Ειλικρινά δεν ξέρω πως θα χαρακτηρισθούν οι μέρες που ζούμε από τους ιστορικούς του μέλλοντος και από τα παιδιά και τα εγγόνια μας, ωστόσο, αυτό που μπορούμε να πούμε με πάσα βεβαιότητα είναι πως οι...
στιγμές είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ. Από τη στάχτη, το απόλυτο μηδέν και τον σκοτεινό ορίζοντα όλα φαίνεται πως αλλάζουν και μαζί ετοιμάζονται ν’ αλλάξουν και την ιστορία του Παναθηναϊκού. Η εσωστρέφεια, η γκρίνια, η έλλειψη πίστης και οράματος έδωσαν τη θέση τους στην ελπίδα, το χαμόγελο, τη συμμετοχή και την πνοή. Οι Παναθηναϊκοί εμπνεύστηκαν, πίστεψαν και συσπειρώθηκαν. Ο γίγαντας κουνάει τα πόδια του, ο γίγαντας βαριανασαίνει αλλά ελπίζει πως θα σηκωθεί ορθώνοντας το ανάστημα των 111 χρόνων του.
Η πρόταση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου έμοιαζε με κάτι ουτοπικό και πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Η πρόταση του ήταν η μόνη που έπεσε στο τραπέζι με φόντο τη σωτηρία του Συλλόγου σε όλα τα επίπεδα. Ήταν τόσες, όμως, οι απογοητεύσεις και οι πίκρες που είχε νιώσει ο κόσμος του «τριφυλλιού» που έμοιαζε δύσκολο να πειστεί. Από την άλλη και ο ίδιος (και η οικογένεια του παλαιότερα) ήταν τόσες φορές που κλήθηκε μόνος του να σηκώσει το βάρος που πλέον φαινόταν το τέλος στον ορίζοντα. Από τις 28 Ιουνίου και έπειτα, ωστόσο, λες και τα πάντα άλλαξαν, λες και ξαναβρήκαμε την πίστη και την ελπίδα μας. Λες και όλοι αποφασίσαμε επιτέλους να κάνουμε το χρέος μας αφήνοντας πίσω κομμάτια του παρελθόντος που …πονούσαν και έτσουζαν. Οι Παναθηναϊκές δυνάμεις ενώθηκαν! Ναι, ενώθηκαν! Μα, για το …έθνος μας αυτό δεν είναι σύνηθες καθώς οι «πράσινοι» είμαστε γνωστοί για τις τάσεις φαγωμάρας και εμφύλιας διάθεσης.
Λες και ο καθένας αποφάσισε απλά να κάνει το χρέος του. Το γηπεδικό είναι πρώτη φορά έτοιμο να επιλυθεί και μετά από 30 χρόνια φαγούρας και υποσχέσεων είμαστε μπροστά στη λύση. Βλέπουμε πως με λίγη προσπάθεια θα πάρουμε τα κλειδιά στο χέρι για να μπούμε στο σπιτικό μας. Ξέρετε, αν για μια ζωή ολόκληρη μένεις στο ενοίκιο ή το σπίτι σου (Λεωφόρος) δεν χωράει όλα τα παιδιά σου δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πως θα μπεις σ’ ένα χώρο που θα σου αλλάξει και θα σου βελτιώσει τη ζωή. Πρώτη φορά βλέπουμε έναν πολιτικό να σκύβει και μετεκλογικά πάνω από το σοβαρότατο αυτό θέμα βιωσιμότητας και να βγαίνει μπροστά για να το λύσει.
Ο Κώστας Μπακογιάννης το κάνει και μακάρι να συνεχίσει να το κάνει και να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην Αθηναϊκή και την Παναθηναϊκή ιστορία. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος γεμίζει ενέργεια από την συσπείρωση και τη στήριξη των απλών φιλάθλων και αποφασισμένα βουτάει στα προβλήματα για να φέρει τη λύση. Μαζί με αυτά απογειώνει τον κόσμο με μια κίνηση από τα παλιά (Τζίμερ Φριντέτ) και μετατρέπει τη Μάνα του Λόχου σε μια πηγή αξιοπρέπειας που αρμόζει στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ο ΚΟΣΜΟΣ, ναι, ο ΚΟΣΜΟΣ, είναι όμως ο βασικότερος παράγοντας γιατί άλλαξε τη προσέγγιση του και συμμετέχει ενεργά. Στηρίζει και βοηθά. Παίρνει και αυτός μαζί με τον Δημήτρη τον Σύλλογο στις πλάτες του και ξυπνά αυτό τον γίγαντα που κοιμόταν.
Μια ωραία ανατριχίλα διαπερνά το δέρμα σου όταν βλέπεις τον Παναθηναϊκό να σηκώνει κεφάλι και να επανέρχεται. Φίλοι Παναθηναϊκοί δεν είναι εύκολο και θα είναι και επίπονο αλλά θα γίνει. Το «μόνο ενωμένοι γράφουμε ιστορία», γίνεται πράξη με το «τριφύλλι» να περνά σε άλλα επίπεδα λειτουργίας. Φίλοι Παναθηναϊκοί, τώρα που ξεκολλά το κάρο δεν περισσεύει κανείς. Τώρα τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την αναγέννηση του Συλλόγου. Τώρα θα αναπνεύσουμε ξανά. Δε μπορεί, κάποια στιγμή θα ανατείλει και ο ήλιος για το τριφύλλι.
ΥΓ: Τα μηνύματα, η συμμετοχή, η έμπρακτη στήριξη των απλών Παναθηναϊκών είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ. Συνεχίζουμε και ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ θα σηκωθεί. Και τότε; Αλίμονο…
ΥΓ2: Οι επιφανείς Παναθηναϊκοί θα ευαισθητοποιηθούν. Δε γίνεται αλλιώς. Δεν μπορεί ο απλός κόσμος να περιμένει να μπει ο μισθός του για να συμβάλλει από το υστέρημα του και οι επιφανείς να μη φανούν. Θα φανούν...
Δημήτρης Κοντός
sdna.gr
στιγμές είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ. Από τη στάχτη, το απόλυτο μηδέν και τον σκοτεινό ορίζοντα όλα φαίνεται πως αλλάζουν και μαζί ετοιμάζονται ν’ αλλάξουν και την ιστορία του Παναθηναϊκού. Η εσωστρέφεια, η γκρίνια, η έλλειψη πίστης και οράματος έδωσαν τη θέση τους στην ελπίδα, το χαμόγελο, τη συμμετοχή και την πνοή. Οι Παναθηναϊκοί εμπνεύστηκαν, πίστεψαν και συσπειρώθηκαν. Ο γίγαντας κουνάει τα πόδια του, ο γίγαντας βαριανασαίνει αλλά ελπίζει πως θα σηκωθεί ορθώνοντας το ανάστημα των 111 χρόνων του.
Η πρόταση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου έμοιαζε με κάτι ουτοπικό και πάρα πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Η πρόταση του ήταν η μόνη που έπεσε στο τραπέζι με φόντο τη σωτηρία του Συλλόγου σε όλα τα επίπεδα. Ήταν τόσες, όμως, οι απογοητεύσεις και οι πίκρες που είχε νιώσει ο κόσμος του «τριφυλλιού» που έμοιαζε δύσκολο να πειστεί. Από την άλλη και ο ίδιος (και η οικογένεια του παλαιότερα) ήταν τόσες φορές που κλήθηκε μόνος του να σηκώσει το βάρος που πλέον φαινόταν το τέλος στον ορίζοντα. Από τις 28 Ιουνίου και έπειτα, ωστόσο, λες και τα πάντα άλλαξαν, λες και ξαναβρήκαμε την πίστη και την ελπίδα μας. Λες και όλοι αποφασίσαμε επιτέλους να κάνουμε το χρέος μας αφήνοντας πίσω κομμάτια του παρελθόντος που …πονούσαν και έτσουζαν. Οι Παναθηναϊκές δυνάμεις ενώθηκαν! Ναι, ενώθηκαν! Μα, για το …έθνος μας αυτό δεν είναι σύνηθες καθώς οι «πράσινοι» είμαστε γνωστοί για τις τάσεις φαγωμάρας και εμφύλιας διάθεσης.
Λες και ο καθένας αποφάσισε απλά να κάνει το χρέος του. Το γηπεδικό είναι πρώτη φορά έτοιμο να επιλυθεί και μετά από 30 χρόνια φαγούρας και υποσχέσεων είμαστε μπροστά στη λύση. Βλέπουμε πως με λίγη προσπάθεια θα πάρουμε τα κλειδιά στο χέρι για να μπούμε στο σπιτικό μας. Ξέρετε, αν για μια ζωή ολόκληρη μένεις στο ενοίκιο ή το σπίτι σου (Λεωφόρος) δεν χωράει όλα τα παιδιά σου δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πως θα μπεις σ’ ένα χώρο που θα σου αλλάξει και θα σου βελτιώσει τη ζωή. Πρώτη φορά βλέπουμε έναν πολιτικό να σκύβει και μετεκλογικά πάνω από το σοβαρότατο αυτό θέμα βιωσιμότητας και να βγαίνει μπροστά για να το λύσει.
Ο Κώστας Μπακογιάννης το κάνει και μακάρι να συνεχίσει να το κάνει και να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στην Αθηναϊκή και την Παναθηναϊκή ιστορία. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος γεμίζει ενέργεια από την συσπείρωση και τη στήριξη των απλών φιλάθλων και αποφασισμένα βουτάει στα προβλήματα για να φέρει τη λύση. Μαζί με αυτά απογειώνει τον κόσμο με μια κίνηση από τα παλιά (Τζίμερ Φριντέτ) και μετατρέπει τη Μάνα του Λόχου σε μια πηγή αξιοπρέπειας που αρμόζει στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ο ΚΟΣΜΟΣ, ναι, ο ΚΟΣΜΟΣ, είναι όμως ο βασικότερος παράγοντας γιατί άλλαξε τη προσέγγιση του και συμμετέχει ενεργά. Στηρίζει και βοηθά. Παίρνει και αυτός μαζί με τον Δημήτρη τον Σύλλογο στις πλάτες του και ξυπνά αυτό τον γίγαντα που κοιμόταν.
Μια ωραία ανατριχίλα διαπερνά το δέρμα σου όταν βλέπεις τον Παναθηναϊκό να σηκώνει κεφάλι και να επανέρχεται. Φίλοι Παναθηναϊκοί δεν είναι εύκολο και θα είναι και επίπονο αλλά θα γίνει. Το «μόνο ενωμένοι γράφουμε ιστορία», γίνεται πράξη με το «τριφύλλι» να περνά σε άλλα επίπεδα λειτουργίας. Φίλοι Παναθηναϊκοί, τώρα που ξεκολλά το κάρο δεν περισσεύει κανείς. Τώρα τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την αναγέννηση του Συλλόγου. Τώρα θα αναπνεύσουμε ξανά. Δε μπορεί, κάποια στιγμή θα ανατείλει και ο ήλιος για το τριφύλλι.
ΥΓ: Τα μηνύματα, η συμμετοχή, η έμπρακτη στήριξη των απλών Παναθηναϊκών είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ. Συνεχίζουμε και ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ θα σηκωθεί. Και τότε; Αλίμονο…
ΥΓ2: Οι επιφανείς Παναθηναϊκοί θα ευαισθητοποιηθούν. Δε γίνεται αλλιώς. Δεν μπορεί ο απλός κόσμος να περιμένει να μπει ο μισθός του για να συμβάλλει από το υστέρημα του και οι επιφανείς να μη φανούν. Θα φανούν...
Δημήτρης Κοντός
sdna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου