Κώστας Μοσχονάς
Τον Σεπτέμβριο του 2014 ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δήλωνε σε κατάσταση ευφορίας μετά την εκλογή του στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: «Είναι η τελευταία ευκαιρία για την Ευρώπη να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των...
πολιτών της.
Η E.E. πρέπει να έρθει πιο κοντά στον Ευρωπαίο πολίτη, κάτι που δεν το έχει πετύχει μέχρι τώρα. Πολλά πράγματα δεν πάνε καλά σήμερα στην Ευρώπη».
Πέντε χρόνια πέρασαν από τις δηλώσεις αυτές του Λουξεμβούργιου και η Ε.Ε. βαδίζει από τη μια κρίση στην άλλη. Η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώθηκε, αλλά έχει επιδεινωθεί και οι Ευρωπαίοι πολίτες βλέπουν με απογοήτευση ότι οι Βρυξέλλες και το Στρασβούργο κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται στα προβλήματά τους...
Τα παζάρια, οι συγκρούσεις και η μάχη που δόθηκε τελευταία για το ποιος θα διορίσει τους δικούς του στις σημαντικές καρέκλες των θεσμικών οργάνων, με στόχο την προώθηση εθνικών συμφερόντων στο όνομα της Ενωμένης Ευρώπης, δεν βελτίωσαν φυσικά την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην Ε.Ε.
Το παιχνίδι, όμως, έχει χοντρύνει και θα χοντρύνει ακόμη περισσότερο στη διαδικασία για την απονομή των αρμοδιοτήτων των νέων μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τη διάδοχο του Ζ.-Κ. Γιούνκερ, τη Γερμανίδα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Η πρώην υπουργός Αμυνας της Γερμανίας προωθήθηκε από την Ανγκελα Μέρκελ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έπειτα από διαπραγμάτευση με τον Εμανουέλ Μακρόν, από την οποία εξήλθε φυσικά νικήτρια η κόρη του πάστορα. Η καγκελάριος ακολούθησε τη γνωστή τακτική της.
Υποστήριξε στην αρχή την υποψηφιότητα του συμπατριώτη της Μάνφρεντ Βέμπερ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, γνωρίζοντας πως ο Βαυαρός δεν απολαμβάνει την εμπιστοσύνη πολλών ηγετών κρατών - μελών. Και πέταξε την τελευταία στιγμή στο τραπέζι το χαρτί της Φον ντερ Λάιεν, έχοντας αποδεχτεί την πρόταση του Εμ. Μακρόν, να αναλάβει η Κριστίν Λαγκάρντ τη θέση του Μάριο Ντράγκι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ο διορισμός της επικεφαλής του ΔΝΤ στην ΕΚΤ δεν ενοχλεί το Βερολίνο, το οποίο γνωρίζει ότι η φιλόδοξη Γαλλίδα με αμερικανική «εκπαίδευση» δεν θεωρείται εμπειρογνώμονας σε θέματα νομισματικής πολιτικής και είναι πρόθυμη να ακολουθήσει στη Φρανκφούρτη τη γερμανική πολιτική.
Αλλωστε η Κ. Λαγκάρντ είναι υπέρμαχος της πολιτικής λιτότητας στην Ε.Ε., το απέδειξε με την ελληνική κρίση, και γενικά δεν έχει πολλές συμπάθειες με τον ευρωπαϊκό Νότο.
Από την άλλη πλευρά, ο Εμ. Μακρόν απαλλάσσεται από την ενοχλητική παρουσία της στη γαλλική πολιτική σκηνή, δεδομένου ότι η Κ. Λαγκάρντ έχει εκφράσει την επιθυμία της να αναλάβει μια μέρα την προεδρία του κόμματος της Δεξιάς «Οι Ρεπουμπλικάνοι», το οποίο βρίσκεται σε συνεχή πτώση...
Λεονταρισμοί Μακρόν
Βέβαια, ο Εμ. Μακρόν υποστήριξε για εσωτερική κατανάλωση ότι με το βέτο που έθεσε κατά της υποψηφιότητας του Μ. Βέμπερ και τον διορισμό της Κ. Λαγκάρντ στην ΕΚΤ η Γαλλία εγκαταλείπει την παθητική στάση που ακολούθησαν απέναντι στη Γερμανία, στις Βρυξέλλες, οι προκάτοχοί του, Σαρκοζί και Ολάντ, και μπαίνει στο παιχνίδι για τη μείωση της γερμανικής κυριαρχίας στην Ε.Ε. Υπερβολικό...
Η Α. Μέρκελ επιθυμούσε από την αρχή την προεδρία της Κομισιόν και την πήρε με τις μπλόφες της, ενώ δεν της κοστίζει η απώλεια της προεδρίας της ΕΚΤ.
Η Λαγκάρντ θα σταθεί στο πλευρό του Βερολίνου και η Φον ντερ Λάιεν θα ξεπληρώσει τον διορισμό της στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ακολουθώντας πιστά τα βήματα της Α. Μέρκελ και γενικά της γερμανικής πολιτικής στην Ε.Ε. Εχουν προκύψει, όμως, ορισμένα προβλήματα που συνδέονται με τη «μερκελοκατέβατη» Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Η εκλογή της από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν οριακή, μόλις 9 ψήφους πάνω από το όριο της απόλυτης πλειοψηφίας (383, ενώ το όριο ήταν 374 - ο Ζ.-Κ. Γιούνκερ είχε λάβει 482 το 2014), παρά το γεγονός ότι είναι η πρώτη γυναίκα που καταλαμβάνει την προεδρία της Επιτροπής. Μάλιστα, οφείλει την εκλογή της στις ψήφους των Πολωνών και Βρετανών ευρωβουλευτών!
Από την άλλη πλευρά, αρκετοί Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες, που αναζητούν μια νέα ιδεολογική ταυτότητα, ψήφισαν κατά της πρώην υπουργού Αμυνας. Σύμφωνα με το σοσιαλδημοκράτη πρώην πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, η πολιτική αδυναμία που διακρίνει τη Φον ντερ Λάιεν είναι αυτή που την οδήγησε στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Κακίες; Οχι απόλυτα...
Η Α. Μέρκελ ήταν πάντα κατά της ανεξαρτησίας της Επιτροπής στον ευρωπαϊκό μηχανισμό, από την οποία απαιτεί υπακοή στο Συμβούλιο Υπουργών (κράτη-μέλη) και φυσικά στη Γερμανία...
Είναι ένας από τους λόγους που έπεσε στη δυσμένεια της Ανατολικογερμανίδας ο παντοδύναμος γενικός γραμματέας της Επιτροπής, Μάρτιν Σελμάιερ, ο οποίος φαίνεται ότι αποχωρεί από τις Βρυξέλλες μετά τον διορισμό της Φον ντερ Λάιεν λόγω ασυμβίβαστου (πρόεδρος και γενικός γραμματέας Γερμανοί).
Οι κακές γλώσσες των Βρυξελλών λένε ότι η Α. Μέρκελ τον ανέβασε και η ίδια τον κατέβασε, διότι άρχισε να παίρνει διαφορετικούς δρόμους από το Βερολίνο, ιδίως στην υπόθεση της συγχώνευσης της γαλλικής Alstom με τη γερμανική Siemens ως «πρωταθλητές στην ευρωπαϊκή βιομηχανία»!
Το σχέδιο της συγχώνευσης, που υπέγραψαν με πανηγυρικές δηλώσεις οι υπουργοί Οικονομικών των δύο χωρών, Μπρούνο Λε Μέρ και Πέτερ Αλτμάιερ, απορρίφθηκε τελικά από τη Δανέζα επίτροπο Μάργκρετ Βεστάγκερ, η οποία επικαλέστηκε παραβίαση των κοινοτικών κανόνων περί ανταγωνισμού, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις της γερμανικής και γαλλικής κυβέρνησης. Η Α. Μέρκελ θεώρησε ότι ο Μ. Σελμάιερ έπρεπε να παρέμβει για την έγκριση του σχεδίου από την Επιτροπή.
Η προεδρία της Φον ντερ Λάιεν, λοιπόν, θεωρείται πολύ εύθραυστη και δύσκολα θα μπορέσει να απαλλαγεί από την «ταμπέλα» της πιστής στην Α. Μέρκελ, στην οποία οφείλει την εκλογή της, κάτι που αναγνώρισε δημόσια και η ίδια. Ηδη έχουν αρχίσει να υψώνουν τη φωνή οι «πράσινοι», οι περισσότεροι από τους οποίους δήλωσαν ότι ψήφισαν κατά της Γερμανίδας.
Με τον αέρα της σημαντικής αύξησης των εδρών στις ευρωεκλογές του Μαΐου, η Ομάδα των Πρασίνων ζητεί τώρα τουλάχιστον 4 θέσεις επιτρόπων στη νέα σύνθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κατηγορεί τη Φον ντερ Λάιεν για διγλωσσία στις υποσχέσεις που έδωσε στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεών της στην Ολομέλεια του Σώματος.
Διγλωσσία
Συγκεκριμένα την κατηγορούν ότι, ενώ στις πρώτες δηλώσεις της μίλησε αόριστα και με πολλές γενικότητες και ελλείψεις για τα περιβαλλοντικά θέματα, ιδίως της κλιματικής αλλαγής, στη συνέχεια, διαπιστώνοντας τις έντονες αντιδράσεις των ευρωβουλευτών και ακολουθώντας τις συστάσεις των συμβούλων της, έδωσε μια σειρά από υποσχέσεις, αλλά και πάλι χωρίς να αποφύγει τις ελλείψεις και τις αοριστίες.
Οι οικολόγοι ασκούν π.χ. κριτική στη Γερμανίδα γιατί δεν είπε λέξη για τη βιομηχανία των αυτοκινήτων και τα μέτρα που σκέφτεται να πάρει για τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον, φοβούμενη ότι θα δημιουργήσει πρόβλημα στη Γερμανία.
Επίσης στην ερώτηση αν θα φροντίσει να υπάρξει γεωγραφική ισορροπία στις θεωρούμενες σημαντικές αρμοδιότητες για τους νέους επιτρόπους, απάντησε ότι θα φροντίσει ξεκάθαρα να εκπροσωπούνται δεόντως, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ανατολική και κεντρική Ευρώπη.
Και ο Νότος; Η Γερμανίδα δεν φαίνεται να έχει στην καρδιά της τις χώρες του Νότου. Η σκληρή στάση της στην ελληνική κρίση, κατά τη διάρκεια της οποίας πρότεινε στην κυβέρνησή της να απαιτήσει αυστηρές δεσμεύσεις των Αθηνών για τη χορήγηση δανείου στην Ελλάδα, δείχνει ότι πίσω από τα χαμόγελα και τις συμπαθητικές πόζες στις κάμερες, τις οποίες η Γερμανίδα αναζητεί συνεχώς, όπως άλλωστε και η Κριστίν Λαγκάρντ, κρύβεται ενδεχομένως μια σκληράδα στη σκέψη και στις αποφάσεις...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου