Δυο αναμνήσεις από το όχι και πολύ μακρινό παρελθόν, χρήσιμες για να διαπιστώσουμε ότι στην πολιτική -και στη δημοσιογραφία- κάνει κύκλους η...
πρακτική προσφυγής στην ευτέλεια, όταν υπάρχει ένδεια επιχειρημάτων- και ήθους.
Πρώτα πάμε στο «βρόμικο 89», για να θυμηθούμε ότι ένα από τα εργαλεία του Κώστα Μητσοτάκη και της μιντιακής κομπανίας που τον στήριζε για να πλήξουν τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν η πολιτική της κλειδαρότρυπας.
Ο επικοινωνιακός μηχανισμός της ΝΔ εστίαζε στην κρεβατοκάμαρά του τότε Πρωθυπουργού, μετατρέποντας τη χυδαιότητα σε «ενημερωτικό» υλικό.
Μετά να θυμηθούμε το 1993, όταν ο Μητσοτάκης αποκαλούσε «χαμαιτυπείο» συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό της εποχής- παρότι όπως απεδείχθη ο ιδιοκτήτης του υπήρξε γενναιόδωρος απέναντί του. Ο ίδιος απέδωσε την ανατροπή του από τον Αντώνη Σαμαρά στην εξυπηρέτηση των «διαπλεκομένων συμφερόντων»- στα οποία ανήκε και ο εν λόγω σταθμός.
Είναι δυο περίοδοι στις οποίες ο Μητσοτάκης υπήρξε πρώτα θύτης και μετά θύμα. Συνιστά φάρσα της Ιστορίας ότι σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε κακόγουστη σύνθεση αναβίωσης αυτών των περιόδων -για λογαριασμού του υιού Μητσοτάκη πλέον.
Από τη στιγμή που ο Κυριάκος ετέθη αυτοβούλως υπό την προστασία του ανθρώπου που ανέτρεψε τον πατέρα του , ήταν αναμενόμενο ότι θα κατέληγε στα χέρια και των δυο -ετερόκλιτων πλην συμπορευόμενων- μιντιακών ομίλων που ασκούνται στο μπούλινγκ κατά του Τσίπρα.
Παρένθεση: Η ιστορία εκδικείται. Όταν εξαγόρασε την «Καθημερινή» ο Κοσκωτάς, ο πατήρ Μητσοτάκης είπε ότι συναντήθηκε με τον απατεώνα γιατί ευλόγως ενδιαφερόταν να μην αλλάξει πολιτική μια ιστορική «εφημερίδα της παράταξης». Όταν ένα μιντιακό συγκρότημα της άλλης παράταξης αλλάζει πολιτική δεν υπάρχει θέμα. Κλείνει η παρένθεση.
Αυτοί οι δύο μιντιακοί όμιλοι, προκειμένου να στηρίξουν- τον εργαλειοποιημένο υπέρ των συμφερόντων τους -νεώτερο Μητσοτάκη, αναπαράγουν και τις μεθόδους του παλαιότερου. Τη θέση της πολιτικής παίρνει το κουτσομπολιό, η παραπολιτική και η παραδημοσιογραφία, με ρητορεία που απευθύνεται στα κατώτερα αισθήματα της κοινωνίας.
Έτσι ανάγεται σε μέγα πολιτικό ζήτημα η πρόσκληση του Πρωθυπουργού στο σκάφος μιας επίσημης συνεργάτιδας του -που ακούσθηκε και για υποψήφια δήμαρχος Αθηναίων με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Για την ακρίβεια μιας -πλούσιας- οικογένειας που δεν έχει σχέση με τη διαπλοκή, ούτε εμπλέκεται με κρατικές προμήθειες, όπως άλλωστε η οικογένεια Αγγελοπούλου που επίσης είχε υποστηρίξει τον Τσίπρα, χωρίς την παραμικρή ιδιοτέλεια.
Αυτό προβάλλεται ως έγκλημα καθοσιώσεως από τους πιο διακεκριμένους χυδαιολόγους του Νεομητσοτακισμού- απεχθή πρόσωπα: απεργοσπάστες και αποσυνάγωγους της ΕΣΗΕΑ. Με την επίσημη σφραγίδα της ΝΔ που δηλώνει… απογοήτευση επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρκούντος αριστερός-έτσι όπως αντιλαμβάνονται την Αριστερά: αιμοσταγείς, εαμοβούλγαροι, με κονσερβοκούτια στα χέρια.
Η ουσία είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης στρέφεται πλέον μονίμως στα χτυπήματα κάτω από τη μέση. Αντιπολιτευτικό κατάντημα. Ήταν εξ αρχής λαϊκιστής -για όσους έβλεπαν πίσω από τις υποκριτικές διακηρύξεις του. Τώρα διολισθαίνει περισσότερο. Αν δεν είναι αυτό λαϊκισμός τι είναι; Επαναφέρει στη ΝΔ στο πιο σκοτεινό παρελθόν της. Χωρίς ιερό και όσιο.
Το δείχνει άλλωστε η χωρίς φραγμούς εκμετάλλευση της αναπηρίας του υποψήφιου ευρωβουλευτή Κυμπουρόπουλου -του «Στέλιου», όπως τον λέει σα να είναι παλιά φιλαράκια. Με πρόσχημα τον Πολάκη, του οποίου ο λόγος στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν περιέχει τίποτε υβριστικό ή μειωτικό. Ήταν πολιτική κριτική και έτσι την αντιμετώπισε και ο ίδιος ο Κυμπουρόπουλος αρχικά. Κι ύστερα ήλθαν οι μέλισσες.
Προφανώς στο επικοινωνιακό επιτελείο της ΝΔ έχουν αποφασίσει να ρίξουν, όπως το 1988-89, την πολιτική αντιπαράθεση στο βούρκο. Η αδυναμία του Μητσοτάκη να αντιπαρατεθεί πολιτικά με τον Τσίπρα, να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της πολιτικής που έχει ανάγκη η χώρα- αλλά και στις απαιτήσεις της σκηνοθεσίας που διαμορφώνει τη δημόσια παρουσία του- στρέφει τους επιτελείς του στις πιο ακραίες πρακτικές του αμερικανικού πολιτικού μάρκετινγκ. Φαιά προπαγάνδα και φαιά πολιτική…
Κακό του κεφαλιού τους. Όλα αυτά δεν αίρουν τη γενική διαπίστωση ότι στην πολιτική κονίστρα ο Κυριάκος είναι χαμηλό μέγεθος -το λέει και η Φωτεινή Πιπιλή. Αυτά που κάνουν για να τον ψηλώσουν είναι βούτυρο στο ψωμί του Τσίπρα. Αλλά είναι και καταστροφή της πολιτικής.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν πλέον στη συντηρητική παράταξη -και στη ΝΔ- κάποιοι σώφρονες να σταματήσουν αυτό το χάλι. Προτού ανατινάξει το κόμμα τους η ομάδα των ίματζ μέικερς και των «αναλυτών στρατηγικής» που το διοικεί.
Μόνο τυφλοί δεν βλέπουν ότι οι συνταγές φτηνής επικοινωνίας για να καλυφθούν οι φιλοδοξίες ενός κληρονόμου που διεκδικεί την εξουσία ως δικαίωμα και τεκμήριο ικανοτήτων που του αμφισβητήθηκαν οδηγούν στο τέλος του και το δεύτερο μεγάλο κόμμα της Μεταπολίτευσης. Όπως ακριβώς έγινε και με το άλλο.
ΥΓ: Σε ό,τι αφορά τον Αλέξη Τσίπρα προφανώς είχε κάθε δικαίωμα να αποδεχθεί την πρόσκληση μιας συνεργάτιδάς του. Άλλωστε η Αριστερά δεν βρίσκεται στην εποχή της τραγιάσκας. Και φυσικά ως πρωθυπουργός δεν θα κριθεί από αυτό. Αλλά η πολιτική είναι σαν τη μοναστική ζωή ενίοτε: επιβάλλει περιορισμούς. Ειδικά σε περίοδο ανελέητων αναμετρήσεων, με τους αντίπαλους που δεν ορρωδούν προ ουδενός , όταν δείχνεις φτερό θα πυροβολήσουν…
anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου