λάθος, πρωτίστως γιατί γίνεται με εξαιρετικά παρωχημένη, παλαιοκομματική ματιά. Οι εποχές των αιρετών, κομματικών σμπίρων, πέρασαν ανεπιστρεπτί.
Ευτυχώς. Σήμερα ουδείς σοβαρός εκπρόσωπος της αυτοδιοίκησης ψάχνει μονοσήμαντο κομματικό χρίσμα, ενώ αντίθετα τα κόμματα είναι αυτά που ψάχνουν «σιγουράκια» στις τοπικές κοινωνίες για να τα περιβάλλουν με τα χρώματα της σημαίας τους.
Η ανάλυση επομένως των εκλογικών αποτελεσμάτων για δήμους και περιφέρειες σε όρους χρωματικών απεικονίσεων του χάρτη είναι εντελώς αποπροσανατολιστική και παραπέμπει σε άλλες εποχές, όπου πράγματι η ανάδειξη δημάρχου ή περιφερειάρχη είχε πρωτίστως κομματικό πρόσημο.
Η απεξάρτηση των υποψηφίων από στενές κομματικές εξαρτήσεις, ιδίως στους δήμους όπου τα κριτήρια επιλογής και καταλληλότητας διαφέρουν, είναι ασφαλώς δείγμα πολιτικού πολιτισμού. Πρέπει να χαιρόμαστε για τον σταδιακό απογαλακτισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης από τα γρανάζια των κομματικών μηχανισμών. Γιατί αυτό αποτελεί την μόνη εγγύηση ότι οι προτεραιότητες των αιρετών θα έχουν σχέση με τα πραγματικά προβλήματα του τόπου τους.
Στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές είχαμε πολλά παραδείγματα ανάδειξης αιρετών, χωρίς εμφανή κομματική στήριξη, θριαμβευτική επικράτηση πολυσυλλεκτικών παρατάξεων, ακόμη και δημάρχους μεγάλων αστικών κέντρων που εξελέγησαν με την σημαία μικρότερων κομμάτων στα άκρα του πολιτικού φάσματος.
Στην Περιφέρεια Στερεάς παραλίγο να κάνει το «μπαμ» ο ανεξάρτητος ακτιβιστής Απόστολος Γκλέτσος που σε κάθε περίπτωση έκλεψε την παράσταση. Όχι προφανώς, επειδή με τις κατά καιρούς «προχωρημένες» τηλεοπτικές τοποθετήσεις του γοήτευσε τους gay αγρότες της Φθιώτιδας, αλλά επειδή κάτι καλό έκανε ως δήμαρχος στην ιδιαίτερη πατρίδα του στην Στυλίδα. Το βλέπεις απλά περνώντας απ΄έξω. Κι άμα λίγο ρωτήσεις μαθαίνεις ότι εκτός από το ρεσάλτο στα εκχιονιστικά ο Αποστόλης έκανε και κοινωνική πολιτική. Βοηθούσε τους φτωχούς και τους ανήμπορους. Κι αυτό διαδόθηκε…
Στην Κρήτη…ισόβιος άρχοντας αναδεικνύεται ο Σταύρος Αρναουτάκης. Οχι προφανώς λόγω των…καταπράσινων καταβολών του. Ούτε επειδή ένα φεγγάρι τον στήριξε κι η Δράση του Μάνου…Απλούστατα επειδή κάτι καλό έχουν δει οι συμπατριώτες του από την παρουσία του στην Περιφέρεια. Και γι αυτόν τον τιμούν αδιαλείπτως με την ψήφο τους.
Στην τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, την Πάτρα, δήμαρχος για δεύτερη φορά βγαίνει υποψήφιος με την στήριξη του…απολιθωμένου Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, ένας τύπος που μοιάζει με λυκειάρχη ελληνικής ταινιας του 60, σα να χει βγει από την ίδια μηχανή κοπής με τον δεξιό πρώην δήμαρχο Καλαμάτας και νυν Περιφερειάρχη, τον Νίκα. Ξαφνικά όλοι οι Πατρινοί έγιναν νοσταλγοί της ΕΣΣΔ και οπαδοί του Κουτσούμπα; Προφανώς και όχι. Ο κ. Πελετίδης απλά επιβραβεύεται για την πρώτη θητεία του που κρίθηκε από την τοπική κοινωνία επιτυχημένη.
Στα Γιάννενα η μάχη μεταξύ δύο αξιοπρεπέστατων υποψηφίων της κεντροαεριστέρας κρίθηκε στο νήμα με την επικράτηση τελικά ενός διακεκριμένου Εβραίου γιατρού, που φαίνεται εξαιρετικά δημοφιλής στην ιστορική πρωτεύουσα της Ηπείρου. Κανείς δεν μπήκε στη λογική να κοιτάξει από ποιο κόμμα προέρχεται και πολύ περισσότερο το θρήσκευμα του. Στην Περιφέρεια Ηπείρου από την άλλη ο (σαμαρικός) Καχριμάνης δεν επανεξελέγη επειδή πήρε το γαλάζιο χρίσμα, αλλά επειδή αποδείχτηκε πολύ πρακτικός και αποτελεσματικός στην άσκηση των καθηκόντων του.
Στην Αθήνα το αποτέλεσμα ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο αλλά με έναν υποψήφιο που κέρδισε άνετα επειδή έκανε ανοίγματα και εκτός ψηφοφόρων ΝΔ. Είναι βέβαιον ότι ο Κώστας Μπακογιάννης αν δεν ήταν ανηψιός του Κυριάκου, θα είχε κάνει τα αδύνατα δυνατά να αποφύγει το κομματικό χρίσμα. Εξού και το 47% που απέσπασε στον πρώτο γύρο θα ήταν τραγικό λάθος να ερμηνευθεί ως δεξιά ψήφος. Στον Πειραιά επίσης η δημαρχία δεν κρίθηκε με βάση τις κομματικές προτιμήσεις, αλλά μάλλον με οπαδικούς-ποδοσφαιρικούς όρους.
Στην ένδοξη Σπάρτη αναδείχτηκε δήμαρχος ένας πρώην εκπρόσωπος του κατεστημένου που αποφάσισε να…εγκαταλείψει τα εγκόσμια της πολύβουης πρωτεύουσας. Ο Πέτρος Δούκας κέρδισε τον παραδοσιακό τοπικό υποψήφιο της ΝΔ, κυρίως επειδή η τοπική κοινωνία θεωρεί πώς με την εμπειρία του από την κεντρική πολιτική σκηνή θα μπορέσει να βοηθήσει αποτελεσματικά την πόλη.
Αμ στο Βόλο; Αποθεώθηκε εκ νέου ο αντισυμβατικός Αχιλλέας Μπέος. Μάλλον οχι για την ροπή του στις βωμολοχίες και τα…καντήλια, αλλά προφανώς επειδή έκανε κάποιο έργο και οι Βολιώτες θεωρούν ότι με τον τσαμπουκά του ξεπερνά τις αγκυλώσεις της κεντρικής γραφειοκρατίας, κοιτώντας πάντα το συμφέρον της πόλης του.
Στην Θεσσαλονίκη τέλος οι κομματικές υποψηφιότητες πήγαν περίπατο. Επικράτησαν τα αουτσάιντερ και στο τέλος εξελέγη δήμαρχος αυτός που ήθελαν οι πολίτες και όχι αυτοί που προωθούσαν τα επιτελεία των κομμάτων στην Αθήνα!
Επομένως τα χρώματα του χάρτη είναι πολύ σχετικά στην εποχή μας όταν μιλάμε για αιρετούς. Οι τοπικές κοινωνίες έχουν μάθει να ασχολούνται με τα προβλήματα τους και να επιλέγουν τους αρίστους για τους τα λύσουν μακριά από κομματικούς φανατισμούς και παρωπίδες. Ο χάρτης της αυτοδιοίκησης δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι μονόχρωμος γιατί κάθε γωνιά της πατρίδας μας έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και μοναδικότητες.
Γιώργου Χαρβαλιά, ΗellasJournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου