Η εποχή των μνημονίων διαμόρφωσε μια νέα πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, η οποία πήρε πιο σαφή και αποκρυσταλλωμένα χαρακτηριστικά στις τελευταίες εκλογές. Ενας νέος διπολισμός έκανε την εμφάνισή του, ο οποίος δεν...
εξαντλείται στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο διπολισμός αυτός έχει στοιχεία από το παρελθόν, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί αντιγραφή άλλων εποχών.
Ποια θα είναι η Αριστερά και η Κεντροαριστερά στη νέα, μεταμνημονιακή εποχή; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά και οι κοινωνικές αναφορές τους; Πρόκειται για ένα ζήτημα που θα απασχολήσει για πολύ καιρό τις πολιτικές δυνάμεις και την κοινωνία. Ομως τα μεγάλα ζητήματα της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς απασχολούν όλες τις προοδευτικές δυνάμεις και στην Ευρώπη. Το μεγάλο διακύβευμα είναι ποια στρατηγική αναζητούν, διαμορφώνουν ή σχεδιάζουν για το σήμερα και το αύριο η Αριστερά και η Κεντροαριστερά τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
Η «Εφ.Συν.» ανοίγει τον διάλογο δημοσιεύοντας σήμερα συνέντευξη με τον πρώην υπουργό και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Παππά. Θα συμβάλουν με τις απόψεις τους πολιτικοί, επιστήμονες, διανοούμενοι, εκπρόσωποι της κοινωνίας των πολιτών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, με στόχο να φωτιστούν όσο το δυνατόν πληρέστερα όλες οι πλευρές των ζητημάτων που τίθενται.
• Τι φέρνει η επόμενη μέρα των εκλογών στον ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ με βάση το ποσοστό είναι στη θέση της κραταιάς αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι ένα ισχυρό ποσοστό, το οποίο μας γεμίζει με ευθύνες. Ευθύνη πρώτη, να αντιστοιχίσουμε την πολιτική μας ακτινοβολία στην εκλογική βάση, η οποία σε τέσσερις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις από το 2012 μας στήριξε. Ευθύνη δεύτερη είναι πως έχουμε το καθήκον της προγραμματικής δυναμικής αντιπολίτευσης και του ρόλου του καταλύτη στον συντονισμό των προοδευτικών δυνάμεων, μέσα κι έξω από τη Βουλή.
• Στην Πολιτική Γραμματεία συμφωνήσατε στην εγγραφή νέων μελών το επόμενο διάστημα, με στόχο, προφανώς, να αποκαταστήσει το κόμμα την επαφή του με την κοινωνία. Μια διαδικασία την οποία θα ακολουθήσει το συνέδριο του κόμματος. Πώς θα επιτευχθεί αυτό ώστε αυτή η σχέση με την κοινωνία να είναι ουσιαστική και σταθερή;
Το ζητούμενο είναι να κάνουμε συνέδριο, αφού έχουμε κάνει το άνοιγμα που θα μας καταστήσει το λαϊκό μαζικό κόμμα της Αριστεράς, το μαζικότερο κόμμα του προοδευτικού φάσματος στη χώρα, το κόμμα που θα μπορεί να εγγυηθεί στο μέλλον μια αριστερή προοδευτική μακροχρόνια διακυβέρνηση.
Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και τη συσσωρευμένη μας πείρα και το προγραμματικό μας οπλοστάσιο και τις δυνατότητες που έχουν όλα τα στελέχη και πρωτίστως ο Αλέξης Τσίπρας. Αρα, σε όλη την Ελλάδα, θα πρέπει να γίνει αυτό το άνοιγμα με τρόπο συστηματικό, να πιάσουμε το νήμα το προγραμματικό που θα μας βοηθήσει να έρθουμε σε επαφή με τον προοδευτικό κόσμο στην αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, στην οργανωμένη επιχειρηματικότητα, στην κοινωνία, στον απλό λαϊκό κόσμο και αυτό να αποτυπωθεί στην οργανωμένη μας βάση.
Διότι αν δούμε την οργανωμένη μας βάση, είναι κάπως μεγαλύτερη από εκείνη την εποχή που το κόμμα μας δεν έπαιζε κεντρικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Αυτό είναι ένα ιστορικό παράδοξο το οποίο πρέπει να λύσουμε. Είναι μεγάλος κίνδυνος και για το ιστορικό μας φορτίο, και για τις ιδέες μας, το πρόγραμμά μας, τον χαρακτήρα μας, να μην κάνουμε αυτό το στρατηγικού τύπου άλμα. Είναι μια ιστορική ανάγκη. Αντιλαμβάνεται δηλαδή κανείς πόσο κρίσιμο είναι η Αριστερά να έχει πρόσβαση και παρέμβαση σε όλους τους αρμούς της κοινωνίας.
• Θα πάτε λοιπόν σε ένα συνέδριο αφού έχετε κάνει αυτό το άνοιγμα. Εκεί, όμως, υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις για το ιδεολογικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι φοβούνται ιδεολογική άλωση...
Νομίζω ότι ο κίνδυνος της ιδεολογικής και πολιτικής μετατόπισης θα υπάρχει αν παραμείνουμε ένα κόμμα μικρό σε οργανωμένες δυνάμεις. Πληρώσαμε ποικιλοτρόπως το γεγονός ότι δεν αφουγκραστήκαμε όσο έπρεπε την κοινωνία. Αρα, για να είμαστε συμβατοί με τις ιδέες μας, τα οράματά μας και τις πολιτικές μας συντεταγμένες, πρέπει να ανοίξουμε το κόμμα.
• Θα το «ανοίξετε» και ιδεολογικά;
Οι ιδέες μας έχουν μια ιστορική δυναμική η οποία μας έφερε στη διακυβέρνηση. Για παράδειγμα, ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το ζήτημα των κινημάτων και την αυτονομία τους, το ζήτημα της Ευρώπης και το ζήτημα των συνεργασιών είναι τρία ζητήματα θεμελιακά στα οποία θα εμβαθύνουμε μέσα από το πρόγραμμά μας και θα επιδιώξουμε να ξαναγίνουμε πλειοψηφία.
Αυτά είναι τα ιδεολογικά εργαλεία που έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ από ένα μικρό κόμμα της Αριστεράς να κατακτήσει μια κεντρική θέση στο πολιτικό σύστημα και να κυβερνήσει. Αρα από τις θέσεις και τις ιδέες της ριζοσπαστικής Αριστεράς, της κυρίαρχης δύναμης στον προοδευτικό χώρο, κάνουμε την επιχείρηση αυτού του ανοίγματος. Θέλουμε να πείσουμε και τους ανθρώπους που ανήκουν σε αυτό το ευρύ προοδευτικό φάσμα ότι αυτές οι ιδέες και αυτό το πρόγραμμα είναι εκείνα που έχει ανάγκη η κοινωνία.
Αντίθετα, ένα μικρό κόμμα είναι πιο εύκολο να κάνει δεξιού τύπου επιλογές, να έχει λιγότερες αντιστάσεις από τη βάση του, αν δεν έχει ζωντανούς αρμούς στην κοινωνία. Δεν μπορούμε να κάνουμε δηλαδή αυτή τη συζήτηση υποκρινόμενοι ότι δεν κυβερνήσαμε επί 4,5 χρόνια και μάλιστα με δύσκολο πρόγραμμα. Και για το πω πιο απλά: Εμείς πρέπει να αποφύγουμε τα κακά της «πασοκοποίησης», που ήταν τα κλειστά συστήματα εξουσίας, τα οποία ήταν έτοιμα να αγκαλιάσουν την εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών, και να μη φοβηθούμε τα καλά ενός μαζικού, λαϊκού, αριστερού κόμματος.
• Φοβάστε ότι το υψηλό ποσοστό που πήρατε στις εκλογές θα λειτουργήσει εφησυχαστικά για το κόμμα;
Θα είναι ιστορικό λάθος αυτό. Δεν είναι «πάτωμα» το 31,5%.
• Το λέω στην περίπτωση που θεωρείτε πως αυτό το ποσοστό σάς οδηγήσει στην άποψη ότι η χώρα βιώνει μια «δεξιά παρένθεση»...
Δεν υπάρχει αυτό. Οποιος έχει ονειρευτεί «παρενθέσεις» στο παρελθόν έχει διαψευστεί παταγωδώς. Θα είναι λοιπόν ιστορικό λάθος αν θεωρήσουμε αυτό το ποσοστό ως «πάτωμα». Υπό σοβαρές πολιτικές προϋποθέσεις αυτό το ποσοστό μπορεί να γίνει εφαλτήριο, μέσα από την εμβάθυνση που ανέφερα. Δηλαδή, δεν μπορεί να μας χτυπάει κόσμος την πόρτα εδώ και εφτά χρόνια και να μην την ανοίγουμε. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο.
• Ποιος δεν άνοιξε την πόρτα;
Συλλογικά δεν την ανοίξαμε. Θες επειδή δεν ήμασταν οργανωτικά έτοιμοι ή μετά, στην περίοδο της διακυβέρνησης, επειδή είχαμε επενδύσει στη στελέχωση καθαρά του κυβερνητικού έργου. Τώρα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Εχουμε συσσωρεύσει πείρα.
Βρισκόμαστε στη θέση της ισχυρής αντιπολίτευσης έπειτα από 4,5 χρόνια διακυβέρνησης, πετύχαμε ένα αποτέλεσμα που καταγράφει απώλεια μόλις 4 μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2015. Ο κόσμος αποτίμησε και την τετραετία μας και το έργο μας, όπως και το πρόγραμμα που καταθέσαμε, και μας ψήφισε για πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Δεν δικαιούμαστε να τον διαψεύσουμε.
• Τι είδους αντιπολίτευση θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ; Κατηγορηθήκατε για εξάρσεις λαϊκισμού στο παρελθόν, που αντίστοιχα καταλογίσατε στους αντιπάλους σας όταν γίνατε κυβέρνηση κι εκείνοι αντιπολίτευση. Πώς θα πάτε τώρα, η εμπειρία σας τι λέει;
Η εμπειρία λέει ότι πάνω απ’ όλα πρέπει να έχουμε στον νου μας ότι έχουμε πίσω μας μια 4ετία διακυβέρνησης. Αυτό προδιαγράφει ένα πεδίο άσκησης πολιτικής. Συνεπώς, πρέπει να γνωρίζουμε πως κάθε φορά που ανοίγουμε το στόμα μας να αντιπολιτευτούμε θα μπορεί ο αντίπαλος να μας εγκαλέσει με βάση τα πεπραγμένα μας. Αυτό είναι λοιπόν το αδύνατο σημείο. Το ισχυρό σημείο είναι άλλο.
Για παράδειγμα, έχουμε κάνει 13 περιφερειακά συνέδρια και ξέρουμε από πρώτο χέρι τα πάντα για τις ανάγκες των περιοχών αυτών, ποια έργα γίνονται, σε ποια φάση υλοποίησης βρίσκονται, ποια χρηματοδότηση χρειάζεται. Από την άλλη, έχουμε μια συμπαγή στρατηγική για τη δημοσιονομική πολιτική, όπως επίσης και για την αναπτυξιακή στρατηγική.
Ολο αυτό το πλέγμα λοιπόν μπορεί να γίνει η πρώτη ύλη της επαφής μας με τον κόσμο που θέλουμε να προσεγγίσουμε. Εμείς πρέπει να αποδείξουμε στον κόσμο ότι την προγραμματική συζήτηση τη θεωρούμε ως μια συζήτηση διαρκείας που θέλουμε να την κρατήσουμε ζεστή.
• Σε λίγους μήνες λοιπόν θα κάνετε ένα συνέδριο. Τι να περιμένει από εκεί ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ; Θα έχουμε αλλαγές;
Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα το βράδυ των εκλογών είναι μια δήλωση που δεν επιδέχεται παρερμηνείες. Ο στόχος είναι ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ένα μικρό κόμμα σε οργανωμένη βάση, σε μεγάλο κόμμα που θα εκφράζει τον ειρμό της αριστερής προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης στην Ελλάδα με την ηγεμονία των ιδεών της Αριστεράς.
• Αρα μιλάμε για έναν νέο πολιτικό φορέα;
Επί της ουσίας θα έχει τα χαρακτηριστικά μιας αναγέννησης του πολιτικού μας φορέα. Δηλαδή, πρέπει να φτιαχτεί ένα μητρώο μελών καινούργιο, το οποίο θα συγκροτηθεί ανά την Ελλάδα μέσα από τα πλατιά καλέσματα που θα κάνουμε για να συζητάμε τις προτεραιότητές μας.
• Θα έχουμε π.χ. και αλλαγή ονόματος;
Δεν νομίζω ότι αυτό είναι το κρίσιμο θέμα ή ότι αποτελεί προτεραιότητα ώστε να ανοίξουμε συζήτηση γύρω απ’ αυτό. ΣΥΡΙΖΑ λεγόμασταν το 2004 όταν συγκροτηθήκαμε και με αυτό το όνομα σε 4 διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις πήραμε από 1,5 έως 2,2 εκατ. ψήφους. Θεωρώ δευτερεύουσα αυτή την κουβέντα, πραγματικά.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάστηκε και είχε στις λίστες του άτομα που προέρχονται από τη λαϊκή Δεξιά. Αυτό ήταν μια επιλογή που επίσης επικρίθηκε. Θα συνεχιστεί αυτό; Αν έρθουν δηλαδή κάποια άτομα από τη Δεξιά θα τα δεχθείτε;
Δεν συμφωνώ με όσους ενοχλήθηκαν επειδή στα ψηφοδέλτιά μας ήταν ο Κουίκ, η Παπακώστα ή ο Παπαχριστόπουλος. Σε αυτούς τους συντρόφους που ενοχλήθηκαν θα ήθελα να θυμίσω πως αυτοί οι άνθρωποι είτε συμμετείχαν στο κυβερνητικό σχήμα είτε στήριξαν την πορεία της διακυβέρνησής μας. Αρα όποιος ενοχλείται τώρα θα έπρεπε να ενοχλείται από πριν...
• Μα από την αρχή υπήρχε αυτή η ενόχληση...
Ναι. Να κάνουμε όμως και μια αποτίμηση πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω. Στην εποχή της συγκυβέρνησης με τον Καμμένο. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε την ώρα της επίλυσης του Μακεδονικού. Σε όλο το προηγούμενο διάστημα κανείς δεν μας εμπόδισε να εφαρμόσουμε την πολιτική μας.
Από το Μακεδονικό και μετά, το πρόβλημα έγινε δομικό. Αρα γιατί να μη θέλουμε ως συνεργαζόμενα κάποια πρόσωπα που προέρχονται από τη μετριοπαθή Κεντροδεξιά που επιθυμούν να αντισταθούν στον νεοφιλελευθερισμό που απειλεί να σαρώσει οτιδήποτε έχει μείνει στο κοινωνικό κράτος; Ρωτώ λοιπόν ευλόγως: Δεν χωράνε τέτοιοι άνθρωποι να συνεργαστούν μαζί μας;
Γιατί δεν χωράνε; Εδώ έχουμε μια συνολική επίθεση στο κοινωνικό κράτος. Δεν θα έπρεπε να συγκροτήσουμε ένα όσο το δυνατόν ευρύτερο μέτωπο για να αναχαιτίσουμε αυτή την επίθεση; Οι άνθρωποι λοιπόν που επέλεξαν να μην ακολουθήσουν τον Πάνο Καμμένο και μας στήριξαν βεβαίως κι έχουν θέση δίπλα μας, γιατί όχι; Ωστόσο, η δική μας προτεραιότητα παραμένει πάντα ο προοδευτικός κόσμος και γι’ αυτό άλλωστε οδηγηθήκαμε στη συνεργασία με τη «Γέφυρα».
• Εκτιμάτε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια τάση που υποστηρίζει την πολιτική των χαρακωμάτων, της διαφύλαξης της πολιτικής ιδεολογίας; Τι κόστος μπορεί να έχει αυτό;
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει από το να μη βάζει τις ιδέες του σε εφαρμογή. Τις ιδέες μας, αυτές που μας έφεραν στη θέση της διακυβέρνησης, τις διαφυλάσσουμε μόνο αν τις εφαρμόζουμε. Οι ιδέες δεν είναι για να γράφονται στο χαρτί και να μένουν. Είναι για να εφαρμόζονται.
Οταν το κάναμε, είχαμε την αναγνώριση από ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Ολοι πρέπει να υπερβούμε τον εαυτό μας. Οταν π.χ. βγάλαμε προς τα έξω τις ιδέες μας για την Ευρώπη, φτάσαμε στο σημείο ο Αλέξης Τσίπρας να είναι υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν. Οταν υποστηρίξαμε την αυτοτέλεια των κινημάτων, π.χ. τους «αγανακτισμένους», δεν μπήκαμε στη λογική να τους δούμε με καχυποψία όπως έκαναν άλλα αριστερά κόμματα, αλλά βρεθήκαμε ανάμεσά τους και μοιραστήκαμε τις ιδέες μας.
• Ας έρθουμε λοιπόν στο ΚΙΝ.ΑΛΛ., μια και στο δικό του κοινό απευθύνεστε μεταξύ άλλων. Ο κ. Κρεμαστινός επανέλαβε ξανά τη θέση του πως η συνεργασία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι μονόδρομος. Θα ήθελα να σχόλιό σας για το ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. θα πρέπει να κάνει τις επιλογές του. Αν δηλαδή θα συνεχίσει να ταυτίζεται με την πολιτική της Ν.Δ. ή θα πάρει θέση μιας προοδευτικής, αριστερής αντιπολίτευσης. Τώρα, σε ό,τι αφορά τις δηλώσεις Κρεμαστινού, όποιος τον παρακολουθεί πρέπει να τις θεωρεί αναμενόμενες.
Τις έχει ξανακάνει ο άνθρωπος και δεν νομίζω πως είναι ο μόνος μέσα στο ΚΙΝ.ΑΛΛ. που σκέφτεται έτσι. Και άλλοι πιστεύουν πως η γραμμή του ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν μπορεί να είναι η στρατηγική ήττα ενός αριστερού, προοδευτικού κόμματος. Υπό αυτή την έννοια λοιπόν κι εγώ θα μπορούσα να τις επαναλάβω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου