Αμήχανοι εμφανώς και επιμελώς χαμογελαστοί, υπουργοί, βουλευτές και λοιποί κουμουνδουριστές αξιωματούχοι βγαίνουν απ’ το βράδυ της Κυριακής στο γυαλί για να...
εξηγήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα και τους λόγους που το καθιστούν αναστρέψιμο – η αισιοδοξία εδράζεται στην καλή θέληση, αλλά και στην έλλειψη ευφυΐας, σπεύδω να παραφράσω τον Γκράμσι. Εμφορούμενες από το αναγνωστάκειο πνεύμα τού «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει» οι κυρίες Τασία Χριστοδουλοπούλου και Σία Αναγνωστοπούλου «δεν παραδέχτηκαν την ήττα». Τα ’καναν μούσκεμα στην προσπάθεια «να συντηρήσουν άφθονες φωλιές νερού μέσα στις φλόγες», ισχυριζόμενες ότι το κόμμα τους δεν έχασε.
Λαλίστατες όσο και λακωνικές, διαπίστωσαν πως η πτώση κατά δώδεκα μονάδες από τον Σεπτέμβριο του αλήστου μνήμης ’15 δεν ήταν δα καταστροφή. Η διατήρηση υψηλού ποσοστού, αντιθέτως, θα μπορούσε να θεωρηθεί νίκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ καθιερώνεται αμετακλήτως ως δεύτερος πόλος του δικομματισμού, υπογράμμισαν ένιοι συνάδελφοί τους. Τετράγωνη λογική, που μάχεται λυσσωδώς με την κοινή τοιαύτη και τη συντρίβει κατά μήκος, κατά πλάτος και ασφαλώς κατά κράτος. Εξ ου και επιχείρησαν να τη στρογγυλέψουν κομμάτι ορισμένα προβεβλημένα στελέχη.
Λιλιπούτεια απήχηση στους ψηφοφόρους, λιθοβολισμός του ορθολογισμού. Αλλοι τα ’βαλαν με τους αχάριστους εκλογείς, αλλά οι περισσότεροι είναι εντελώς αλλού. Μακριά νυχτωμένοι. Οπως ο Πάνος Σκουρλέτης, όστις απέδωσε, μεταξύ άλλων, το πατατράκ και στο ότι άργησαν να απαλλαγούν από την παρουσία του κατακαημένου Καμμένου. Το διαζύγιο με τον άλλοτε ακροδεξιό παρτενέρ τους, υποστήριξε, έπρεπε να ’χε τάχα επικυρωθεί αμέσως μετά την «έξοδο» από το μνημόνιο, τον Αύγουστο του 2018. Η παραμονή του ώς τον Ιανουάριο του 2019 έβλαψε την κυβέρνηση, η οποία αδυνατούσε να διαδώσει τα θετικά μέτρα, ασχολούμενη διαρκώς με την επί ματαίω κάλυψη των παρασπονδιών του έτερου εταίρου.
Ο γραμματέας κοτζάμ Κεντρικής Επιτροπής, ωστόσο, δεν υποψιάστηκε καν, δεν του πέρασε ούτε ξώφαλτσα απ’ το μυαλό πως η μαρμάγκα που κατάπιε αμάσητο το συνεταιράκι τους πλήγωσε θανάσιμα και τους ίδιους, αγανακτισμένη από την κοινή τους πολιτική. Δεν γίνεται να καταποντίζεται ο ένας ένοχος και να διασώζεται ο άλλος. Αγκαλιά ανήλθαν στους θώκους, δίπλα δίπλα τρέχουν και στον κατήφορο. Ετσι πάει.
Υποτίθεται ότι το επικοινωνιακό επιτελείο της Νου Δου προσπαθεί να ρίξει τους τόνους. Δεν επιθυμεί να τρομάξει τους ψηφοφόρους. Δεν το κατόρθωσε η πολωτική εκστρατεία του αντιπάλου, ούτε οι αστοχίες του Κούλη –εξακολουθώ να μην αναφέρω επώνυμο, καθότι προληπτικός– περί επταήμερης εργασίας, δωδεκάωρου μεροκάματου και ψυκτικών από το Περιστέρι. Αυτοπροσώπως ο πρόεδρος εκπαραθύρωσε για τα μάτια του κόσμου μεσαίο στέλεχος που αντιμετώπισε με ρεβανσισμό, σεξισμό και ρατσισμό την Κωνσταντίνα Κούνεβα. Δεν τράβηξε, ωστόσο, τ’ αυτί του μαρτυριάρη Γιάννη Βρούτση και της Μιράντας Ξαφά που μας προϊδέασαν για το τι μας επιφυλάσσει ο νεοφιλελευθερισμός. Μύρισαν εξουσία και δεν βαστιούνται. Θέλει η πορδή να περάσει απαρατήρητη, αλλά δεν την αφήνουν η αντήχηση και η δυσωδία...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου