Ας μιλήσουμε για μύθους. Όχι για αυτούς τους Αισώπου, αλλά εκείνους που κατασκευάζονται για πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Μύθους που ανεβάζουν -ή ρίχνουν- κυβερνήσεις. Μύθους που αυγατίζουν περιουσίες και...
μεγαλώνουν την ανισότητα. Μύθους για πολιτική χρήση.
Η συνταγή για έναν χρήσιμο μύθο απαιτεί: ηθικό φόντο και υποβόσκουσα απειλή. Σήμερα θα μιλήσουμε πώς «γράφτηκαν» δύο σύγχρονοι μύθοι.
Μύθος πρώτος: Ελληνικό. Για την κυβέρνηση της Ν.Δ. η επένδυση στο Ελληνικό αντιπροσωπεύει το φάρμακο για πάσα επενδυτική... νόσο. Είναι σαν να λέμε διαπιστευτήριο αξιοπιστίας στους επενδυτές. Αυτή είναι η βάση ενός αφηγήματος, το οποίο άρχισε να διαμορφώνεται έξι χρόνια πριν όταν η Ν.Δ. ήταν πάλι στα πράγματα. Ενα «Ποίημα του Ελληνικού» για να μπορέσει να δικαιολογήσει τα «δώρα» και να αποδυναμώσει εκείνους που παρακολουθούν με σκεπτικισμό τις επιλογές της κεντρικής πολιτικής ηγεσίας.
Οι πρώτες αράδες στο «Ποίημα του Ελληνικού» γράφτηκαν το 2013. Τότε εμφανίστηκε μία μελέτη με τίτλο: «Η παραχώρηση και αξιοποίηση της περιοχής του Ελληνικού ως μοχλός ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία: Αποτίμηση των μακροοικονομικών επιδράσεων».
Φορέας το ΙΟΒΕ και συντάκτης ο ίδιος άνθρωπος που τον Ιούλιο του 2010 σε εκδήλωση του ΙΟΒΕ με θέμα την ελληνική οικονομία και το Μνημόνιο είχε προβλέψει ότι «αν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις εφαρμοστούν ... σε ορίζοντα πενταετίας το ΑΕΠ θα έχει αυξηθεί κατά 10% περίπου, η παραγωγικότητα θα ενισχυθεί... η ανεργία θα υποχωρήσει».
Η πρώτη εκδοχή του αφηγήματος για το Ελληνικό παραπέμπει σε λογικές «μαστιγίου και καρότου». Τι άλλο παρά «μαστίγιο» είναι αναφορές όπως:
«Αν δεν παραχωρηθεί η περιοχή του Ελληνικού, η αναγκαία δημοσιονομική πολιτική που θα πρέπει να εφαρμοστεί για την κάλυψη του ελλείμματος που θα προκύψει, θα οδηγήσει σε υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 0,3 εκατοστιαίες μονάδες κατά τα δύο πρώτα χρόνια».
Ή και ακόμα «η μη παραχώρηση της περιοχής οδηγεί σε μια απώλεια περίπου 14.500 θέσεων εργασίας κατ’ έτος για τα δύο πρώτα χρόνια».
Αλλά αν η επένδυση γίνει τότε «το ΑΕΠ θα είναι κατά 1,2% υψηλότερο σε σχέση ... στο τέλος της περιόδου (έτος 2025), ενώ θα δημιουργηθούν σταδιακά 35.000 πρόσθετες θέσεις εργασίας στη διάρκεια της κατασκευής των έργων».
Σεπτέμβριος 2016. Το ΙΟΒΕ επανέρχεται. «Οικονομικές επιδράσεις από την ανάπτυξη της περιοχής του Ελληνικού», ο τίτλος της νέας μελέτης. Η συντακτική ομάδα της -συμμετέχει και ο συντάκτης της προηγούμενης- ευχαριστούν «στελέχη της Lamda Development για την παροχή στοιχείων και πληροφοριών και γράφουν:
«Το πρόγραμμα αξιοποίησης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού πρέπει να αποτελέσει μια βασική ενισχυτική συνιστώσα προς την κατεύθυνση της άντλησης επενδυτικών πόρων από το εξωτερικό ... Η αξιοποίηση αναμένεται να έχει πολλαπλές θετικές επιπτώσεις:
1. Ενίσχυση των αναπτυξιακών ρυθμών ανόδου.
2. Δημοσιονομική σταθεροποίηση και μείωση του δημόσιου χρέους.
3. Αναβάθμιση της χώρας ως προορισμού αμέσων ξένων επενδύσεων».
Από τότε μέχρι σήμερα αυτά τα επιχειρήματα επαναλαμβάνονται στο «Ποίημα του Ελληνικού» και προσφέρουν άλλοθι για: συναντήσεις, νομοθετικές παρεμβάσεις και οτιδήποτε χρειάζεται για να ξεκινήσουν οι... μπουλντόζες. Με αυτά τα επιχειρήματα καζίνο, ουρανοξύστες, εμπορικά κέντρα, ιδιωτικά σχολεία... μεταμορφώθηκαν σε «μεταρρυθμίσεις» και οι «μπουλντόζες» σε πιστοποίηση επενδυτική επάρκειας.
Μύθος δεύτερος: Για την κρίση φταίνε η εργαζόμενοι. Οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι την 9η Αυγούστου 2007 ξεκίνησε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Τη μέρα αυτή η γαλλική τράπεζα BNP Paribas ανακοίνωσε ότι παγώνει τρία από τα επενδυτικά της κεφάλαια λόγω της μεταβλητότητας στις αμερικανικές αγορές κινητών αξιών. Την ίδια ημέρα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εισφέρει ρευστότητα 131 δισεκατομμυρίων δολαρίων στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες έπρεπε άρον άρον να γράψουν το δικό τους αφήγημα για να αποσείσουν τις ευθύνες τους και να τις φορτώσουν στο... κόστος εργασίας. Στο «Ποίημα της Κρίσης» που έγραψαν αποσιώπησαν, συγκάλυψαν και έκρυψαν γεγονότα όπως:
◼ Την έκθεση των ευρωπαϊκών τραπεζών σε κερδοσκοπικές επενδύσεις σε δολάρια. Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών εκτιμούσε ότι, μέχρι τα τέλη του 2007, οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα χρειαζόταν να μαζέψουν κάπου μεταξύ 1 τρισεκατομμυρίου και 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, προκειμένου να καλύψουν τα κενά σε δολάρια.
◼ Οτι οι ευρωπαϊκές τράπεζες κατείχαν το 29% όλων των μη εξυπηρετούμενων, υψηλού ρίσκου, ενυπόθηκων τίτλων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
◼ Οτι οι ευρωπαϊκές τράπεζες πήραν περισσότερα από τα μισά από τα 3,3 τρισεκατομμύρια δολάρια που προσφέρθηκαν μέσω του Μηχανισμού Προθεσμιακών Δημοπρασιών της Fed.
◼ Οτι η ΕΚΤ πήρε 2,5 τρισεκατομμύρια από τη Fed με τις γραμμές ανταλλαγής ρευστότητας.
◼ Τον κεντρικό ρόλο της Deutsche Bank. Οι Γερμανοί απέδωσαν τα λάθη της στο γεγονός ότι η τράπεζα εγκατέλειψε τη γερμανική ψυχή της.
Παραμερίζοντας όλες αυτές τις πληροφορίες γίνοταν πιο πιστευτός ο μύθος... της εργασίας. Σε αυτόν λοιπόν τον μύθο στέκεται η κυβέρνηση για να προωθήσει τις νεοφιλελεύθερες απόψεις για τις ευθύνες της εργασίας...
Γιάννης Σιώτος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου