Επήλθε μάλλον ο καιρός να αλλάξει δέρμα η Αριστερά, να απαλλαγεί από παρωχημένες ιδέες – από εκείνες μάλιστα που την είχαν διασπάσει σε χίλια κομμάτια, το κάθε ένα από τα...
οποία διεκδικούσε το αλάθητο αυτών των ιδεών για λογαριασμό του. Είναι απορίας άξιο πώς από τα σπλάχνα της έγκυροι (;) αναλυτές δεν είχαν δει την κατάληξή της, με τα τόσα και τέτοια μυαλά που κουβαλούσε, σε αυτά τα ποσοστά. Η κοινωνία τής έχει στρέψει την πλάτη και η Αριστερά θεωρεί ότι η κοινωνία έχει άδικο, ότι δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένη και άλλες αερολογίες.
Καιρός να ακολουθήσουν το παράδειγμα του κ. Λαφαζάνη και να παραιτηθούν από την αίγλη που νομίζουν ότι φέρει ο κάθε αρχηγίσκος και να κοιτάξουν να δουν πώς μπορεί να διαμορφωθούν οι συνθήκες ώστε να βγει στο πολιτικό προσκήνιο η υγιής κοινωνία, μια κοινωνία που να ξέρει τι θέλει και ποια είναι τα δικαιώματά της και να τα διεκδικεί απαιτώντας συμμετοχή σε αυτό το πολίτευμα-καρικατούρα δημοκρατίας.
Αυτό βέβαια είναι ουτοπία, σου λένε οι πολλοί, αλλά και αυτοί κάποτε σε μια ουτοπία στηρίχτηκαν και μετεξελίχθηκαν – και ας πήραν στραβό δρόμο, ας θαμπώθηκαν από τα νέον της εξουσίας [και ίσως και από έναν άλλο, διαφορετικό τρόπο ζωής].
Γιατί το ενδεχόμενο να μονιάσουν και να τα βρουν μεταξύ τους είναι ανύπαρκτο και ως έννοια ακόμη. Ο φιλελευθερισμός έχει εισχωρήσει παντού, ακόμη και στα πιο φτωχά νοικοκυριά και μάλιστα όχι με τη βία, παρά με τη σύμφωνη γνώμη των κατοίκων· μάλιστα είναι πολύ πιο ελκυστικός και αποδεκτός από την έκκληση που τους απευθύνουν οι αριστεροί παλαιάς και νέας κοπής για αντίσταση στον καπιταλισμό ή υφαρπαγή της εξουσίας [το τελευταίο δοκιμάστηκε και απέτυχε, παταγωδώς δε].
Αυτά που υποστηρίζουν μερικοί, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική αριστερή δύναμη που μπορεί να αντισταθεί στον φιλελευθερισμό, τη Δεξιά και την Ακροδεξιά, δεν πείθουν, άσε που είναι και αφελή, διότι μεταμορφώνονται άπαντες άμα τη καταλήψει της εξουσίας και φέρονται σαν καλοί και υπάκουοι φιλελεύθεροι.
Αυτά [εμφάνιση της κοινωνίας στη λήψη αποφάσεων], θα πουν μερικοί, αφορούν το μέλλον, το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε. Ε, τι να κάνουμε, όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε, τι άλλο; Ο,τι και να κάνουν τα επιτελεία, η ετυμηγορία δεν φαίνεται να αλλάζει. Ισως είναι μια ευκαιρία για τους πολιτικούς της Αριστεράς αλλά και για τους διανοητές της να αλλάξουν ρότα, αφού πρώτα βέβαια αλλάξουν τους εαυτούς τους, αφού γίνουν καλύτεροι πολίτες και αφού, πάνω από όλα, συναντηθούν ξανά με την πραγματικότητα – δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Τώρα, για να συνεννοούμεθα: Δεν χαίρεται κανείς με την επέλαση αυτής μάλιστα της Δεξιάς [Βορίδηδες, Αδώνιδες κ.ά.] αλλά μην ξεχνάμε να διερωτώμεθα ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος για αυτήν τη δυσάρεστη προοπτική. Παρ' όλα αυτά κάτι πρέπει να γίνει λένε όσοι φοβούνται την επικράτηση της Δεξιάς. Τι, όμως;
efsy.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου