Συνάντηση εργασίας για το προσφυγικό είχαν χθες στην Αθήνα υπηρεσιακοί παράγοντες της ελληνικής διοίκησης με Γερμανούς ειδικούς, σε συνέχεια της συνάντησης του αναπληρωτή υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιώργου Κουμουτσάκου με τον...
Γιαν Χέκερ, σύμβουλο Εξωτερικής Πολιτικής της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, στις αρχές Αυγούστου, στην οποία είχαν συμφωνήσει να ενισχυθεί η επικοινωνία και η συνεργασία των δύο χωρών σε τεχνικό και πολιτικό επίπεδο για τα θέματα διαχείρισης του προσφυγικού.
Ο κύριος Κουμουτσάκος επικαλείται την ανάγκη να αναδειχτεί η ευρωπαϊκή διάσταση του προσφυγικού στην κατεύθυνση κοινής πολιτικής ασύλου, υποδοχής και απελάσεων. Αποτελεί ωστόσο ζητούμενο το περιεχόμενο και η κατεύθυνση των σχεδιαζόμενων πολιτικών, σε μια περίοδο κατά την οποία επικρατούν στην ευρωπαϊκή ατζέντα λιγότερο ή περισσότερο ξενοφοβικές πολιτικές, ενώ η νομιμότητα των πολιτικών της Γερμανίας αμφισβητείται όχι μόνο από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και από τη γερμανική Δικαιοσύνη.
«Η εμβάθυνση της συνεργασίας Αθηνών - Βερολίνου στο προσφυγικό και μεταναστευτικό και η ανταλλαγή τεχνογνωσίας επιβεβαιώνει τη βούλησή μας για στενή συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας. Η αύξηση των ροών, ως διάσταση της γεωπολιτικής πραγματικότητας, αποτελεί δεδομένο που καθορίζει τις ενέργειές μας. Σε αυτό το επισφαλές περιβάλλον, η ανάδειξη της ευρωπαϊκής διάστασης του ζητήματος και των κοινών πολιτικών παρεμβάσεων που απαιτούνται είναι προτεραιότητα για την Ελλάδα», δήλωσε ο κ. Κουμουτσάκος.
Σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ, ο αναπληρωτής υπουργός απέδωσε την αύξηση της ροής των προσφύγων και των μεταναστών προς την Ευρώπη σε γεωπολιτικούς λόγους. «Οι λόγοι δεν περιορίζονται στις ευνοϊκές καιρικές συνθήκες. Έχουν σαφή γεωπολιτικά χαρακτηριστικά. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ», σημείωσε με νόημα, αλλά χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις.
Είναι ασφαλώς καλοδεχούμενο δείγμα ωριμότητας ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. δείχνει να εγκαταλείπει τη βασική αντιπολιτευτική ρητορική της που απέδιδε την αύξηση της ροής των προσφύγων και των μεταναστών στη δήθεν πολιτική ανοιχτών συνόρων που τάχα εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ ή προσωπικά στην πρώτη (αναπληρώτρια) υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου.
Ωστόσο, η ανάδειξη της Τουρκίας ως κατά βάση υπεύθυνης για τη ροή των προσφύγων και των μεταναστών δεν φαίνεται να αποτελεί κάτι περισσότερο από μια μάλλον εύκολη και βολική προσπάθεια μετάθεσης των ευθυνών, που επιχειρεί να καλύψει την έλλειψη πολιτικής βούλησης της Ε.Ε. να παρέχει διεθνή προστασία στους ανθρώπους που τη χρειάζονται αλλά και την καθοριστική της ευθύνη για τη δημιουργία του κύματος των εκτοπισμένων λόγω των πολέμων και της οικονομικής ανισότητας. Αν μη τι άλλο, η επίκληση της «γεωπολιτικής πραγματικότητας» μοιάζει εργαλειακή και χωρίς μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο αυτό, η διακηρυγμένη εμβάθυνση της συνεργασίας Ελλάδας και Γερμανίας δεν μπορεί παρά να προβληματίζει για την τήρηση του διεθνούς δικαίου και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πρόσφατα, το διοικητικό δικαστήριο του Μονάχου έκρινε ότι παραβιάζει τα δικαιώματα Αφγανού πρόσφυγα η απέλασή του από τα αυστρογερμανικά σύνορα στην Ελλάδα, δυνάμει της αμφιλεγόμενης διοικητικής διευθέτησης που υπέγραψαν οι δύο χώρες τον Αύγουστο του 2018. Το δικαστήριο υποχρεώνει τη Γερμανία να δεχτεί τον πρόσφυγα στο έδαφός της και, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Deutche Welle, «εκφράζει σοβαρότατες επιφυλάξεις για τη νομιμότητα της διαδικασίας» απέλασης.
Η γερμανική κυβέρνηση προσπάθησε να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης, κάνοντας λόγο για «εξαιρετική περίπτωση», χωρίς ωστόσο να τεκμηριώνει πειστικά πού έγκειται η εξαίρεση. Γεγονός παραμένει ότι τα γερμανικά δικαστήρια έχουν κρίνει και σε άλλες περιπτώσεις παράνομες τις διαδικασίες απέλασης που εφαρμόζει η Γερμανία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις μαζικές απελάσεις Αφγανών στο Αφγανιστάν, ενώ οι σοβαρότερες διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν τεκμηριώσει τόσο τις παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας που επιφέρει η ελληνογερμανική διοικητική διευθέτηση όσο και τις σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επιφέρει η ευρωτουρκική συμφωνία για το προσφυγικό, την οποία εξακολουθούν να στηρίζουν σθεναρά τόσο η Γερμανία όσο και η Ελλάδα, παρά τον προσωρινό, υποτίθεται, χαρακτήρα της.
Δεν έχει περάσει άλλωστε πολύς καιρός από την παρασκηνιακή συμφωνία των τότε υπουργών Τόμας ντε Μεζιέρ και Γιάννη Μουζάλα για μηνιαίο ανώτατο όριο στις οικογενειακές επανενώσεις προσφύγων από την Ελλάδα στη Γερμανία, που βύθισε σε παρατεταμένη απελπισία και καθεστώς αβεβαιότητας χιλιάδες πρόσφυγες και τις οικογένειές τους...
Δημήτρης Αγγελίδης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου