"Ο απολιτίκ και λάιφ στάιλ κόσμος, ο κόσμος του παλαιού ανδρός της Τζένης, ένας κόσμος ωραίων, πλούσιων και πετυχημένων, ένας λαμπερός κόσμος λαμπερών ανθρώπων, είναι ένας κόσμος που...
θέλει να μην υπάρχουν κοινωνικές εντάσεις, να μην υπάρχει οτιδήποτε που μας αποσπά την προσοχή, θέλει όλοι να έχουμε αποδεχθεί πέρα από ιδεοληψίες ότι οι κανόνες λειτουργίας των αγορών, της αγοράς εργασίας, των διεθνών οργανισμών στους οποίους είμαστε ενταγμένοι, είναι αυτοί που είναι. Τους αποδεχόμαστε και προχωράμε ειρηνικά, χωρίς τσακωμούς, αγαπημένοι, όσοι δεν τα βγάλουν στην πορεία πέρα ας πρόσεχαν και σαφώς φταίνε και οι ίδιοι, αλλά το θέμα δεν είναι να κοιτάμε προς τα κάτω, αλλά προς τα πάνω. Προς τη λάμψη. Να συζητάμε για τη Τζένη και τα παιδάκια που κάνουν οι πρίγκιπες στο Μπάκιγχαμ. Έτσι, ακόμη και αν είσαι σε αυτούς που δεν έχουν να βγάλουν τον μήνα, έχεις και πάλι γεμίσει το μυαλό σου και την καρδιά σου με εικόνες και παραστάσεις μιας άλλης ζωής. Μιας άλλης ζωής με τα δικά της προβλήματα κι αυτής. Δεν φέρνουν τα χρήματα και η δόξα την ευτυχία, μαζί με την λάμψη καταναλώνεται και το σαπουνοπερικό κουτσομπολιό της ίντριγκας και των δολοπλοκιών, ενίοτε και των τραγωδιών αυτών των ανθρώπων που ενώ είναι τόσο διαφορετικοί από εμάς, είναι τελικά εξίσου άνθρωποι όσο κι εμείς.".
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του "Old Boy", ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου