Δημήτρης Νανούρης
Αναφέρθηκα προχθές στα χαΐρια των επιτελείων του δικομματισμού που οδεύουν προς την κάλπη της προσεχούς Κυριακής, σχίζοντας με...
αλλεπάλληλα αυτογκόλ τα δίχτυα της δικής τους ομάδας. Δεν καταδέχονται να δουν τον αντίπαλο να σκοράρει. Σκoπεύω να ασχοληθώ σήμερα με το τρίτο ημίχρονο, όπως ονομάζουν οι σπορκάστερ το ακατάσχετο μπλα μπλα στο γυαλί στο τέλος κάθε αγωνιστικής. Καλούν στο στούντιο βετεράνους και ενίοτε εν ενεργεία ποδοσφαιριστές, διαιτητές που ’χουν κρεμάσει τη σφυρίχτρα στο τσιγκέλι του χασάπη και λαμπερές, πλην παντελώς άσχετες τηλεπερσόνες, αίτινες ομιλούν επί παντός του επιστητού, εκτός από τα στιγμιότυπα των παιχνιδιών.
Έτερον εκάτερον, καθώς οι αγώνες στην Ψωραλέξαινα στερούνται φάσεων. Όταν έχεις θέμα, συμβούλευαν παλαιοί, έμπειροι συνάδελφοι –το «πει» κάπου κάπου θέλει και «ύψιλον»– γράφεις λίγα· λιτά, περιεκτικά και σαφή. Εάν αντιθέτως δεν υπάρχει κάτι να πεις, δίνεις στο πληκτρολόγιο και καταλαβαίνει. Γεμίζεις σελίδες επί σελίδων, έμπλεες μεταφορών και καλολογικών στοιχείων και φλομώνεις τον αναγνώστη με πομφόλυγες – καλή ώρα. Γι’ αυτό οι αθλητικές εκπομπές παρ’ ημίν βρίθουν από φαφλατιλίκι και φληναφήματα. Τα αντίστοιχα προγράμματα στην Αγγλία, φέρ’ ειπείν, δείχνουν επί δέκα λεπτά σε κάθε ματς επιθέσεις που κόβουν την ανάσα. Δεν χορταίνεις γκολ, δοκάρια, αποκρούσεις και χαμένες ευκαιρίες ακόμα κι αν πρόκειται για συναντήσεις μεταξύ ουραγών.
Ρυθμοί καταιγιστικοί καθηλώνουν στους καναπέδες τους θεατές. Οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών διαρκούν μόλις μερικά δεύτερα. Και βουρ στην επόμενη αναμέτρηση. Υψηλού επιπέδου πρωτάθλημα. Απεναντίας εδώ ως και τα ντέρμπι προκαλούν χασμουρητά μέχρι κακώσεως των σιαγόνων. Αφού δεν έχουμε θέμα, το ρίχνουμε στην τρελή και τ’ ανάθεμα. Ο πολιτικός βίος, ωστόσο, ουδέποτε μας αφήνει παραπονεμένους, όπως λόγου χάρη τους Βρετανούς, που βλέπουν ράθυμα το έβδομο ημιχρόνιο του Μπέξιτ και οι βραδυπορούντες παίκτες δεν έχουν πατήσει ακόμα περιοχή. Εγραφα λοιπόν για τη μονταζιέρα της Κουμουνδούρου, η οποία ανέθεσε στον φασίστα δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά και στο πεπλανημένο παιδί του λαού Μανόλο Πετσίτη να αναγγείλουν την άφιξη του αρχηγού στον προεκλογικό στίβο, αλλά και για την έμπνευση του Κούλη –αποφεύγω να πω επώνυμο, καθότι προληπτικός– να κηρύξει εργάσιμη εβδομάδα δέκα ημερών με εκατό απλήρωτα μεροκάματα και επέλαση ιδιωτών επενδυτών με το αζημίωτο στα δημόσια νοσοκομεία.
Ακάθεκτοι επανήλθαν να στεγνώσουν τη μελάνη με αέρα κοπανιστό. Το καϊνάρι της Πειραιώς έβαλε στον πάγο τους νέους του Περιστερίου, οριοθετώντας την οροφή των επαγγελματικών τους φιλοδοξιών στο έντιμο αντικείμενο του ψυκτικού. Θα μας πλευριτώσει έτσι που το πάει απ’ την πληθώρα κλιματιστικών που θα τοποθετήσουν καλοκαιριάτικα. Σοβαρός μες στην αστειότητά του ο γραμματέας του κόμματος βροντοφώναξε «αέρααα» και κάλεσε σε αγωνιστική εγρήγορση μέλη και οπαδούς για να αποτρέψουν την εκτεταμένη καλπονοθεία που απεργάζεται το Μαξίμου. Ηγουν, πιάσ’ τον Αυγενάκη και κούρεψ’ τον.
Συστράτευσε στο πλευρό του τον Αρη Βελουχιώτη και τον Ιησού Χριστό ο θεϊκός Αλέξης. Μανία με τους βαθυπώγωνες αυτό το παιδί. Δεν του μένει, παρά να κόψει τα μούσια και ν’ αφήσει γενειάδα, αν εννοείτε. Δεν τον σώζουν, όμως, οι αξούριστοι. Υπέπεσε, παρεμπιπτόντως, σε ανεπίτρεπτο ολίσθημα και, όχι τίποτ’ άλλο, φοβάμαι την γκαντεμιά. Εμπόδισε τους μεταφερόμενους παλαμοκροτητές, που δεν γεμίζουν ούτε τα ταξί των Λυμπερόπουλου-Σπίρτζη, να γιουχάρουν τον μισητό εχθρό. Εφάρμοσε δηλαδή τη συνταγή του Γεωργίου Ράλλη, κι ας μιμείται μέχρι κεραίας τον Ανδρέα. Οφειλε να θυμάται πως το «δεν θέλω ου» του άλλοτε νεοδημοκράτη ηγέτη αποτέλεσε την επιτομή της ήττας του το 1981.
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου