προβολέας εστίασε στα των εθνικών οίκων, όχι στα περί του μέλλοντος της ευρω-οικογένειας. Απ’ τη Γερμανία και τη Γαλλία έως την Πολωνία και την Ουγγαρία, η πολιτική αντιπαράθεση για τις ευρωεκλογές ήταν κατά βάση, αν όχι αποκλειστικά, εθνοκεντρική. Αρκετά τα παραδείγματα:
Στη Γερμανία, μόλις τρεις ημέρες πριν απ’ τις ευρωεκλογές, το SPD, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, κατέθεσε αιφνιδιαστικά πρόταση για την αύξηση των συντάξεων! Το μέτρο αποσκοπούσε στην ανακούφιση περίπου 3 εκατ. χαμηλοσυνταξιούχων. Και πριν ακόμη βγουν τα πρώτα αποτελέσματα είχε ήδη αρχίσει -και εκεί- η συζήτηση για πρόωρες εκλογές...
Στην Πορτογαλία, οι εκπαιδευτικοί προσπάθησαν να «ισοφαρίσουν» τις κουρεμένες απολαβές τους απ’ τα μέτρα λιτότητας της εποχής των «ευρωδιασώσεων» ελπίζοντας ότι, ενόψει των ευρωεκλογών, η κυβέρνηση δεν θα τους δυσαρεστούσε.
Στην Αυστρία όλη η προσοχή έπεσε πάνω στη φαγωμάρα Δεξιάς - Ακροδεξιάς για το σκάνδαλο της θρυλούμενης σχέσης του παραιτηθέντος ακροδεξιού αντικαγκελάριου Στράχε με τη ρωσική ολιγαρχία.
Στην Πολωνία κυριάρχησε το σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από ιερείς. Την αφορμή έδωσε η προβολή σχετικού ντοκιμαντέρ με υπαινιγμούς για τους δεσμούς της σημερινής εθνολαϊκιστικής κυβέρνησης της Βαρσοβίας με την Καθολική Εκκλησία. Απ’ την πλευρά του το κυβερνών κόμμα PiS προσπάθησε να παρουσιάσει τους υποστηρικτές των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ως «απειλή» για τα παιδιά.
Στην Ισπανία, ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ευρωεκλογές είχαν χαρακτήρα «επανακαταμέτρησης» της εκλογικής δύναμης των εγχώριων κομμάτων καθώς οι εθνικές εκλογές είχαν γίνει στις 28 Απριλίου. Η «επανακαταμέτρηση» ενδιέφερε κυρίως τους Σοσιαλιστές του PSOE, που προσπαθούν έκτοτε να σχηματίσουν κυβέρνηση. Ήθελαν να ξέρουν αν αυτή θα είναι συνεργασίας ή μειοψηφίας.
Στη Γαλλία ο Μακρόν απέφυγε συνειδητά τον προγραμματικό λόγο για το μέλλον της Ευρώπης. Αντ’ αυτού επέλεξε να στοχοποιήσει τη Λεπέν. Απ’ την άλλη όλο το πολιτικό φάσμα στη χώρα, απ’ τη Δεξιά έως τα «Κίτρινα Γιλέκα», καλούσαν τον κόσμο να καταψηφίσει τη «μακρονική» πολιτική. Όχι για την Ευρώπη, για τη Γαλλία...
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Νίκου Κυριακίδη εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου