Θυμάμαι από τις εφημερίδες...

...τα γραφεία γεμάτα από δημοσιογράφους που έγραφαν με το χέρι, στη γραφομηχανή αργότερα, κι αν ερχόταν κάποιος έκτακτος συνεργάτης δεν είχε πού να κάτσει. Το φαινόμενο ήταν εντονότατο στα...
γραφεία των αθλητικών εφημερίδων που τα βράδια της Κυριακής έπασχαν από τον υπερπληθυσμό των νεαρών συνεργατών καθώς έρχονταν από τα γήπεδα των μικρών κατηγοριών –με τη λάμψη των νιάτων στα μάτια και την προσδοκία της μεγάλης καριέρας στον νου– για να γράψουν τα μονόστηλα ή τα δίστηλά τους και μετά να φύγουν για να καθίσουν άλλοι στη θέση τους, και κατόπιν άλλοι κι άλλοι.
** Το ημερήσιο Έθνος έκλεισε, μια ακόμα πληγή στο «Χαρτί που πεθαίνει» άνοιξε, κι εμείς ανοίγουμε για λίγο καιρό αυτήν τη στήλη που ΔΕΝ είναι μνημόσυνο, αλλά καταγραφή στοιχείων ενός Μέσου που είναι σε αποδρομή. (Συμπληρωματικές μνήμες αναγνωστών, δεκτές)...

harddog-sport.blogspot.com