Είπε η Ν. Κεραμέως παραλαμβάνοντας το...
υπουργείο Παιδείας: «Μια διακριτή αναφορά στα θρησκεύματα. Ο συνταγματικός νομοθέτης περιγράφει τις σχέσεις κράτους - Εκκλησίας, προστατεύει τη θρησκευτική ελευθερία, και προβλέπει, μεταξύ των βασικών αποστολών του κράτους, την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης. Και σκοπεύουμε να υπηρετήσουμε όλες αυτές τις επιταγές. Σε αυτή την αποστολή, καλώ όλους τους ιεράρχες, τους ιεροδιδασκάλους και τους σχετιζόμενους φορείς να συνδράμουν στο έργο μας και να καταθέσουν τις γνώσεις και την πολύτιμη εμπειρία τους. Να είναι σε έναν ανοιχτό διάλογο με το υπουργείο...».
Μια πρώτη παρατήρηση είναι η εξής: το σύνταγμα δεν λέει πουθενά ότι μεταξύ των βασικών αποστολών του κράτους είναι η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης. Αυτό βέβαια το λέει στο άρθρο 16, όπου περιγράφονται οι στόχοι της Παιδείας. Κανονικά δεν θα έπρεπε να το λέει καθόλου, γιατί στις διαφωτισμένες κοινωνίες η ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης είναι αποκλειστικά προσωπική υπόθεση. Διότι αυτό σημαίνει προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Το σημαντικότερο είναι αλλού. Τι εννοεί ακριβώς η υπουργός Παιδείας μιλώντας για «ιεροδιδασκάλους»; Επισήμως ιεροδιδάσκαλοι ονομάζονται αποκλειστικά εκείνοι που διδάσκουν το Κοράνι στα ιεροσπουδαστήρια της Θράκης. Με αυτούς θέλει να είναι σε ανοιχτό διάλογο το υπουργείο για να αξιοποιηθούν «οι γνώσεις και η πολύτιμη εμπειρία τους»; Προφανώς και όχι.
Πολύ απλά, η Ν. Κεραμέως έσπευσε να καταγράψει την πρόθεσή της να βάλει την ορθόδοξη κατήχηση μέσα στα σχολεία. Και για να δείξει την αφοσίωσή της στον σκοπό αυτό, αναφέρθηκε βαρύγδουπα σε «ιεροδιδάσκαλους» καθώς και σε «ιεράρχες και σχετιζόμενους φορείς», υποσχόμενη πράσινο φως ώστε να ξαναμπουκάρουν ανεξέλεγκτα στα σχολεία με οδηγούς εξομολόγησης για παιδάκια, προκαταλήψεις και ό,τι άλλο θεωρεί χρήσιμο η «πολύτιμη εμπειρία τους». Και να γυρίσει η Παιδεία κανονικά στο 1950. Όπως ονειρευόταν ανέκαθεν το σύστημα Σαμαρά.
Α.Τ.
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου