30.5.19

To μενού του Σταύρου και η κερασμένη ρακή...


Κατ αρχάς οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι τον Σταύρο Θεοδωράκη δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Πέρασε από το τραπέζι που...
καθόμουν μια φορά το πάλαι ποτέ στο Αλάτσι και του σχολίασα την περίεργη ιδέα να έχει κόλλυβα στο μενού του. Με κέρασε μια ρακή και η γνωριμία μας έμεινε εκεί.

Ομως τον παρακολουθούσα πάντα ως δημοσιογράφο όταν έκανε..
εκπομπές ξεχωριστής ποιότητας και βέβαια αργότερα στην πολιτική. Η αλήθεια είναι ότι απέτυχε. Το αναγνώρισε άλλωστε ο ίδιος, δεν χρειάζεται να του το επισημάνει κάποιος τρίτος.
Ο κόσμος περίμενε από αυτόν πολλά περισσότερα απ’ όσα φάνηκε ότι μπορούσε να δώσει. Δεν έγινε ο Ελληνας Μακρόν όπως ίσως φιλοδοξούσε. Δεν κατάφερε να εκφράσει αποτελεσματικά την ανάγκη σοβαρότητας και σύγχρονης μετριοπάθειας στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Ισως αν δεν υπήρχε ο Μητσοτάκης να είχε εκ των πραγμάτων λίγο μεγαλύτερο πολιτικό κοινό για να μπορέσει να απευθυνθεί. Ίσως αν είχε επιλέξει να ενώσει τις δυνάμεις του μαζί του σε μια κρίσιμη περίοδο και αν δεν εξέπεμπε αυτή την περίεργη πολιτική αμφιθυμία τα πράγματα να ήταν αλλιώς.

Ο ίδιος πήρε τις αποφάσεις του και πλήρωσε το τίμημα...

Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου που υπογράφει ο Μάριος Νομικός στο protagon EΔΩ υπό τον τίτλο «Δρυός πεσούσης και Σταύρου παραιτηθέντος».

Δεν υπάρχουν σχόλια: