Θέλεις να μιλήσεις για όλα, κι απέναντί σου ο πρωθυπουργός που του διευκόλυνες αφόρητα το έργο, με την μονομανή και εμμονική τάση να ζητάς τόσα χρόνια εκλογές.Τι διάλεξες από την ρητορική τέχνη; Την...
μετά παύσεων πολλών ομιλία. Ίσως επειδή νόμισες πως δεν χρησιμοποίησες λέξεις, αλλά πρόκες, να εντυπώνονται στις φιλικές ακοές. Την ένταση με την οποία συνηθίζεις να δηλώνεις έμφαση, που προκαλεί χειροκροτήματα της παράταξής σου, είδες πως δεν δούλευε και την μείωσες.Διότι δεν πρόβλεψες πως οι συριζαίοι θα φωνασκούσαν.
Κανένα άλλο τρικ; Ναι, ήταν η συχνή επανάληψη, κανονικό ντουμπλάρισμα, κάθε πρότασής σου εκτός έρκους οδόντων. Στην επίμονη γλωσσαλγία και ταχυλογία του ρεμπεσκέ, επανέλαβες το εύρημα των περισσοτέρων ομιλιών του Καρατζαφέρη. Δεν έπιασε. Φάνηκες διστακτικός, όχι πείσμων και στοχαστικός.
Στο μπούγιο απαντάμε με μπούγιο. Εσύ, σα να μιλούσες με τεταμένο το μικρό δαχτυλάκι, όπως οι γερόντισσες όταν αποφασίζουν να είναι ευγενικές, το τεντώνουν πίνοντας τον καφέ.
Φαντάζομαι τι σου πρότειναν: στην αγαρμπωσύνη του πρωθυπουργού, αναπόφευκτη, επειδή έπρεπε να καλύψει πολλές πομπές με δήθεν χειμαρρώδες ύφος, εσύ υποτίθεται πως θα ήσουν βράχος. Δήθεν αντίθεση χαρακτήρων και έτσι.
Αλλά τα τριαντάρια που βγάζεις κάθε τόσο, δεν μετράνε. Είσαι ο κύριος υπαίτιος της θεωρίας πως οι συριζαίοι θα περιοριστούν στην μονοψήφια σαλοτραπεζαρία τους. Και αυτή η θεωρία ήταν ανόητη, κι ας σου επέτρεπε να βγάζεις και τα παραμικρά άντερα του προγράμματός σου, αποσπασματικά, καθώς οι βογιάροι του κόμματός σου απείχαν εντυπωσιακά από την διαμόρφωση μιας διαφορετικής πολιτικής. Χωρίς Καραμανλή και Ντορικούς, μόνο με Σαμαρά και δύο δραστήριους του ΛΑΟΣ, τι πουλιά θα βγάλεις;
Στην καλύτερη περίπτωση, θα σου φορτώσουν συνεταιράκια από την δεξαμενή του Σύριζα, ενώ αν σου συντύχει αυτοδυναμία, οι 180 που ονειρεύεσαι θα μείνουν όνειρο απατηλό.
Έχεις λίγο καιρό να μάθεις να μιλάς δημοσίως. Δεν είναι κατόρθωμα να περιβάλλεσαι από θαυμαστές. Από τον καιρό της ακμής του Μπιρσίμ, η εξόγκωση του θαυμασμού είναι επάγγελμα με δικό του ΑΦΜ. Σου λείπουν ατάκες επειδή δεν τις πιστεύεις σου λείπει βάθος πεδίου και επείγουσα απόκρυψη της μελαγχολίας του βλέμματός σου.
Περνάμε, γενικώς, περίοδο που οι πρωτοκλασάτοι πολιτικοί δεν χωράν στα ρούχα τους. Τα δικά σου ρούχα κλαίνε επάνω σου.
Πετεφρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου