...πολτοποιημένοι βουλευτές...
Ποιος πάει να οργανωθεί σε πολιτικό κόμμα τα τελευταία χρόνια; Και συμπληρωματικά ποιοι γίνονται δεκτοί ως δημοσιογράφοι από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ; Θα απαντήσω πρώτα μεταφορικά, άρα συνοπτικά: και στις...
δύο περιπτώσεις η μεγάλη πλειονότητα προέρχεται από τα πολιτιστικά έγκατα της ελληνικής κοινωνίας.
Όσοι και όσες δεν διαθέτουν αυτό το πολιτιστικό προφίλ, όσοι διαθέτουν έστω στοιχειώδη αυτοσεβασμό και καλλιέργεια, απλώς σπανίζουν εντός των ΜΜΕ και των πολιτικών κομμάτων, ή είναι περιθωριοποιημένοι κάπου, ανεξαρτήτως της πολιτικής τους ιδεολογίας. Πρόκειται όμως για μια απάντηση που δείχνει το αποτέλεσμα, την κατάληξη του εν λόγω προσωπικού σήμερα. Ας ξεκινήσω, λοιπόν, από την αρχή.
Για τους δημοσιογράφους η εξήγηση είναι κάπως απλούστερη. Στον βαθμό κατά τον οποίο τα ΜΜΕ, παντού στον κόσμο, άρχισαν να ελέγχονται από κεφαλαιούχους κάθε είδους, ανώνυμους υπό την μορφή των γιγαντιαίων επιχειρήσεων, ή επώνυμους υπό την μορφή των μεγιστάνων του κεφαλαίου, αποκτούσαν την λειτουργία του σκέτου εργαλείου προπαγάνδας αυτής της οικονομικής ισχύος.
Στη χώρα μας αυτή η εκδοχή πήρε μια τροπή συγκρότησης "ημιμαφίας" στα πλευρά του πολιτικού παίγνιου ως εργαλείο εκβιασμού, μετά την εκπληκτικά επιπόλαιη όσο και ιδιοτελή ιδιωτικοποίηση κάθε είδους συχνοτήτων. Και μάλιστα χωρίς ουσιωδώς κανένα όργανο εποπτείας και ελέγχου τόσο των τύπων όσο και του περιεχομένου. Και ας αλαλάζουν ακριβώς οι παραγωγοί σκουπιδιών στα ΜΜΕ περί ελευθερίας της έκφρασης και κινδύνου επιβολής λογοκρισίας.
Αυτή η απουσία οργάνου ακύρωσε εκ των πραγμάτων και τον ρόλο των αρμόδιων εισαγγελέων, δεδομένου ότι για να παρέμβουν θα έπρεπε να δράσουν μόνοι εναντίων όλων των τεράτων, πολιτικών, τηλεοπτικών, Τύπου και συχνότατα ποδοσφαιρικών. Ο δε αρμόδιος αντιεισαγγελέας είναι διορισμένος κατά το σύστημα από το κυβερνητικό κόμμα...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Πέτρου Πιζάνια στο slpress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου