Καλώστονε κι ας άργησε λοιπόν. Ο Δημήτρης Κολοβός είναι η πρώτη φετινή μεταγραφή για τον Παναθηναϊκό σε μια εβδομάδα που είναι πιθανό να κλείσουν (τουλάχιστον) άλλες δύο. Και έχει ο Θεός γιατί πλέον το...πράγμα μοιάζει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να ξυπνάει και η μπάλα να παίζεται σε πολλά μέτωπα.
Μια μεταγραφή η οποία φέρει από την κορυφή μέχρι τα νύχια την σφραγίδα του Νίκου Νταμπίζα. Σε ότι αφορά την στόχευση, τον χειρισμό, το φινάλε της, αλλά και την… ανακοίνωσή της, η οποία και έγινε όπως ο ίδιος ανέκαθεν επιθυμούσε. Με επίσημη ενημέρωση και όχι με πρόωρη διαρροή που ενδεχομένως να την δυσκόλευε ή να την χαλούσε. Οσο κι αν αυτό δυσκολεύει τη… ζωή του ρεπόρτερ έτσι λειτουργεί ο «Ντάμπι» και δεν πρόκειται να το αλλάξει.
Ο τεχνικός διευθυντής του τριφυλλιού μπορεί να δίνει (και) αυτή τη μάχη με… σφεντόνες, ωστόσο το παλεύει μέχρι εκεί που δεν πάει. Δεν συμβιβάζεται, στοχεύει στο καλύτερο δυνατό και η αλήθεια είναι πως με τα λεφτά που διαχειρίζεται δύσκολα θα έβρισκε κάποιον καλύτερο και να του χτυπήσει την πόρτα αλλά και να τον πείσει να πει το ναι.
Επομένως, φυσικά και αδιαπραγμάτευτα και μπορεί να κάνει διαφορά σε αυτόν τον Παναθηναϊκό ο Κολοβός, καθώς ξεκάθαρα διαθέτει στοιχεία και χαρακτηριστικά που έλειπαν από το τριφύλλι. Εχει ταλέντο, ποιότητα, προσωπικότητα, είναι Ελληνας και μάλιστα εν ενεργεία διεθνής, σε καλή ηλικία και με κίνητρο να αποδείξει πράγματα ενώ έχει και το… γκολ. Το τελευταίο είναι που τόσο έλειπε και που έψαχνε ο Παναθηναϊκός στους μεσοεπιθετικούς που θα βάλει στο ρόστερ του. Ασχέτως αν οι πάντες κρίνονται στο χορτάρι ούτε επένδυση τον λες, ούτε στοίχημα. Γιατί με την προϋπόθεση ότι θα είναι υγιής σαφώς και θα ξεχωρίσει, όπως σαφώς και θα μπορούσαμε να τον δούμε και σε «παλιότερους» Παναθηναϊκούς. Οκ, όχι βασικό, αλλά δεδομένα στο δυναμικό.
Στην ίδια λογική είναι και οι περισσότεροι από τους παίκτες που παλεύει ο Νταμπίζας. Τουλάχιστον τα ονόματα που έχουν διαρρεύσει. Και ο Ζαχίντ (που έρχεται) και ο Μολό (που τελικά δεν προχωράει) και ο Ανίτα που είναι «ζόρικος», αλλά και οι δύο στόπερ που βρίσκονται προ των πυλών. Ψαγμένες κινήσεις, με όσον το δυνατό μικρότερο ρόστερ ΠΑΝΤΑ βέβαια μέσα στα οικονομικά δεδομένα της «εποχής Αλαφούζου».
Το «πάντα» είναι απαραίτητο ώστε να είμαστε ρεαλιστές και προσγειωμένοι στην σκληρή πραγματικότητα. Αυτή που τόσο μας πονάει και τόσο μας έχει «αδειάσει». Δεν φταίει ο Νταμπίζας ούτε και ο Κολοβός που ακριβώς την ίδια μέρα πριν από δέκα και βάλε χρόνια είχες πάρει τον εν ενεργεία αρχηγό της Εθνικής Βραζιλίας. Τόσο αυτός όσο και ο Δώνης με τα ψίχουλα που τους δίνει ο ιδιοκτήτης «πρωταθλητισμό» κάνουν και τιμούν και το τελευταό ευρώ που παίρνουν. Με τα εισαγωγικά βεβαίως απαραίτητα γιατί ασφαλώς και αυτό δεν αρκεί όταν μιλάμε για τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας.
Από εκεί και πέρα υπενθυμίζεται πως το βράδυ υπάρχει το πρώτο φιλικό επί ολλανδικού εδάφους για το οποίο και ανεξαρτήτου αποτελέσματος είναι περιττό να πούμε ότι αφορά ΜΟΝΟ τον προπονητή, ενώ και αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον και η παρουσίαση του Alive για το οποίο θα υπάρξει τοποθέτηση στο επόμενο άρθρο.
ΥΓ: Εγινε – ως συνήθως - πολύς λόγος τις προηγούμενες μέρες για τις φανέλες. Παρότι ξεκαθαρίστηκε πως προσωπικά είναι ένα θέμα που σπανίως με απασχολεί θα ήθελα εν τέλει να σημειώσω ότι από τις τρεις που είδαμε στην παρουσίαση καλύτερη είναι τελικά η… προπονητική που φοράνε τα παιδιά στην Ολλανδία. Δείτε τις φωτογραφίες που κυκλοφορούν και θα με θυμηθείτε, αν και όλα υποκειμενικά είναι και ο καθένας έχει τα γούστα του...
Νικόλας Βασιλαράς
sdna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου