Η απειλή είναι πραγματική...

Μόνο ο Πούτιν -αν το θελήσει- μπορεί να σταματήσει τον Ερντογάν...
 Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που κάνει λόγο για «στοχευμένα μέτρα» εναντίον της Τουρκίας για την εισβολή της κατοχικής δύναμης στη θάλασσα της Κύπρου, είναι χωρίς αμφιβολία θετική. Θα δούμε αν έχει και...
«δόντια», όπως λένε στη διπλωματική γλώσσα, αν θα φέρει αποτελέσματα. 
Παράλληλα απαιτείται μεγάλη προσοχή διότι η Βρετανία βυσσοδομεί εναντίον της Κύπρου και δυστυχώς αρχίζει να επηρεάζει και τις Ηνωμένες Πολιτείες. 
Έγιναν κάποια «ανάρμοστα» πράγματα τις τελευταίες μέρες από την πλευρά της Αμερικής, που δεν αρμόζουν σε όσα κάνουν η Κύπρος και η Ελλάδα για την αμερικανική υπερδύναμη. 
Εάν οι Εγγλέζοι επιτύχουν τον σκοπό τους, φοβάμαι πως θα αδυνατίσει η αμερικανική υποστήριξη. Και αυτό θα είναι μέγα λάθος των Ηνωμένων Πολιτειών. Διότι όταν κυριολεκτικά τους «έφτυσε» ο Ταγίπ Ερντογάν, η Αθήνα και η Λευκωσία τις στήριξαν στον ανώτατο βαθμό. Έπρεπε να εκτιμήσουν ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, που προέρχεται από την ριζοσπαστική Αριστερά, στάθηκε βράχος και η Ελλάδα έδωσε υποστήριξη όσο καμία άλλη χώρα στην περιοχή. 
Το ίδιο έκανε και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Χωρίς αμφιβολία οι στιγμές είναι δύσκολες για το νησί, διότι η επιθετικότητα της Τουρκίας δείχνει και μία αποφασιστικότητα για να προχωρήσει και πέραν της γεώτρησης. Η απειλή είναι πραγματική και εάν δεν υπάρξει στήριξη από εξωτερικούς παράγοντες ο ισλαμιστής Ερντογάν δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω. Δείχνει να μην υπολογίζει κανένα. Είναι εξαιρετική η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αλλά απαιτείται το κάτι παραπάνω. Και αυτό δεν είναι μόνο οι κυρώσεις, που οι Ευρωπαίοι θα αναγκαστούν να τις ανακοινώσουν και να τις υλοποιήσουν. 
Διότι η Κύπρος είναι και ευρωπαϊκό έδαφος. Είναι ελπιδοφόρα η ανακοίνωση της υποστήριξης της πρόσκλησης για την επιβολή “κατάλληλων μέτρων” και κατά προσώπων, αλλά απέναντι από το σίδερο πρέπει να υπάρχει ατσάλι. Και η Κύπρος είναι μικρή. Στη θάλασσα και τον αέρα δεν έχει τύχη καμία, αφού δεν διαθέτει μαχητικά αεροπλάνα και πολεμικά πλοία.
 Στο έδαφος τα πράγματα αλλάζουν. Μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά για αρκετό καιρό. Αλλά αν συμβεί το αδιανόητο, το νησί πρέπει να υποστηριχθεί απ’ έξω. Αυτό που έχει σημασία είναι να σταματήσει η Τουρκία την επιθετικότητά της και να αποσυρθεί από την κυπριακή ΑΟΖ. 
Ποιες δυνάμεις θα μπορούσαν να την αποτρέψουν;

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Μιχάλη Ιγνατίου, ΕΔΩ...