θεοκρατικές αναφορές, ένα ουδετερόθρησκο κράτος ή, τέλος πάντων, έστω ένα κράτος που κάνει ένα βηματάκι προς την εκκοσμίκευση. Μετά τη χθεσινή συνάντηση Μητσοτάκη - Ιερώνυμου έπεσε η ταφόπλακα σε οποιαδήποτε τέτοια συζήτηση.
Το πλαίσιο σχέσεων Κράτους-Εκκλησίας είναι βαθιά ιδεολογικό και πολιτικό κι έτσι ασφαλώς ο νέος πρωθυπουργός έσπευσε να δώσει το στίγμα της κυβέρνησής του, η οποία έχει αντιταχθεί σθεναρά σε οποιαδήποτε διαδικασία θα οδηγούσε σε βάθος χρόνου σε καθαρούς και χωριστούς ρόλους Εκκλησίας - Πολιτείας.
Κι έτσι, παρόλο που το 61,9% τάσσεται υπέρ του πλήρους διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησίας (Kappa Research, 2015) και το 62% δηλώνει κατά της παρέμβασης της Εκκλησίας στην πολιτική (Pew, 2015), ο κ. Μητσοτάκης κάνει βαθιά υπόκλιση στην Εκκλησία, ακυρώνοντας μαζί με τον κ. Ιερώνυμο τα όσα ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος συνομολόγησε με τον τέως πρωθυπουργό.
Στην -εν πολλοίς προβληματική και σίγουρα δειλή- συμφωνία Τσίπρα - Ιερώνυμου, μπορεί μεν η Πολιτεία να αναγνώριζε ότι χρωστάει στην Εκκλησία και ως εκ τούτου θα μισθοδοτούσε τους ιερείς της, τουλάχιστον όμως το ύψος της μισθοδοσίας των κληρικών συμψηφιζόταν με την αξία της εκκλησιαστικής περιουσίας που παραχωρήθηκε στο ελληνικό Δημόσιο.
Ο συμψηφισμός ήταν αυθαίρετος (εφόσον δεν είχε καταγραφεί και αξιολογηθεί η περιουσία, ούτε προσδιοριζόταν το βάθος χρόνου ανάληψης της ευθύνης από την Πολιτεία για τη μισθοδοσία), ωστόσο ήταν ένα πρώτο βήμα για τη σταδιακή αποδέσμευση του κράτους από τη μισθοδοσία των κληρικών.
Τώρα η κυβέρνηση δεσμεύεται για την εσαεί μισθοδοσία της Εκκλησίας από την ελληνική πολιτεία παραβιάζοντας τη θρησκευτική ουδετερότητα του ελληνικού κράτους. Αλλά για ποια ουδετερότητα μιλάμε, όταν ο κ. Μητσοτάκης διαβεβαιώνει τον αρχιεπίσκοπο ότι στην επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση το άρθρο 3 θα παραμείνει ως έχει;...
Ντίνα Δασκαλοπούλου
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου