της εναντίον της ίδιας της γραπτής εισήγησής της, χωρίς να καταφέρει να ψελλίσει έστω και την παραμικρή δικαιολογία».
Μάλιστα ο κ. Βασιλάκης είχε προβλέψει ότι επρόκειτο να προταθεί για προαγωγή η κυρία Ζωντανού. Μόνο που απέδιδε αυτή την πρόθεση στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας ότι αυτή και οι άλλοι αρεοπαγίτες «απέδειξαν περίτρανα στην κυβέρνηση ότι είναι οι καταλληλότεροι διάδοχοι της ηγεσίας Θάνου». Πού να φανταστεί ότι δεν θα την πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο κ. Μητσοτάκης;
Θα πει κανείς και τι σχέση έχει με την κυβέρνηση και προσωπικά με τον κ. Μητσοτάκη η αντιδικία ενός εντύπου με ανώτατους δικαστικούς και η σκληρή, η υπερβολική –και ενδεχομένως άδικη– επίθεση εναντίον τους; Πολύ απλά επειδή το περιοδικό αυτό έχει την τελευταία περίοδο εμφανιστεί ως το όχημα της Ν.Δ. στον χώρο της διανόησης.
Ο μεν διευθυντής του εντύπου, Μ. Βασιλάκης, προανήγγειλε ως εξής την ανάδειξη του κ. Μητσοτάκη στη θέση του πρωθυπουργού: «Παρ’ όλο που δεν γνωρίζουμε το αποτέλεσμα είμαστε βέβαιοι ότι πρωθυπουργός της χώρας θα είναι σε λίγες μέρες ένας πολιτισμένος άνθρωπος, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτό σημαίνει αποκατάσταση της δημοκρατίας και άμεσα των στοιχειωδών στο κράτος δικαίου. Για μας σημαίνει κυριολεκτικώς απελευθέρωση!» (τχ. 108, Ιούλιος-Αύγουστος 2019).
Θαυμαστής
Από την πλευρά του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εκφράσει τον θαυμασμό του για το περιοδικό («δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι κυκλοφορεί κάθε μήνα, στη μικρή ελληνική αγορά, ένα τέτοιας ποιότητας έντυπο») και είχε υιοθετήσει πλήρως την καταγγελία του, επιρρίπτοντας κι αυτός την ευθύνη στους δικαστές, αποδεχόμενος τον ισχυρισμό ότι πρόκειται για «δικαστές-εργαλεία» μιας αντιδημοκρατικής κυβέρνησης.
Ο κ. Μητσοτάκης δήλωνε ότι ο κ. Κοτζιάς «ως υπουργός Εξωτερικών, επί 3,5 χρόνια χρησιμοποίησε με αθέμιτο τρόπο την κρατική εξουσία για την ιδιωτική του αντιδικία προκειμένου να συντρίψει το περιοδικό» και πρόσθετε ότι «η καταδίωξη της Athens Review of Books είναι ντροπή για την Ελληνική Δημοκρατία» και πρόκειται για «ακόμη ένα παράδειγμα κατάχρησης της εκτελεστικής εξουσίας, με παρέμβαση στη Δικαιοσύνη και την ελευθερία του Τύπου» (τχ. 100, Νοέμβριος 2018).
Κατόπιν όλων αυτών, περιμένουμε τώρα την επίθεση του περιοδικού στον κ. Μητσοτάκη εφόσον αυτός υποστηρίζει παρόμοιου επιπέδου δικαστικούς, οι οποίοι «εβίασαν απάνθρωπα τη Δικαιοσύνη», αλλά και την επίθεση του κ. Μητσοτάκη στο περιοδικό, εφόσον αυτό επιτίθεται με τέτοιο ακραίο τρόπο στους δικαστικούς που έχει προσωπικά επιλέξει ο πρωθυπουργός!
Εκτός αν όλα αυτά ήταν προσχηματικές κατηγορίες που ίσχυαν μόνο για την περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τώρα, με την ευλογία Μητσοτάκη, μετατρέπονται οι «εξαγορασμένοι» σε αξιοσέβαστους...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου