Κατά κοινή ομολογία, η κίνηση της Φώφης Γεννηματά να οδηγήσει εκτός ΚΙΝ.ΑΛΛ. τον Ευάγγελο Βενιζέλο ήταν απρόσμενη. Κανείς δεν περίμενε μια τέτοια κίνηση ρήξης μία ημέρα πριν από τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών και έναν μήνα πριν από τις...
εθνικές εκλογές. Κανείς επίσης δεν είναι σε θέση να προβλέψει τις επιπτώσεις της για το κόμμα της. Μόνο εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν.
Θεωρητικά η ρήξη ενισχύει το αρχηγικό προφίλ της κ. Γεννηματά στο κόμμα της. Δεν ήταν όμως αυτό το κριτήριο που υπαγόρευσε τις αποφάσεις της απέναντι στον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Στην παραδοσιακή Κεντροαριστερά υπάρχουν ορισμένα ιστορικά στοιχεία που σφραγίζουν την ταυτότητά της.
Το βασικότερο είναι ο αντιδεξιός χαρακτήρας τον οποίο υπονόμευσε ο Ευάγγ. Βενιζέλος, όχι μόνο με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, υπό την ηγεσία του, στην κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά και με την πολιτική συμπεριφορά του στη συνέχεια. Η κίνηση της Φ. Γεννηματά να προκαλέσει τη ρήξη έχει σαφή αντιδεξιό συμβολισμό –τουλάχιστον φαινομενικά–, γιατί και η κ. Γεννηματά συμμετείχε τότε στην ίδια κυβέρνηση.
Για ποιο λόγο, όμως, χρειάστηκε τώρα στην ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. αυτός ο συμβολισμός; Η εξήγηση ίσως είναι απλή: το κόμμα της κ. Γεννηματά –όπως και όλα τα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης– θα δεχτεί ισχυρή πίεση στις εθνικές εκλογές, καθώς το ενδεχόμενο να τις κερδίσει –και μάλιστα με αυτοδυναμία– η Ν.Δ. ενισχύει στο έπακρο τα αντιδεξιά ανακλαστικά του κεντροαριστερού εκλογικού σώματος. Σε αυτά τα ανακλαστικά επενδύει ο ΣΥΡΙΖΑ για να κλείσει τη διαφορά με τη Ν.Δ.
Επομένως το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έπρεπε να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει μια πίεση από το κυβερνητικό κόμμα στην εκλογική του βάση. Η ρήξη με τον κ. Βενιζέλο υποτίθεται ότι το θωρακίζει απέναντι στα αντιδεξιά διλήμματα. Αφού το κόμμα της κ. Γεννηματά έχει στόχο να «επαναπατρίσει» ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, η επιστροφή στις αντιδεξιές ρίζες ήταν μονόδρομος.
Από την άλλη, όμως, διατηρείται η κορυφαία αντίφαση, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται ο βασικός αντίπαλος για το ΚΙΝ.ΑΛΛ., και άρα δίκαια αναρωτιέται κανείς ποια είναι η ουσιαστική διαφορά στις θέσεις Γεννηματά και Βενιζέλου, που ήδη ανταλλάσσουν βαριές κατηγορίες...
efsyn.gr
εθνικές εκλογές. Κανείς επίσης δεν είναι σε θέση να προβλέψει τις επιπτώσεις της για το κόμμα της. Μόνο εκτιμήσεις μπορούν να γίνουν.
Θεωρητικά η ρήξη ενισχύει το αρχηγικό προφίλ της κ. Γεννηματά στο κόμμα της. Δεν ήταν όμως αυτό το κριτήριο που υπαγόρευσε τις αποφάσεις της απέναντι στον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Στην παραδοσιακή Κεντροαριστερά υπάρχουν ορισμένα ιστορικά στοιχεία που σφραγίζουν την ταυτότητά της.
Το βασικότερο είναι ο αντιδεξιός χαρακτήρας τον οποίο υπονόμευσε ο Ευάγγ. Βενιζέλος, όχι μόνο με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, υπό την ηγεσία του, στην κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά και με την πολιτική συμπεριφορά του στη συνέχεια. Η κίνηση της Φ. Γεννηματά να προκαλέσει τη ρήξη έχει σαφή αντιδεξιό συμβολισμό –τουλάχιστον φαινομενικά–, γιατί και η κ. Γεννηματά συμμετείχε τότε στην ίδια κυβέρνηση.
Για ποιο λόγο, όμως, χρειάστηκε τώρα στην ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. αυτός ο συμβολισμός; Η εξήγηση ίσως είναι απλή: το κόμμα της κ. Γεννηματά –όπως και όλα τα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης– θα δεχτεί ισχυρή πίεση στις εθνικές εκλογές, καθώς το ενδεχόμενο να τις κερδίσει –και μάλιστα με αυτοδυναμία– η Ν.Δ. ενισχύει στο έπακρο τα αντιδεξιά ανακλαστικά του κεντροαριστερού εκλογικού σώματος. Σε αυτά τα ανακλαστικά επενδύει ο ΣΥΡΙΖΑ για να κλείσει τη διαφορά με τη Ν.Δ.
Επομένως το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έπρεπε να βρει τρόπο να αντιμετωπίσει μια πίεση από το κυβερνητικό κόμμα στην εκλογική του βάση. Η ρήξη με τον κ. Βενιζέλο υποτίθεται ότι το θωρακίζει απέναντι στα αντιδεξιά διλήμματα. Αφού το κόμμα της κ. Γεννηματά έχει στόχο να «επαναπατρίσει» ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, η επιστροφή στις αντιδεξιές ρίζες ήταν μονόδρομος.
Από την άλλη, όμως, διατηρείται η κορυφαία αντίφαση, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται ο βασικός αντίπαλος για το ΚΙΝ.ΑΛΛ., και άρα δίκαια αναρωτιέται κανείς ποια είναι η ουσιαστική διαφορά στις θέσεις Γεννηματά και Βενιζέλου, που ήδη ανταλλάσσουν βαριές κατηγορίες...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου