Μία εφημερίδα λιγότερη...

Το καθημερινό ΕΘΝΟΣ εξέδωσε σήμερα το τελευταίο φύλλο του. Μια ιστορική εφημερίδα- μετά από πολλές ταλαιπωρίες τα τελευταία χρόνια- οδηγήθηκε και πάλι σε λουκέτο.

Μια εφημερίδα λιγότερη στα...
περίπτερα σημαίνει αντικειμενικά λιγότερη ενημέρωση. Ή, αλλιώς, συγκέντρωση της ενημέρωση σε λιγότερα χέρια.

Πολλοί και άξιοι συνάδελφοι κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο. 

Δεν ξέρω πόση αξία έχει να δηλώσει κανείς το αυτονόητο: Ότι είμαστε μαζί τους κι ότι τους συμπαραστεκόμαστε. Αυτό έχει γίνει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια αλλά πέραν μιας ηθικής ικανοποίησης δεν υπήρξε ποτέ κανένα άλλο αποτέλεσμα.

Η ενημέρωση βρίσκεται σε κρίση. Και η έντυπη σε ακόμα μεγαλύτερη.

Οι αιτίες είναι πολλές αλλά υπάρχουν ορισμένες που θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπιστεί. Για παράδειγμα:

- Το μονοπώλιο στο χώρο της διακίνησης καθώς τώρα υπάρχει μόνο ένα πρακτορείο κι αυτό ελεγχόμενο από τον κ. Μαρινάκη που έχει εφημερίδες και λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τις υπόλοιπες.

- Η δραματική μείωση των σημείων πώλησης που είναι ένας σημαντικότατος παράγοντας για την πτώση των κυκλοφοριών.

- Η μείωση της φορολογίας και η ενίσχυση του κέρδους των ιδιοκτητών σημείων πώλησης ώστε να υπάρχει κίνητρο να πουλάνε εφημερίδες. 

- Η εφαρμογή των μέτρων υπέρ του Τύπου που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση και η ενίσχυσή τους 

- Η εφαρμογή του Barcode ώστε να αποτυπώνονται με ακρίβεια οι πωλήσεις.
Το συνεταιριστικό και επιτυχημένο παράδειγμα της ΕΦΣΥΝ έχει αποδείξει ότι μπορούν να υπάρχουν καλές και ποιοτικές εφημερίδες χωρίς την ανάγκη μεγαλοϊδιοκτητών, με πολλά λεφτά, οι οποίοι μπαίνουν στο χώρο της ενημέρωσης και την αξιοποιούν για να κάνουν άλλες δουλειές.

Η τύχη των εφημερίδων πρέπει να κρίνεται από το περιεχόμενό τους κι όχι από άλλους εξωγενείς παράγοντες...

Από το Facebook του Γιάννη Πετρόπουλου